Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LEKKOMYŚLNOŚĆ

Następne hasło: LEKKONOGI »

LEKKOMYŚLNY (8) ai

lekkomyślny (5), lekomyślny (3); lekkomyślny WujJud, NiemObr, Phil, LatHar, WujNT; lekomyślny Calep (2), CiekPotr.

-ś- (4), -ſ- (4).

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w lekko).

Fleksja

sg
m	N	lekkomyślny	f	N	lekkomyślnå
	G	lekkomyśln(e)go		G	lekkomyśln(e)j
	D	lekkomyśln(e)mu		D
	V			V	lekkomyślnå

pl
D		lekkomyślnym

sg m N lekkomyślny (1). ◊ G lekkomyśln(e)go (2). ◊ D lekkomyśln(e)mu (1). ◊ f N lekkomyślnå (1). ◊ G lekkomyśln(e)j (1). ◊ V lekkomyślnå (1). ◊ pl D lekkomyślnym (1).

Sł stp brak, Cn s.v. niestateczny, Linde XVII – XVIIIw.

Znaczenia

1. Nierozważny, niepoważny (5)
2. Niestały, zmienny, chwiejny (3)

1. Nierozważny, niepoważny; inconstans, mobilis, volubilis Calep, Cn; instabilis Cn (5): ták wy też wzgárdźiwſzy Kośćioł y Kápłaná/ ſámi tobie y lekkomyślnym rozumom ſwym wſzyſtko przywłaſzcżaćie WujJud 9v; Calep 522b; Ieſt theż y to lekkomyſlnego poſtępek cżłowieká s ſzcżęſliwego powodzenia wynośić ſie Phil M3.

Szeregi: »lekkomyślny i nierządny« (1): Tenże Korneliuſzá Biſkupá Rzymſkie^go/ ſtrofowal/ z lekkomyślnego y nierządnego poſtępku/ gdy onych ktorych Cyprian ſłuſznie exkommunikował/ Korneliuſz przyiąwſzy/ rzecż ich forytowáć chćiał NiemObr 57.

»niezbożny a lekkomyśIny« (1): Niezbożna á lekkomyſlna przyśięgá: á ieſzcze niezbożniey wypełniona [o obietnicy Heroda danej córce Herodiady]. WujNT 60.

2. Niestały, zmienny, chwiejny; ambiguus, desultorius, dubius, fluxus, incertus, levis, lubricus, mobilis, vacillans, vanus, ventosus Cn (3): Potym z tey/ że o ſobie ſpráwę dáwáć cżáſem muśiał Pogáninowi [Pan Jezus Piłatowi]/ y ſędźiemu pierzchliwemu/ lekkomyślnemu/ y nieſpráwiedliwemu. LatHar 317; Niechcę o tobie wiedzieć, áni cię przypuścić Do ſercá: [...] Precz Venus lekomyślna, miey ſobie ſwe rzeczy: Nigdy mi do mey śmierci nie bądz przyiaćielem CiekPotr 18.

Wyrażenie: »lekkomyślna wiara« (1): Levifidus, Qui facile fidem violat ‒ Lekomiſlnei wari [!]. Calep 594b.