[zaloguj się]
[pdf]

RANA (1686) sb f

rana (1685), rena (1); rana : rena ZapWar (214:1).

ran- (w tym 13 r. błędne znakowanie), rån; e z tekstu nieoznaczającego pochyleń; końcowe a jasne.

Fleksja
sg pl du
N rana rany
G rany rån, r(e)n ranu
D ranie ranåm, ran(o)m
A ranę rany ranie
I raną ranami, rany
L ranie ranach
inne sg G a. pl A - rany

sg N rana (84). ◊ G rany (163). ◊ D ranie (10). ◊ A ranę (339) [w tym zapisy: -e (10), -ą (7), -a (4)]. ◊ I raną (20). ◊ L ranie (31). ◊ pl N rany (52). ◊ G rån (298), r(e)n (1); rån : r(e)n ZapWar (114:1); ~ rån (136), rąn (5) ZapWar (5), r(a)n (157). ◊ D ranåm (12), ran(o)m (4); -åm BierEz, FalZioł (4), TarDuch (2); -(o)m SkarJedn, LatHar; -åm : -(o)m SienLek (4:1), RejPos (1:1); ~ -åm (6), -(a)m (6). ◊ A rany (556). ◊ I ranami (21), rany (4) SkarŻyw (4); -ami (16), -(a)mi (5). ◊ L ranach (69); -ach (28), -åch (13), -(a)ch (28); -ach OpecŻywPrzedm, Mącz (3), OrzQuin (2), HistRzym, GórnRozm, SarnStat (15), PowodPr; -åch LubPs, BielKron, RejPos (3), RejZwierc; -ach : -åch UstPraw (2:1), SienLek (2:6). ◊ sg G a. pl A rany (3). ◊ du G (cum nm) ranu (16) ZapWar 1504 nr 1958, 1505 nr 2003, 1508 nr 2048, 1509 nr 2058, 2068, 1513 nr 2146, 1518 nr 2205, 1520 nr 2258 [2 r.], 1521 nr 2270, 2272, 1527 nr 2380, 1531 nr 2433, 1532 nr 2440, 1533 nr 2528, 1537 nr 2570. ◊ A (cum nm) ranie (3) ZapWar 1527 nr 2378, StryjKron 602 [2 r.].

Sł stp: rana, rena, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Krwawiące i/lub jątrzące (czasem tylko posiniałe lub podbiegłe krwią) miejsce na ciele, powstałe wskutek uderzenia, cięcia lub innego urazu, także wskutek procesów chorobowych (głównie wewnątrz ciała); też stygmat; vulnus Mymer1, HistAl, Vulg, PolAnt, Mącz, Modrz, Calag, Calep, JanStat, Cn; plaga Vulg, PolAnt, Mącz, Calep, JanStat, Cn; cicatrix Mącz, Cn (1670): ZapWar 1510 nr 2077; [Bóg ustanowił:] Gdyby kogo [pszczoła] vkąśiłá/ Ządło w ránie oſtáwiłá: Swym gárdłem go zápłáćiłá BierEz Lv; A [lew kolcem] w nogę ſie bárzo zákłoł/ Z ktorey rány miał wielki bol. [...] Páſterz widząc on iego bol/ Szydłem ſpuchłą ránę przekłoł: Y wſzytkę ropę wypuśćił BierEz Q3v, M4v; [Jezus:] Widziſs ninijé wſſytko cialo moie bytz zdrowé/ ale iutro vzrzyſs ſſeſtz tyſiątz/ ſſeſtz ſet/ ſſeſtzdzieſiąt ij ſſeſtz ranami v ſlupa bytz zranioné. OpecŻyw [79]v; O ſynu moy mily/ ij zám ia na to cie porodzila/ ijżbych cie miedzy dwiema lotroma vkrzyżowanégo ij rán napelnionégo widziala? OpecŻyw 151, 129, 135, 146, 146v; ForCnR D2v; Mymer1 40; Też blizny ktore zoſtaią po ranach namazuy thim ſokiem [z trędownika]/ zrownaią ſie s ciałem. FalZioł I 54c; Sok Rzeżuchy [...] na mieſtcze od węża vkąhſzone przyłożony/ iad wyciąga z rany FalZioł I 90b; fiſtułę vlecża ſok tego ziela wpuſzcżony w ranę. FalZioł I 102c; Theż woda tego Koſmacżku [...] rany cżyſci y mięſo w nich naraſzcża FalZioł I 114a; Mocz pokrzywy ieſth cżyniącza rany FalZioł I 152; Też gdy y kogo cżłowiek vkąſi/ warzone Mięſo wołowe na ranę barzo dobre ieſt. FalZioł IV 5c; Gdy iego [echynusa] ſkorę ſpali cżyſcie/ tedy ten popioł ſypać na rany zapſowane/ á niedopuſci ranie ſie rozſzerzać. FalZioł IV 34c; [by wydostać płód] nachyliwſzy vmarłą/ bok iey lewy proſtą raną rozproć y otworzyć FalZioł V 34v; wnet ręka puchnie/ z boleſcią wrzod ſie potym cżyni/ za kthorym ropa z rany: plynie FalZioł V 58v; [lekarstwa] Na rany ktore przychodzą z złych kroſt/ iako z francze. FalZioł V 74v; by theż na więtſze rany miał na głębiey w gardle/ gdzie iedno ta wodka zaſięże/ tedy ſie barzo richło zgoij. FalZioł V 91v; Cicatriſans. Ieſt lekarzſtwo ktore wyſuſza ranę/ y też ktore cżyni na ranie ſkorkę FalZioł V 100v; Wezmi Iaſkru á zetrzy gi/ przyłoż gdzie chczeſz á przepali ciało aż rana będzie. FalZioł V 102v; zaſloń ranę aby tam do niey nicżego nie napadało. Pothym wezmi rzepiku/ vwarz gi w winie/ á tym winem wymyway ranę FalZioł V 111; Przeciw wodzie wranie: ktorą zową glitwaſſer FalZioł V 117, *c [2 r.], *f, *2c, *3a, d (188); tedy [Pauzaniasz] zebrał rotę nan [na króla Filipa] y vderzył, á ſmiertelnie ięgo wielkimi ranami zranił BielŻyw 147, 105; GlabGad A7v, C5; RejPs 187; LibLeg 11/156v; RejKup t7; GroicPorz k4; Lewą ręką ięłá gwość/ á práwą kowálſki młoth/ y zábiłá Siſarę/ ſukáiąc mieſcá ránie w głowie iego Leop Iudic 5/26, Lev 1/14[15]; RejZwierz 24, 120; tám ránion [Aleksander] ſtrzałą/ ktora ráná ták go bárzo boláłá/ przeto mowił. [...] BielKron 126; iż on [Skanderbeg] ták w wielkich potrzebách bywáiąc/ żadney rány ná ſwym ćiele niemiał/ tylko rámię ſtłucżone BielKron 258v; A w onym godowániu przywiodą dziećię álbo młodzieńcá/ obrzeżą ſkorę ná cżłonku rodzącym/ ſolą ránę záſypą BielKron 260, 15v, 56v, 57v, 101v, 126 (16); Cicatrix, Blyzná/ Dęga. Szram Známię gdzie byłá ráná. Mącz 52d; Subest intra cutem vulnus, Ieſt pod skorą ráná. Mącz 431b, 106d, 232c, 267b, 302c [2 r.], 407a (12); Thym wſzyſtkim ſadzelom przyrodzony ieſt ſmród/ s kąd ſye téż więc robaki w ránie zámnażáią SienLek 131; KIedy ſye przyda iż ſye komu głowá ſtłucze álbo mu kijem zbiją á rány niemáſz/ ma lékarz pobaczyć SienLek 145v; Przeto naylepiey [zawiązować] chuſtą lniáną/ táko ſzyroką/ iżby obá brzegi rány záſtąpiłá SienLek 146v; ieſli ſye zlépia ráná á nieiáko nádyma/ tegóż przyłóż co y pierwey. Ale ieſliſye ćięſzko zápali/ á niechce ſye zráſtáć/ tedyć dopiero ćiepłą wodą wymywáć. SienLek 147; Albo zmaczay chléb w oney krwi/ ktora z rány idźie/ á rzuć go pſu/ ieſlić go zie/ niebył ći ón wśćiekły ktory ćie vkąśił SienLek 151; od thákiego oleiu náraſtáią rány/ á iątrzyć ſye im nieda. SienLek 161; Odmiękczánié ran twárdo zápuchłych SienLek S[ss]3v; Ránom kreẃ ſtánowić/ 1.144.b.) Ránam máśći y oleie iáko czynić SienLek S[ss]4-S[ss]4v, 74, 120v, 121, 121v [3 r.], 127 [3 r.] (111); GórnDworz H7, S8v, T; HistRzym 117; RejPos 118, 207v; Ryczerz boiowy bárzo ſnádnie miedzy ſtáremi bliznámi nową ránę śćirpieć może. RejZwierc 153; BielSpr 1v; [Menelaus] wystrzelił oszczep i uderzył Parisa prawie na tarcz, [...] A ten sie nazad cofnął i został bez rany. KochMon 31; WujJud 89; BudBib 4.Reg 8/29, 9/15; ktorą [bronią] ieſt ſtráſzny wſzytkim ſąśiádom: groźi ránámi/ á odpowieda komu chce. ModrzBaz 32; Den pfeil ausziehen. Wyiąć broń z rány. Extrahere sagittam de vulnere. Calag 121a, 132b, 497a; KochPs 101; iuż dziś ná zakonną ránę [tj. obrzezanie] Pan zakonv młode ćiáło ſwe wydáie: ktore doroſłe ná ſrogie męki y śmierć wjdáć zá nas racżjł SkarŻyw 1; kazał go potym y żelázámi oſtremi tárgać/ y grzbiet iego rány/ ſrogiemi z orány był SkarŻyw 483, 29 [2 r.], 99, 101, 152, 319 (11); Iaćiem Kryſtus zbáwićiel wybrány/ oglądayćie w moim ćiele rány/ iákoć cżerwone/ w wielki piątek ná krzyżu ſzcżynione. MWilkHist Lv; áż z przygody pod nim Koń wielą ran vkłoty/ y vſtrzelány/ vpadł. StryjKron 220; CzechEp 218; WerGośc 252 [2 r.]; PudłFr 52; Calep 811a [2 r.], 1147b [2 r.]; miecz w kárku vtopił/ [...] Wypádło z wielkiéy rány krwie wielkość/ śmierć zá tem GórnTroas 74; WyprPl C2; LatHar 262, 587; RybGęśli B2; iż ręká ná obronę głowy rádá ránę y vćięćie ćierpi: áby wſzytko ćiáło nie vmieráło. SkarKazSej 669b; Iáko ſerce z namnieyſzey rány śmierć przynośi: ták namnieyſze wiáry vſzczerbienie wiárę Kátholicką zábija SkarKazSej 675b.

rana czego [= co jest zranione] (7): Ropa nadnie vrinała w vrinie widziana Znamionuie rany nyrek albo mechierza albo wątroby FalZioł V 9, I 10b, 18d, V 87v, 116; RejPos 118; Abo ieſli rękę moię Włożę/ w boku iego ránę. Tożbych iuż dopiero wierzył Iż tu Pan y miſtrz v was był. MWilkHist L2.

rana czego [= od czego] (2): Proch też z głowy pſiey ſpaloney na ranę vkąſzenia pſa pomaga FalZioł IV 6c, IV 33b.

rana czego [= będąca czym] (2): tedy [wosk] na wſzytki rany wrzodow wnętrznych: pomaga. FalZioł IV 28b, I 40a.

rana (uczyniona a. ktora bywa) od czego (żywotne) (5): [popiół z pokrzyw] na tę ranę ktora bywa od pſa wſciekłego ieſt barzo dobry FalZioł I 152b; przepalay [żelazem] ony rany od pſa, á toć pomoże. FalZioł V 109, IV 33b [3 r.].

rana od czego [= czym zadana] (1): Też ſok tego krwawnikn [!] goij y ſpaia rany ſiecżone od żelaza FalZioł I 20d.

rana (ktora bywa) z czego [jako skutek toczącego się procesu chorobowego] (14): Robaki wranach z złych kroſt zabija. FalZioł *2d; Proch paluchowy rany złe s kroſt wyſuſza zaſtarzałe/ y cżyſci ie FalZioł I 63b; Maſc na rany ktore bywaią z wrzodow/ a ktore ſą trudnego vlecżenia/ á poſpolicie przychodzą z francze FalZioł V 110, ‡2f, ‡‡2c, ‡‡3b, I 54c, 72a (14).

rana(-y) (ktore bywają) z czego [= czym spowodowana(-e)] (4): Ranę z vkąſzenia pſa wſciekłego lecży. FalZioł [*5]b; Theż kadzidło z wieprzowym ſmalczem zmieſzane/ rany kthore bywaią z ſpalenia ogniowego vżytecżnie goij. FalZioł III 33b; Maſc [...] na ranę z zaſtrzelenia z kuſze. FalZioł V 109v, I 64c.

rana z czego [= czym zadana] (1): NIe ták był bolem teſkliwym tárgány [...] Zmyślny Protheus/ [...] Ani Palámed w ránie iádowitey/ Z pierzchliwey ſtrzáły/ ktora zaráźiłá Ciáło/ á bolem nieznośnym karmiła. RybGęśli C4v.

rana(-y) (ktore bywają) na czym (16): gdyby ktory cżłowiek albo dziecie miało ranę na pępku/ tho ziele [...] rany barzo mocznie goij FalZioł I 111a; Proch Tucijey wyſuſza rany ktore bywaią na cżłonku męſkim FalZioł III 41d; Roſpadłe rany na wargach y na twarzy [sadło gęsie] goij. FalZioł IV 18c, ‡4e, ++3a, I 26a, 40a, III 2c (12); tąż máśćią koniowi ránę ná ięzyku pomázuy áż ſye zgoi SienLek 169; RejPos 309v; BielSpr 39 [2 r.].

rana(-y) (ktore bywają) w czym (43): niechciéy że ieſſcże pogrzéſtz ciala ſyna mégo/ żetz ſie go pirwéy namiluię vmarlégo [...]. Tu pilnie zaſie w ręku/ w nogach/ ij w boku rany oględuie OpecŻyw 156; OpecŻywPrzedm C4; Rany w zadku goij. FalZioł ++6e; [opich] rany ktore bywaią wcżłonku męſkiem zagaia FalZioł I 8a; y też rany w miechierzu y w ſubtilnych albo w mnieyſzych ielithach [przęsłka] goij FalZioł I 35d; rany w wnątrzu goij to picie. FalZioł I 55b; Theż rany w płuczach y w ielitach [wódka szałwiowa] goij FalZioł II 12b; Gdy [...] vrina ſmierdzi. W nyrkach albo w mechierzu rany znamionuie. FalZioł V 9, [‡]e, ‡2f, ‡4d, e, ‡5b (34); ZapWar 1550 nr 2674; BibRadz Prov 20/30; ku lékárſtwu bárzo ſłuży/ pokoy/ á nienaruſzáć ſye/ á zwłaſzczá gdy ráná ieſth niſka: niethákćiem wádźi chodzenie ránam w głowie/ álbo w ręku. SienLek 147v; RejPos 118, 120v; MWilkHist L2; Tym lepſze [bodźca (tj. kolce u ostróg) połamane]/ nietrzebá ſie bać w boku o ránę. WyprPl A4v; LatHar 319.

rana czyja [w tym: G sb i pron (26), pron poss (16), ai poss (5), „cudza” (1)] (47): OpecŻyw 135 [2 r.]; OpecŻywSandR nlb 5; Iezu ktoris po ſlowie pokoiu aby zwolennikow wątpienie vpokogił thwoies gim rany ku dotykaniu dał. ſmi⟨łuj⟩ ſie n⟨ad nami⟩ TarDuch C8, C8v; Pies ięzykiem ſwe y czudze rany goij FalZioł IV 6b; iż Topazion gdy będzie na ranę cżłowieczą położon/ tedy krew zaſthanawia. FalZioł IV 58d; RejKup k8; HistAl F8v; Leop Luc 10/34; RejZwierz 24v; BibRadz Luc 10/34; OrzRozm R4; Sługom iego dano odpowiedź/ áby Alexándrá nie zá krolá ále zá bogá chwalili [...]. A gdy był ſtrzałą ránion/ rzekł do ſwego przyiacielá iednego/ tá ráná cieleſná á nie boſka/ bo mię boli bárzo BielKron 125; RejAp 105, 111v; HistRzym 80v; RejPos 121, 161, 207v, 208, 245 (8); RejZwierc 49v; Y potymgo bez vżalenia bić ołownemi báſałyki/ y ktemu kopytámi żeláznymi tárgáć/ y bláchámi rozpalonemi rány iego pálić/ y ſkorupámi zpiekłą krew oćieráć kazał. SkarŻyw 188, 56, 113, 167, 226; KochPs 55; StryjKron 607; Phil M2; boleść ku boleśći przydáli twoim ránom/ gdy ćię okrutnie powrozámi rośćiągnęli/ według długośći y ſzerokośći krzyżá twego LatHar 292, 298, 488, 543; WujNT Luc 10/34, Act 16/33, Apoc 13 arg, 13/12; Która [szata] iuż w rány iego ták byłá wewrzáłá/ Ze kiedy go zwłóczyli/ znowu ſię kreẃ láłá SiebRozmyśl H2v. Cf »rany Pana Chrystusowe«, »rany Pańskie«.

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy zwierzęcia sprawcy (1): Gdy też kreta przyłoży na ranę niedzwiadkową [tj. skorpiona]/ iad wyciąga y vzdrawia. FalZioł IV 14c.

W połączeniu z przymiotnikiem oznaczającym część ciała (12): iże miecżyk rany głowne goij FalZioł I 61a; [kurzej nogi wódka] Naprzeciw zapaleniu wątroby/ y też naprzeciwko ranam ielitowym FalZioł II 7a, I 102c, IV 38c; Ták wypędźiſz pśie té álbo złé włoſy ran nożnych v koniá SienLek 175v, 121v, 145v [2 r.], 161v [3 r.], S[ss]4v.

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy schorzenia (2): weźmi Zánklu y s korzenim/ á warz w wodźie rzeczney [...]/ á tym rány wymyway/ bądź kiłne álbo inne. SienLek 119, 128.

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy zwierzęcia [= jakie zwierzę ma ranę; tu: o koniu] (5): Ná wſzelką końſką ránę tákową máść przypraẃ: [...] SienLek 185, 185 [2 r.], 185v; Tym Węgrzy rány goią/ y ſámi to wiémy/ Bo rány końſkié tłuſtym záſkwárzáć każemy. WyprPl C2.

W połączeniach szeregowych (6): Ten plaſtr vzdrawia rany/ fiſtuły/ bolącżki/ y inſze wrzody złe. FalZioł V 114v, IV 52d; Fomentum [...], Wſziſtko to co ciepło bywa przikłádano ná Wrzód/ ránę/ álbo yáką chorobę dla odelżenia bolu. Mącz 135b; Máść goiąca ná wſzelákié otwory/ rány álbo ſadzele SienLek 161v; Iáko thedy w ciele cżłowiecżym/ nie tylko widzimy zdrowe cżłonki/ ále też cżaſem y puchliny/ rány/ wrzody: wſzákże [...] RejPosWiecz2 92; Oczko 28v.

W porównaniach (5): Słowá pochlebcowe ſą iáko rány tháiemne/ á wſzákoż przenikáią áż do wnętrznośći. BibRadz Prov 26/22; gdy ſie będzie miáło ku pokoiowi/ wnet odnowią ſie [roztyrki] y práwie ná kſtałt ran niedobrze zágoionych/ otworzą ſie walki y nienawiśći LeovPrzep B4v; Ale dźiśieyſzych cżáſow/ y ći ktorzi fáłſz mowią/ y ktorzi wiedząc że inácżey ieſt/ drugich kłamſtwu vſzy nákłániáią/ ták ćięſzko słowem nieprawdy bywáią obráżeni/ iákoby śmiertelną ránę podięli ModrzBaz 60v; tám Száry leży zmordowány/ Którégo bárźiéy boli zły ſąśiad/ niż rány. KochProp 9.

W charakterystycznych połączeniach: rana cielesna, dawna, mała (namniejsza) (4), nieczysta, niska, okrutna, opuchła ((ws)puchła, zapuchła) (9), prosta, rozpadła, rozrastająca, skażona (2), sroga, wielka ((na)więtsza) (8), zapsowana, zatwardziała (3), zwarta; rana boku (w boku) (6), na a. w członku męskim (męskiego tajemnego członku) (7), w dziąsłach (3), w gardle, głowna (głowy, na a. w głowie) (13), w jelitach (jelitowa) (7), na języku, w miechierzu (miechierza) (7), nożna (na nodze, w nogach) (6), w nosie, nyrek (w nyrkach) (2), na pępku (2), na a. w płucach (4), na podniebieniu, w ręku (ręce) (8), pod skorą, na twarzy (3), w a. na ustach (uściech) (ust) (8), w uszu (2), na wargach (2), wątroby (2), w wnątrzu (w wnętrznościach, wnętrzna) (4), w zadku (2), żołądka, w żyłach suchych (2); rana(-y) boli (boląca) (6), czynią się (poczyniły się, uczyniona) (10), (wy)czyści się (zanieczyszczona) (4), działają się, jątrzyły się, są oglądane, roście (narastają, zrasta się) (5), rozgnija się, rozszerza się, zapali się (zapalona) (3), zlepia się; ran(y) odmiękczanie (2), przyczyniać, umywanie (wymywanie) (2), wyczyścienie (3), wysuszanie (zasuszenie) (2); z rany bol (boleść) (4); ranę(-y) (ś)cierpieć (3), czuć, (po-, u)czynić (czyniący) (7), (o)czyścić (wyczyści(a)ć, czyściący) (26), drażniący, maczać, mazać (pomaz(ow)ać, namazować) (12), (roz-, z)miękczyć (odmiękczać) (7), naprawiać (3), naraszczać (zraszczać) (4), odwięzać (2), odwilżać, oględ(ow)ać (6), okaz(ow)ać (2), (wy)płokać (2), polewać, posypować (zasyp(ow)ać) (7), potwierdzać, spajać (18), spiekać, stulać (stulający) (11), suszyć (wysuszać, wysuszający) (21), zakryć (odkryć) (2), zasłonić, zatkać (natkać) (2), zatwarzać, z(a)wierać (4), zawinąć (2); ranami(-y) grozić, nawiedzić (2), ubity, zemdlony (2), zranić (uraniony, zraniony) (5); do rany przytknąć, wpuszczać; około rany chędożyć, namazać (pomazować) (2); z rany ciec, czyścić (wyczyściać) (3), (wyn)iść (3), płynąć (płynący) (4), wyciągać (12), wygryzać, wyjąć, wyrzucać; na rany(-ę) dobry (17), osobny, pomagać (4), bańkę postawić, przytknąć, przywiązać (przywiązany) (2), przywinąć (przywijać) (6), puścić (wpuszczony) (2), (na-, po)sypać (posypować, wsypany) (15), szkodliwy; o ranę przyprawić; w ranę (w)lać (3), (na-, w-, za)sypać (sypany) (7), wewrzeć, wpoić się, wpuszczać (wpuszczony) (3), wtykać (natkać, wetknąć) (5); po ranie posypować; leżeć w ranach; maść do ran; ranam maści, oleje; maść na rany(-ę) (21), olej(ek) (2), plast(e)r (5), rzecz (2).

Zwroty: »rany(-ę) goić (a. zgoić itp.), gojący; ranie(-am) dać się goić, czynić gojenie; (z)gojenie, dogoić ran(y) (G); rany(-a) się (z)goją(-i) (a. zagoi się), (za)gojone(-a), niezagojone(-a)« = vulnera sanare Calep, Cn; fovere vulnus Mącz; curator vulnerum Calep; cicatricare, conglutinare a. praesanare vulnera; coit a. sanescit cicatrix; consanantur plagae, sanescunt vulnera; obductio cicatricis; obducta cicatrix Cn [szyk zmienny] (104:3;2:1;12:1;13:2:2): Pśi ięzyk ma to przyrodzenie/ Ránam cżyni rychłe goienie. BierEz I4; ForCnR D2; Rany wnątrz goij. FalZioł *2c; ktori proch [ze skórek baniowych] goij rany na cżłonku taiemnym męſkim. FalZioł I 40a; będzieſz zaſipował onym prochem [z nasienia malonowego] rany żłych kroſth, wyſuſza ie mocznie y goij. FalZioł I 40a; wodna Rząſa ma w ſobie cierpnienie/ á thak rany y ſparzeliny ktore bywaią od gorączey wody: goij y ogień wyciąga FalZioł I 77b; Theż ktho by miał ranę á dla wielkiej wilkoſci niechciała mu ſie zgoić/ ſethrzy ſkorę Soſnową á zaſypuy tym prochem/ wyſuſzy ią y zgoij barzo dobrze. FalZioł I 116b; Theż ſok thego ziołka z miodkiem rożanym zmieſzany [...] rany ktore pochodzą z wrzodow ſmrodliwych goij ropę ſnich wycziſciaiącz FalZioł I 127b; [podrożenkowa wódka] ma w ſobie niemałą czierpnoſć/ á dla tego też rany goij/ á zwłaſzcża kthore ſą w ielitach gdy ſnich krew wychodzi. FalZioł II 10b; Po zgoieniu rany gdy miąſzſzy ſzram zoſtawa: ſcieńcża gi FalZioł III 31b; Gardła wymywanie ſnim [miodem]/ rany cżyniącze ſie wnim goij. FalZioł IV 28a; Gdy kto ma w vſciech rany, á pomaże iego tłuſtoſcią/ przeſtanie bol/ y zgoią ſie rany. FalZioł IV 40d; gdy iuż wynidą z rany chrobaczy/ tedy możeſz topolowy liſt zielony przykładać na ranę/ á pod tym liſtem rana ſie zgoij powoli. FalZioł V 75, ‡4d, e, ‡5b, ++5c, ++6e (105); GlabGad C5v [2 r.]; bom rozumiał żem bez ſrogiego káránia niemiał być zá wyſtępki ſwoie/ á niezágoione nigdy rány noſić náćiele ſwoim. RejPs 58; RejKup q5; RejZwierz 30; BibRadz I 408d marg; Chειrurgus, Bárwierz/ Lekarz ktory rány goyi. Mącz 52a, 135b; A ieſli ieſth ćięſzka niemoc/ przepálić mu wierzch głowy/ á oney rány długo niegoić/ áż wſzytká zła wilkość wynidźie. SienLek 52v; to wſzyſtko zmieſzawſzy/ ná ſadzele wſzelákie ſchoway/ bo tá máść wſzelákié rány á owſzém zágniłé goi. SienLek 128; Ieſt téż oſobliwy pośpiech ku goieniu ran/ gdy kto trunki ktemu ſłużącé bierze SienLek 148, 146v, 147v, 151v, 152 [2 r.], 161v [4 r.], 171; LeovPrzep B4v; RejPos 327v; RejZwierc 27, 85; BielSpr 1v, 4; Bo iáko máła ráná ná pocżątku co dzień więcżſza/ gdy iey nie goiſz rośćie: ták [...] SkarJedn 341; KochFr 109; Vulnerarius – Barwierz, rani goiaci. Calep 1147b, 189b, 1147b; WyprPl C2.

»rany(-ę) leczyć (a. z(a)leczyć, a. uleczyć), uzdrawiać (a. uzdrowić); rana jest (a. może być) uleczona (a. zleczona); leczenie, uzdrowienie ran; z ran wyleczony; lekarstwo na rany(-ę)« = plaga curata PolAnt, Vulg; cicatricem explere, vulnera tractare Mącz; curatio vulnerum JanStat [szyk zmienny] (31:9;7;2:2;1;8): Chirurgus, eyn wundenartzt Co rány lyeczy, veterinarius, qui veterinorum curam gerit. Murm 185; BartBydg 28; Z miodem przeſnym zmieſzany ſok pomagranow/ rany ktore ſie w vſciech działaią/ vzdrawia. FalZioł III 23a; Zołć kozią kładą na fiſthuły z ſokiem łuczkowym, Takież y ine rany bez napuchnienia lecży. FalZioł IV 6a, [‡]e, ‡2f, ‡6c, ++2e, ++3a (31); iáko łákomy Bárwierz mogąc rychło vleczyć ránę/ gnoi ią/ áby zá dłuſzſzym leczenim/ więtſzą zapłátę wźiął. GroicPorz ev; BibRadz Prov 20/30; OrzRozm R4; BielKron 93v; Chειrurgia, Náuká leczenia ran/ álbo też wrzodów zwierzchnich. Mącz 52a, 6d, 304c, 461a; dobréć téż tho lékárſtwo ná ránę co ią pies vkąśi. SienLek 153, 145, 152v, 185v; ráná iey [bestii] chociay byłá ſmierthelna byłá vlecżona. RejAp 105; z przygody zábieżał mi ten lew kułáiąc/ á ia zſiadſzy z koniá wyiąłem mu tarn z nogi iego y ránem vzdrowił. HistRzym [118]; BudNT Apoc 13/3; SkarŻyw 29, 56, 167, 593; GórnRozm E2v; Phil K2; iáko inácżey rány wielkie lecżą/ á inácżey liſzay świerzbiący [...]. Przeto [...] LatHar 111; WujNT Apoc 13 arg, 13/3, 12; SarnStat 253.

»lizać (a. wylizać) rany(-ę)« [szyk zmienny] (3): BierEz I4; Gdy ſzcżukę inſza ſzcżuka rani, thedy go [tj. okonia] ſzcżuka ſzuka: aby iey lizał onę ranę/ á tak gdy ią liże/ tedy ſie richło zagoij FalZioł IV 42c; RejPos 161.

»odnowić ranę(-y); rany(-a) (a. blizny ran) odnowiły się, była odnowiona« = refricare vulnus Mącz, Calag; renovare vulnus Calag [szyk zmienny] (6;3:1): A dlá tego gwáltownégo ſerwaniá [korony cierniowej]/ odnowily ſie wſſytki iego rany/ iakby dopiro mu znowu zadány byly. OpecŻyw 135, 135, 138; OpecŻywSandR nlb 5; BielKron 56v; Mącz 511d; RejAp 111v; Calag 122b, 132b; Blizny z nowu mych dawnych ran ſye odnowiły KochPs 55.

»rany(-ę) opatrzyć; w ranach opatrzować; opatrzenie ran« [szyk zmienny] (4;1;1): BielKron 253; Involucre, Bárwierska chuſtá którey on vżywa gdy kogo w ránách opátrzuye áby ſie gołą ręką vrazu nie dotikał. Mącz 507b; Gdyż to ieſt obyczay wſzytkich dobrych lekárzow/ opátrzywſzy ránę ábo wrzod onego pácientá chorego/ kthorego ſie lecżyć podiął/ dawa mu też potym rádę/ náukę/ y plaſtry/ cżymby potym on cżłowiek miał ſobie dogoić rány oney ſwey RejPos 327v, 210, 210v; w cudzey Ziemi żadnego ktoby ſię nád nimi zlitował náleść [chorzy chrześcijanie] niemogli/ zá czym ich wiele od głodu/ y bez opátrzenia ran pomárło StryjKron 290.

»ranę oprawić« (1): On rániony vćiekł zárázem do bálwierzá/ żeby ſobie ránę dał opráwić [vulneris obligandi causa]. ModrzBaz 31.

»ranę(-y) otwarzać (a. otwierać, a. otworzyć); rana(-y) się otworzyła(-y), otwarta (a. otworzone), otworzyste« = redulcerare Mącz [szyk zmienny] (4;2:3:1): OpecŻyw 141; iż rana nie ma być richło goiona/ ale tak otwarta ma być/ przykładaiącz na nie Atractiwy maſci. FalZioł V 88v, *4f, I 116c, 145b, 151c, IV 10c; Redulcero, Ránę álbo wrzód znowu álbo powtore otwarzam. Mącz 501b, 205a; podnieśli ćię potym z krzyżem wzgórę/ y vpuśćili ćię záś ná źiemię/ [...] y oné rány wſzyſtkié znowu ſie otworzyły/ z których kreẃ okrutnie płynęłá. SiebRozmyśl D3v.

»rany(-ę) podjąć (a. podejmować), odnieść (a. odnosić, a. odnaszać), brać (a. wziąć); wzięcie ran« = vulnera accipere Modrz [szyk zmienny] (14:5:5;1): wtym na yego myecz rąka ſzyą natracziel a wtym raną podyall. LibMal 1545/103; BibRadz Gen 4/23; więźieniam dla ćiebie [Polska Korono] ćierpiał/ ránym z hárcow odnaſzał OrzRozm R3v, R4; iż niemam cáłego mieyſcá ná ćiele ku wźięćiu nowych ran/ áni krwie zbywa coby dáć daley/ dla rzecży poſpolitey Krześćiańſkiey. BielKron 257v; RejZwierc 65v; wolę ia ſpokoyny żywot domá wieść/ niżli ná Woynie ćierpieć nędze/ niewcżeſność/ śmierć/ ránę podiąć BielSpr 28v, 39; Ktorzy pierśiámi ſwymi/ Nieprzyiaćielom Pogáńſkim od pieráli [...]/ dla miłośći oycżyzny ſwey rány od nich odnośili. BiałKaz L3v; Ale ći potym z ſpráwiedliwego ſądu Bożego/ ábo rány podeymuią od tych/ z ktoremi cżynią: ábo gárdło trácą/ ktore drugim wydrzeć chćieli ModrzBaz 62, 60v, 70v, 118v; (nagł) O obrzezániu Pánſkim kazánie [...]. (–) [...] ktore [ciało małego Jezusa] [...] dziś ráne [lege: ranę]/ iáko práwe/ á nie obłudne ludzkie ćiáło bierze/ y krew rozlewa. SkarŻyw 2, 21, 238, 329; Ian Tarnowſki bramę Sumenſkiego Zamku/ ácz podiął dwie ránie/ wyſiekł. StryjKron 602 marg, 602; KochFr 94; GórnRozm H; SiebRozmyśl H4v; Gdy [Eurydyka] przed gwałtem vchodząc nań [na węża] tráfiłá nogą/ A w tym záraz od niego wźięłá ránę ſrogą. WitosłLut A4v, A4; KlonFlis G4v.

»na ranę(-y) przyłożyć (a. przykładać, a. kłaść itp.), przyłożon(y) (a. przykładan(y) itp.); w ranę(-y) kłaść (a. włożyć, a. przykładać), włożony; do ran kłaść; przyłożyć około rany« = vulneri imponere Calep [szyk zmienny] (88:16;11:1;1;1): tę maſć przikładay na złe rany gnoiſte/ cżiſci/ wyſuſza y goij barzo dobrze. FalZioł I 108d; Też liſttki [!] tego ziela ſtłucżone á z ocztem zmieſzane/ przyłożone na ranę kthora bywa ze wrzodu/ cżyſci ie y ſtula brzegi. FalZioł I 130a; Knot gdy vdziałaſz ſtey bdły á w ranę włożiſz ktoraby ſie zwarła: roſzſzera [!] ią FalZioł I 142b; Paięcżyny kiedy na ranę przyłożiſz, nie dopuſci othoku być w ranie FalZioł I 149b; Proch Litargirij w ranę włozony/ wyſuſza ropę trawiącz ią FalZioł III 37c; á potym wezmi chleb ciepły y przyłoż na ranę y około rany oſrzodkę/ wynidą włoſy na wierzch. FalZioł V 75; tę maſć może przykładać na wſzelkie rany: kthore chcze aby mu ſie richło zgogiły. FalZioł V 108; Plaſtr barzo dobri na rany cięte. Naprzod wezmi kadzidła aloe [...], vczyn z thego plaſtr á przykładay na ranę: gdzieby żyły były przecięte FalZioł V 115v, I 6c, 18d, 24c, 29d, 33d (71); Turunda item, Mech z chuſti náskrobány któri w rány kłádą áby ná ſię ropę z ran wyciągał. Mącz 470c, 135b, 195a, 205a, 276a, 289d, 409c; Myſz rozdárta ná ránę przyłożona wyćiągnie ſtrzałę z rány. SienLek 150v; zmiéſzay to zá rowno z oliwą á z miodem/ przykłádayże to ná ránę co ią człowiek vkąśił. SienLek 151; vczyńże sfitek z pácześi/ zmaczay go w tym białku [jajowym]/ á przyłóż ná ránę zá pierwſzé wiązánié/ potym máść goiącą przykłáday SienLek 153, 120v, 121v, 127, 145 [2 r.], 145v [2 r.] (39); Calep 607a.

»rozciąć ranę« = zranić (1): Ten ktory wzgorę rzuca kámień/ ná głowę iego pádnie: á ráná chytra chytrego cżłowieká rozetnie ránę [dividet vulnera]. Leop Eccli 27/25[28].

»zada(wa)ć (a. dać, a. podawać), zadający rany(-ę); nadać, zada(wa)nie ran; rany(-a) zadane(-a)« = infligere vulnus, vulnerare Mącz, Calep, JanStat, Cn; plagam imponere Vulg, Calep, Cn; inferre vulnus Mącz, JanStat, Cn; infligere plagam, impingere vulnus Mącz, Cn; sauciare Calep, Cn; afficere vulneribus Modrz; plagam inferre, vulnus illatum a. inflictum JanStat; facere a. imponere vulnus Cn [szyk zmienny] (243:1;1:3;10): yakom ya Nyezabyl oparznego [!] maczyeya bratha ych szlugy szwego atho przesz zadanye ran yemv krwavych ZapWar 1503 nr 1913; yakom ya nyesbyl slachathnego yakuba szamososth anym mv zadal trzech ran yeney krwawey agdwyv synych ZapWar 1533 nr 2482, 1502 nr 1906, 1907, 1908, 1909, 1911 (204); BierEz Q; OpecŻyw 135; gdy mu [wieprzowi] za pierwſzem razem rany nie zadadzą ſmiertelnej miedzi łopatki á ziobra/ [...] FalZioł IV 3c; dal mv myeczem raną przeſz twarzs y przeſz glową, pothem ſzyekierka poprawyll, a zadawſſy mv the rany thak ze yuſch bill vmarl wono yezyorko y wewliekl LibMal 1543/77; LubPs hhv; Iáko kthoby komu ránę zádał w głowę/ w twarz/ ná oczu/ ná vſzu/ ná rękach/ w nogi/ ktorym kolwiek obyczáiem/ bądź ćiętą/ bądź ſztychem/ bądź pchnienim/ bądź tłuczenim. GroicPorz k3, k3, k4; Leop Luc 10/30; BibRadz 2.Mach 14/43; Symoná Hetmáná Ierozolimſkiego po rynku zá ſzyię w powrozye wodzono/ zádawáiąc mu rány okrutne áż do śmierći. BielKron 147v, 44v, 131, 399v; KwiatKsiąż O; Mącz 123c, 130c, 275d, 302c, 511d [2 r.]; HistRzym 102; nádawſzy mu [łotrzy wędrowcowi] ran/ odeſzli go nápoły żywego. RejPos 208; BielSpr 4, 26; BudBib 2.Mach 14/43; ktorey [wolności] wiele ich nieinácżey vżywáią/ iedno iáko konie bez wędźidł y munſztukow bijąc ná ſię/ zębámi y kopytámi ſpolne ſobie rány zádawáiąc [accipientes invicem vulnera]/ iż potym ku żadnemu Rzecżypoſpolitey pożytkowi być niemogą. ModrzBaz 71v, 31, 70v, 111; SkarŻyw 373; StryjKron 300; GórnRozm H; Calep 244a, 1147b; KochFrag 19; WujNT Luc 10/30, Act 16/23; O ránie rycérzowi álbo ſzláchćicowi przez chłopá zádánéy. SarnStat 618, 212, 213, 252, 505 [2 r.], 532 (15); Wſzytcy/ wſzytcy ſercá nátrzeć nań [na lwa] nie máią/ Tylko mu z dáleká rány podáwáią. SzarzRyt C2.

»rany(-ę) zawięz(ow)ać (a. zwięzać, a. obwięzać); rana zawiązana; zawięzowanie rany« = alligare vulnera Vulg, PolAnt; obligare vulnus Mącz; vincire vulnus Cn [szyk zmienny] (12;2;2): BierEz Q3v; OpecŻyw 148v; Y przyſtąpiwſſy do niego [Samarytanin do rannego]/ záwiązał rány iego/ wlawſſy oleiu y winá Leop Luc 10/34 [przekład tego samego tekstu: BibRadz, RejPos, WujNT]; Abowiem ráná może być záwiązána y poſwarek może byc poiednan BibRadz Eccli 27/22, Luc 10/34; BielKron 93v, 145; Mącz 193c; iż ná záwięzowániu rány/ wiele zależy: Przeto naylepiey chuſtą lniáną/ táko ſzyroką/ iżby obá brzegi rány záſtąpiłá SienLek 146v, 144v, 146v marg, 147 żp; HistRzym 80v; RejPos 208, 210v; WujNT Luc 10/34.

Wyrażenia: »chromotna [= powodująca kalectwo] rana« (1): Gdy ſie kto s kim poſwarzy á vderzy [...]/ á ieſli chromotną ránę zada krwawą álbo śiną/ táka mu też ma być oddana. BielKron 44v.

»ciężka rana« (3): ták wiele ćięſzkich mu ran zádáli [tot tantisque vulneribus affecere]/ że w krotkiem cżáśie z onych ran vmárł. ModrzBaz 31; OrzJan 135; KmitaSpit C3.

»rana głęboka; głębokość rany« = profunditas vulnerum Calep [szyk 4:3] (5;2): Kadzidło [...] rany głębokie ciałem naraſzcża y cżyſci zagniłoſci gich FalZioł I 32d, IV 28c, 38b, V 100; SienLek 146v; Specium – Inſtrument balwierſliy [lege: balwierski] ktorim głebokoſczi rani doſwiatczaią. Calep 996b, 997a.

»rana jadowita« (2): Wołowy łoy z Gęſim ſadłem [...] na rany iadowite barzo pomaga. FalZioł IV 5b; RybGęśli C4v.

»rana krwawa, krwią płynąca« = cruentum vulnus Mącz, JanStat [szyk 130:16] (145:1): yako yą [...] nyeszbyl szlachethney byeathy szony yabrammowey any yey szadąl dwanąszczye rąn thrzech rąn wglowa thrzech wraka krwawych thrzech rąn szynych wplyeczy ythrzech krwawych rąn wnoga lyewą ZapWar 1511 nr 2089, 1502 nr 1907, 1908, 1937, 1503 nr 1913, 1925 (132); Proſſα cyα namyloſcywſſi panye Ieſu kriſte przeſonα nyeſmyernᾳ laſkα twoiᾳ ktorᾳſti krolyu nyebyeſki wiſyal na krzizu [...] ſprzeklotim ſercem s ſtluczonim cyalem s ſkrwawimy renamy s ſwicyᾳgnyonimy czlonky BierRaj 21v; OpecŻyw 102v; to [tj. plastr] gdy na ranę przykłada: vzdrawia rany krwią płynącze mocznie FalZioł V 115v, *2c, I 59d; GroicPorz k3; Od pięty nogi áż do wirzchu głowy nie máſz ná nim zdrowia. Rány krwáwe/ śine/ y opuchłe/ nie ſą záwiązáne áni vlecżone lekárſtwem/ áni pomázáne oleiem. BielKron 93v; odwinął ſukno s ſiebie/ vkazał ciáło gołe pełne ran śinych y krwáwych/ s przodku y s tyłu od tego komu ſie zádłużył. BielKron 107; Emplastrum, Yeſt máść/ która bywa przikłádána ná otworziſte á krwáwe rány. Mącz 205a, 6d, 123c; SarnStat 616, 1243; WitosłLut A4.

»rany Pana Chrystusowe, Boże« = stygmaty [szyk 1:1] (1:1): Widzymi ſyę żem ya wygrał Zem ſyę Franczyſſkowi wmocz dał Bo jeden ſe tem obranj Ktory noſij Boże ranij RejKup v2v; chćiałbym widźieć on grob w ktorym leżą one cżłonki [św. Pawła]/ w ktorych żył Pan Chryſtus/ [...] máiąc ná ſobie rány álbo znáki ran Páná CHryſtuſowych. ReszList 182.

»rany Pańskie« (1): Po vkrzyżowániu/ naprzod krzyż podnieśiono/ z rozſzerzeniem ran Páńſkich w rękách y nogách iego/ y boleſnym wſtrzęſieniem ćiáłá iego wſzytkiego LatHar 319.

»rana płynąca, wilgotna (a. wilka), ciekąca« [szyk 12:1] (6:4:3): kto ma rany płynącze s ſwego cziała/ zaſipuy tym prochem [z kopru i kosaćca] FalZioł I 7c; proch tego kokornaku albo ſmolniku zmieſzay ſprochem koſaćczowem/ ieſt barzo dobry w goieniu ran wilkotnech/ á z bolącżek vdziałanech. FalZioł I 9d, *5d, I 8a, 14d, 15d, 59a (10); Czyſtą ránę po thym poznáć/ kiedy czyrwona á niebárzo wilka áni ſucha. Ale ktora śina/ przybiélſzym/ bláda/ czarna/ tháć ieſzcze nieczyſta. SienLek 147v, 128 [2 r.].

»rana podskorn(i)a« = krwiak, wybroczyna [szyk 1:1] (2): Białek Iaiecżny kładą w lekarzſtwa nakażde bolenie gdzie nie trżeba gnoienia. [...] Też na każde rany podſkornie. FalZioł IV 20a; SienLek 171v.

»przedsobne rany« = rany zaszczytne, otrzymane w walce, a nie w ucieczce (1): Adversa vulnera, Obliczne/ álbo przedſobne rany. Mącz 3d.

»rana sina, modra; siność rany« = krwiak, siniec; livor vulneris Vulg; vulnus lividum JanStat [szyk 87:3] (88:1;1): yakom ya nyeszbyl grzegorza Szczodra anym zadal yemv rany szyney gwalthem napleczy yego. ZapWar 1502 nr 1933, 1502 nr 1907, nr 1908, nr 1910, nr 1934, 1503 nr 1928 (80); yakoſch na them poboyv pyerwſhego yvana Kyczeru ſſamego poſla zbytho na kthorem ran modrich yeſth zbithich pyethnaſczye. LibLeg 11/156v; Leop Prov 20/30; tedy mi rádźił/ ábym ołowem ná ćiele rány śine ſobie poczynił/ á potym ie Vrzędowi obwiodł OrzRozm E2; BielKron 44v, 93v, 107; Mącz 6d; KMiećiowi zá zádáną ránę śiną przez wylania krwie/ ſześć grzywien: [...] od tego/ który vderzył/ ma bydź dano. SarnStat 653; zádałeś mu gwałtownie trzy rány krwáwé/ á dwie śiné SarnStat 1243, 616.

»rany smrodliwe, śmierdzące« [szyk 14:2] (15:1): Gdy go [ziela gruszczyczki] przywarzi á tą wodą wymywa rany ſmrodliwe przyłożywſzi do tey wody hałunu/ gnoy z rany wycżiſcia y ſmrod odeymuie FalZioł I 116d; KOſaćczowego korzenia wodka [...] w ranach ſproſthnych ſmrodliwych ieſth doſwiadcżona ku wymywaniu FalZioł II 6c, ‡‡f, I 67c, 76b, II 13c, III 28b (12); SienLek 131v, 158 [2 r.], 161v.

»rany stare, zastarzałe« [szyk 7:1] (4:4): I fiſtuły ciałem zdrowym naraſzcża/ abowiem ma tę włoſnoſc iż po niey ciało naraſta á zwłaſzcża w ranach ſtarych FalZioł II 4c, I 63b, [1152]b, 116a, IV 53a, 59c, V 101, 106.

»suche rany« = krwiaki (2): day to [napar z ziół] pić rannym/ ſthłucżonym, z wyſoka vpadłym/ vbitim ſuchemi ranami/ albo wſzitkim ktorzyby takowemi vrazy byli obciążeni FalZioł I 113d, I 116c.

»rana szkodliwa« = vulnus noxium Modrz [szyk 9:1] (10): FalZioł *2a, I 22d, 25b, V 111, 111v; Bo iáko ſą rozmáite rány/ iedny ſzkodliwe drugie nieſzkodliwe/ [...] ták też rozmáita ieſth winá zá nie opiſána GroicPorz k3; BibRadz 2.Mach 14/43; SienLek 148; BudBib 2.Mach 14/43; ModrzBaz 20v.

»rana śmiertelna, śmierci« = lethale a. mortiferum vulnus Mącz, Modrz; plaga mortis PolAnt, Vulg; plaga mortifera Mącz [szyk 7:5] (10:2): FalZioł IV 3c; Mącz 189c, 232c, 302c; RejAp 105; BielSpr 4; Y widziałem iednę z głow iego/ iáko zábitą ná smierć/ lecż ráná śmierći iey zlecżoná BudNT Apoc 13/3; Onego ránionego wźięto do Bálwierzá/ ále iż niektore rány były w nim śmiertelne/ przeto w mieśiąc ábo we dwá vmárł. ModrzBaz 70v, 60v; SkarŻyw 375; WujNT Apoc 13/3, 12.

»rana świeża, nowa« = crudum vulnus Mącz [szyk 10:10] (17:3): Krew z ran ſwieżych płynącą ſtanowi. FalZioł ++7f; Maſć ktora vzdrawia rany ſtare y nowe/ y wrzod: ktori zową Cancer. FalZioł V 106, *3d, I 53b, 64c, 79d, [1152]b (16); Mącz 69b; SienLek 146v [2 r.], 147.

»rana z(a)gniła, gnijąca, plugawa, zaplugawiona, gnoista, zapsowana« [szyk 13:5] (7:4:3:2:1:1): Ten plaſtr gdy będzieſz przykładał na rany głęboko gnijącze, goij ie barzo. FalZioł I 102d; iże gich [małży] ſkorupy ſpalone/ maią mocz wyſuſzać rany zapſowane/ ropę dawną ktore barzo płyną á niemogą być wyſuſzone FalZioł IV 38b; A ieſtliby rana była nie czyſta/ tho ieſt zalugawiona/ tedy wezmi oleyku wainſztanowego/ [...] FalZioł V 107, ‡‡2f, I 15d, 46c, 67b, c (16); SienLek 126; A iáko mądry Cyrulik záplugáwioney rány nie goi áż ią pirwey gryzącemi prochy álbo wodkámi wycżyśći/ theż ią potym ledá ziołkiem ſnádnie zágoić może. RejZwierc 85.

»rana zła« [szyk 8:6] (14): Też blaywas ciało roſci wranach złych/ á tak ie goij. FalZioł III 36d, ‡‡2e, I 29d, 46c, 59a, 63b (12); powiemći zá pewne iáko ſie ćiebie żadne żelázo nie imie [...]/ kiedy moię kość s cżołá mego wyjmieſz á będzieſz noſił przy ſobie/ nigdy ſie złey rány nieboy. BielKron 371; odkrywſzy ránę/ báczyć iákiey ieſt bárwy/ ieſli śiney/ bládey/ czarney/ álbo rozmáithéy/ znák iż ći zła ráná ieſt: ále biała á czyrwona/ dobra. SienLek 147.

~ Wyrażenia określające rodzaj rany i sposób jej zadania: »rany bite (a. zbite) [= od bicia, chłosty]« [szyk 5:1] (6): Trzeczyego ſlvzebnyka drahoſſa wobye rancze ranyono y wlocznyam ſklotho A ran nanyem bythich czterinaſczye. LibLeg 11/156v, 11/156v [5 r.].

»cięta rana« = vulnus caesim factum, caesa Cn [szyk 6:2] (8): FalZioł *4f, I 53b, I 140b, V 89, 115v; GroicPorz k3; O ránach ćiętych álbo rozráżonych iáko ié léczyć/ á naprzod o głownych. SienLek 145, 148.

»rana kłota« = compunctio, punctum vulnus Cn (4): Plaſtr barzo dobri na rany kłote: gdzie knotow ſtawiać nie może. FalZioł V 97; LibLeg 11/156v; BielKron 399v; SienLek 146v.

»rana mieczowa« (1): Y zwodźi mieſzkáiące ná źiemi/ [...] mowiąc obywátelom źiemie/ áby czynili obraz beſtyey/ ktora ma ránę mieczową [plagam gladii]/ y ożyłá. WujNT Apoc 13/14.

»rana przebita [= od kłucia]« (1): ieſliby byłá ráná śieczona álbo przebita/ tedy [...] SienLek 145v.

»rana sieczona« (6): [żywica] Rany ſiecżone nowe zlepia FalZioł III 30c, I 20d, IV 59b; SienLek 145v; BielSpr 4 [2 r.].

»rana spalona« (1): Y powciąga [gąbka] krwie ktora idzie z rany ſiecżoney/ albo też ſpaloney FalZioł IV 59b.

»rana (s)tłuczona« = plaga fuste, saxo inflicta a. ex retuso telo Cn [szyk 1:1] (2): Aliptes. Latine Unctor [...]. Który ták tłuczone/ śyne/ yáko y krwáwe rány leczi álbo máże. Mącz 6d; SienLek 146 żp.

»rana strzelona« (1): Ná ránę głęboką á wąſką/ ſtrzeloną álbo kłotą/ białą miętkę z czyſtym miodem/ á z opichem świéżym [...] przykłáday. SienLek 146v.

»rana sztychowa« = compunctio, punctum vulnus Cn [szyk 1:1] (2): bo to v nich [Rzymian] ſromotá byłá rany zádáwáć śiecżone/ iedno ſztychowe/ gdyż ráná śiecżona nieśmierthelna bywa/ zwłaſzcża przes zbroię álbo páncerz álbo przes puklerze/ ſztychowa ráná niezgoioná bywa/ nie oprze ſie iey páncerz áni zbroiáBielSpr 4.

»rana ukąszona« (1): Też ſwieżego łupienia kozia ſkora: na ranę vkąſzoną od węża: przyłozona/ wyciąga iad. FalZioł V 88v. ~

Szeregi: »rana i apertura« (2): Maſc od tegoſz Silueſtra/ ktora barzo goij kazdą ranę y aperturę FalZioł V 107v, V 108.

»blizny(-a), (i) rany(-a)« = cicatrix et vulnus Modrz [szyk 4:3] (7): każdá blizna ij rana [Zbawiciela] zaſie ſie otworzyla/ ij krew obfitá s nich wyplynęla. OpecŻyw 141; FalZioł IV 13a; [św. Franciszek] takieſz miał rány y blizny/ ná ćiele ſwoim/ iáko y Kryſtus Syn Boży. KrowObr 144v; Coit cicatrix, Zraſta ſie ráná/ Blizná. Mącz 104d; SienLek 158 [2 r.]; Bo to ieſt ſproſna rzecż/ áby ći/ ktorzi blizny y rány podięli/ ktorzi ſię w niebezpiecżność śmierći dla oycżyzny wdáli/ niemieli godney męſtwá ſwego y cnoty ſwey zapłáty odnieść ModrzBaz 118v.

»bolączka albo rany« (1): [wywar z ziół] nawięczey tym kthorzy maią bolącżkę albo rany na płuczach/ y wątrobę chorą wſpomaga. FalZioł I 26a. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rana i boleść« (1): Widziſs teráz glowę moię rozkoſſną bytz/ przez rany ij boleſci/ ale iutro vzrzyſs cirijim [!] ſklotą OpecŻyw [79].

»rany i (albo, to jest) fistuły« [szyk 4:1] (5): Sok tego ziela z blaywaſem zmieſzany/ wyſuſza fiſtuły/ to ieſt rany trudne ku zagoieniu FalZioł I 150b, I 9d, 108d, IV 12d, 52d. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]

»(albo) rany a(l)bo gardło [= śmierć]« = vulnera vel vita Modrz [szyk 1:1] (2): Iuż chłop dla ſkory waży ſie z Miedźwiedziem łámáć/ gárdło álbo ſzpethne rány podiąć. RejZwierc 65v; ModrzBaz 62.

»(i) rany i krew« (3): OpecŻyw 110; FalZioł I 151c; co mi może vcżynić ſtrách/ bym theż dobrze y rany y kreẃ ná ſobie widzyał/ gdy ſobie wſpomnię ná ſławę/ ná poććiwość ſwoię RejZwierc 73v.

»rany albo (i (też)) krosty« [szyk 4:1] (5): Tu maſz lekarzſtwa na rany męzkiego taiemnego członku/ Ktore rany albo kroſty: połacinie zową Herma. FalZioł V 87v, ‡‡3b, I 130a, V 87v; Cżemu ſlina cżłowiecża na tcżo goi kroſty y rany małe. GlabGad C5v.

»rana albo plaga« (1): [młody Rzymianin ćwiczył u pala] przyſkákuiąc y odſkákuiąc z boku práwego y lewego/ álbo s przodku ták iákoby mieyſcá nie dał v ſiebie ránie álbo pladze/ nieprzyiaćielowi w potkániu BielSpr 4.

»rany(-a) i (albo, też i) rozpadliny(-a)« [szyk 8:3] (11): Iteż [rzeżucha] rany y roſpadliny wnęthrzne goij FalZioł I 91a; Ta maſć nietelko ty roſpadliny, ale theż y każdą inſzą ranę barzo goij. FalZioł V 107v, I 25b, 60a [2 r.], 85c, 153d, IV 5b (11).

»rany(-a) i (albo, a także i) sadzel(e)« [szyk 5:5] (10): FalZioł I 156a, V 108; Téż y to dobra máść ná ſadzele y ná inne rány ćiekącé: Weźmi ſádłá węgorzowégo/ [...] SienLek 128; gdy widźiſz zápalenié około rány álbo ſadzelá/ tedy [maść białą] ná ćienką chuſtkę rozmáż/ á tám gdźie pała około rány przykłáday. SienLek 163, 118, 128 marg, 161v [3 r.], 185v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rany(-a) i siność« [szyk 1:1] (2): Siność y ráná [Livores vulneris] lekárſtwem (ſą) ná złego BudBib Prov 20/30; iedney nocy vkazał mu ſię święty Sámſon/ y ſrodze go vbicżował/ [...] ták było ſrogie ono bićie/ iſz rány ná ćiele/ y śiność trwáły SkarŻyw 593.

»rany i stłuczenia« (1): [herba sulonum] ma mocz ocierać/ cżyſcić/ napraviać rany y ſtłucżenia z zbicia z obrażenia/ s ſtarcia FalZioł I 64c.»rany, szramy« (1): [ziele jeleni język] rany/ ſzramy lecży FalZioł I 69b.

»(albo) śmierć a(l)bo rany(-a)« [szyk 2:1] (3): gdyż s they [pychy] wnet prętkie wzgárdzenie vroſcie/ á z wzgárdzenia lekkie poważenie á zwádá/ á ſtąd álbo ſmierć álbo rány RejZwierc 157v; SkarŻyw 113; LatHar 115.

»rany(-a), (i, a(l)bo (też)) wrzod(-y)« = vulnus, ulcus Cn [szyk 12:4] (16): Wodka barzo pozyteczna na wycziſcienie ran y wrzodow Kthore ſą thrudnego vlecżenia, A zwłaſzcża na cżłonku męzkim. Y też na mieſtczoch taiemnych. FalZioł II 20b, I 69b, 79b, II 6a, IV 7c, V 29v, 31v; Mącz 52a, 102a, 303b [2 r.], 501b; RejPos 327v; Abowiem káżda ráná álbo wrzod ktory ná tym mieyſczu będzie gdzie go ocży nie widáią/ ácż boli/ ácż gi káżdy cżuie/ ále wżdy nie ták brzydki ieſt y nie ták ohydny iáko ten czo vſtáwicżnie nań ocży pátrzą. RejZwierc 267; SkarŻyw 70; w deſperáckich wrzodách ábo ránách/ żaden plaſtr iedno ten ktory kąſa/ nie bywa pożytecżny. PowodPr 85. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.]

Wyrażenia przyimkowe oznaczające przyczynę: »od ran(y)« = vulnere(-ibus) Vulg, Mącz; ex vulneribus Mącz (13): oth chtorey rany nye Moszye rakam [!] wladacz ZapWar 1507 nr 2033; Proch barzo dobri ku pozywaniu/ gdy od kthorey rany krew ſie w kim z ſiędzie FalZioł V 97; LibLeg 11/156v; obroćili ſie záś ſámi ná ſie/ y popádáli ſámi od zobopolnych ran [mutuis concidere vulneribus]. Leop 2.Par 20/23, 2.Mach 8/24; on ſie chciał zábić rohátyną gdy go nádbiegáli nieprzyiaciele/ y nie mogł/ bo był iuż zemdlał od rany BielKron 69, 86, 92; Mącz 125b, 232b, 284d; wźiąwſzy broń w ręce bili ſię ſpołnie/ áż ſię do vpadu poſiekli/ y od ſwych ran polegli StryjKron 607; bo go boleść zięłá/ W któréy namilſzy ſyn twóy/ drogie łzy wyléwał/ A od onych ſrogich ran nápoły vmiérał. SiebRozmyśl H2v.

»z ran(y)« = ex vulnere(-ibus) Modrz, JanStat (6): LibLeg 11/157; iż o rány obá oni co bili máią być karáni/ ále ieſliby z tych ran śmierć przyſzłá/ tedy ieden z nich tylko o głowę ma być obwinion. ModrzBaz 70v, 31; któré [zasługi] pokázował/ [...] w Woynách przećiw Moſkiewſkiému/ gdźie y vſczérbienié zdrowia ſwégo odnióſł z ran. SarnStat 450 [idem 1209], 618, 1209.

»prze(z) rany« (3): Gdy kto ma kurcż przez rany tedy go [rozdrobnionego małża] z miodem pić maſz FalZioł IV 38a; Wnocy przez ſen vkaże mi ſię Mnich zgrzbietem bárzo poránionym/ y zbitym [...]. Y ocućiwſzy ſię poſłałem ſobie po onego Mnichá/ á on ledwie ſzedł prze one rány SkarŻyw 99, 56.

»przed ranami« (1): [Mojżesz i Aaron] rzućili [popiół] w niebo przed Fáráonem/ wnet ſie po ludzyech ſcżyniły pęcherze odęte po wſzytkim Egipcie okrom ludu Izráelſkiego. Chcieli tákież cżárownicy przed krolem vdzyáłáć/ ále nie mogli y ſtać przed ránámi záráżonymi. BielKron 29v.

»z ranami« (1): RYcerz go ieden w bitwie/ iuż s Koniá vpadał/ Rátował/ wiele zdrowia/ tám z ránámi ſtradał. RejZwierz 24v.

»za raną« (1): ktory [król macedoński Filip] [...] był od tych kthorzy Miáſtá bronili w oko ſtrzałą poſtrzelony z muru/ zá ktorą ráną/ áni gniewliwym y ſroſzſzym ſie sſtał Phil M2.

W przen (4): Bijćie w bębny/ y w trąby: ále nie ná táki Ton/ iáko ſzalonému Marſzowi przyſmáki Czynią/ kiedy żeláznym ſerdakiem odźiány Miedzy woyſki z lotnégo wozá śieie rány. KochEpit A2v; Bo mężnie z plácu ſpiéráiąc pogány/ Duſzę cną wylał przez poczćiwé rány. KochFrag 30; OstrEpit A2; KmitaSpit C2.
Przen (203): HistRzym 47v; tu wnet oddaſz ránę zá ránę onemu ſproſnemu morderzowi ſwemu [tj. czartowi]/ á zádaſz [...] żáłość iemu/ gdy vźrzy nád tobą rękę [...] tego Páná náſzego/ ktori ſtárł márną głowę iego. RejPos 327v; SkarŻyw 413; W tákich fráſunkách ćiężkich ći wſzyſcy mieſzkáią/ Którzy lékárſkiéy ręki ránie zábraniáią. ZawJeft 32.

rana czego (1): Sanare vulnus iniuriae, Záleczyć ránę krzywdy/ to yeſt nágrodźić co ſie przećiw komu wykroczyło. Mącz 511d.

rana czyja (1): CzechEp 85 cf »ranę (za)leczyć«.

Frazy: »rana odsurowiała« = spór się odnowił (1): [mówi mistrz pruski:] Niepomogło to wrocenie [części ziemi pruskiej Polsce] Krolowi y dobrodzieyſthwo náſze/ odnowił woynę/ naſze dzierżáwy powiádał náleżeć ku Polſce/ ácżkolwiek nas pothym dwá Krolowie [...] zgodzili/ wſzákże ráná záſię odſurowiáłá. BielKron 231v.

»rana się zgoiła« (1): Za co nie odniosłem sam chęci od drugich, y owszem wielkie moie vczynności wniwecz poszły, y acz się rana zgoiła iednak cicatrix niewiem nie zostałali. ActReg 55.

Zwroty: »bez obrony wziąć ranę« = zostać pokonanym niepodważalnym argumentem (1): Cżemuſz tedy oni tego tytułu ALTISSIMVS Sinowi niechczą pozwolić/ gdyż miánowicie o thymże Bogu nápiſano: Quoniam tu Dominus altiſſimus. A ná obie ſtronie thu bez obrony muſzą wziąć ránę. Abowiem thu w thym ſłowie Bog zámyka trzy perſony zá raz. SarnUzn D7.

»rany zadawać« (2): Swiát záſię zewſząd okrążył/ y obtocżył mię/ y przez pięć bram/ to ieſt pięć zmyſłow ćiáłá mego/ widzenie/ ſłyſzenie/ vkuſzenie/ powonienie/ y dotykánie/ ſtrzałkámi ſwemi rány mi zádáie/ y wdźiera ſię śmierć przez okná moie. LatHar 587; PowodPr 25.

»ranę (za)leczyć (a. uleczyć)« [w tym: leczyć a uleczyć (1)] = sanare vulnus Mącz [szyk zmienny] (2): Mącz 511d; O troycy/ o perſonách/ o iſtnośći y podſtáćiach/ nic niewiem/ bo mi tego ná on cżás [tj. podczas chrztu] krzćićiel nie zlecał. Iż też ſłowo Boże tego nie roſkázuie: bo tego w nim niemáſz/ iáko y ſam X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ wyznawa y inſzy iego ſpolni Antichriſtowi z nim bálwierze/ ktorzy ránę [tj. trwanie w błędzie] iego lecżą: á przedśię iey nie vlecżą. CzechEp 85.

Szereg: »sztychy abo rany« (1): A godźiſz ſie to/ áby cżłowiek Bogu ſztychy ábo rány zádawał: iż wy mnie zádawaćie? Y mowićie: A w cżymżeſmy ćię vkłoli? W dźieśięćinach y pirwoćinách wáſzych. PowodPr 25.
a) O cierpieniu, bólu, nieszczęściu (41): (nagł) Zephira narzeka na Potyfara [...] (–) Ach nieſtotys miły panie Tos nadobnie łaskaw na mię Widzącz mnię tak skłopotaną Ieſzcżeſz iako nową raną Daſz mię tak przed ſobą dręcżyć RejJóz H6; LubPs Qv; Dźiatek płácząc Niobe ſámá ſkámieniáłá: Y ſtoi ná Sipylu mármor nie przetrwány: Iednák y pod kámięniem żywią ſkryté rány. KochTr 15, 16; Milczcie/ milczćie proſzę was/ ten wáſz wiérſz ſpiérány/ Otwarza blizny świéże/ y poruſza rány. GosłCast 41.

rana czyja [w tym: pron poss (8), G sb i pron (4)] (12): TarDuch A7v; RejPs 101v; Leop Iob 9/17; świátłość ſłońcá ſiedmioráko ſię roziáśni iáko iáſność ſiedmi dni/ dniá ktorego Pan záwinie ránę ludu ſwego/ y vzdrowi raz rány iego. BibRadz Is 30/26; RejZwierc 44v; BudBib I 379a marg, Ier 15/18; Nędznych á vtrapionych ſrogié to ſą rány/ Kiedy máią nád ſobą mieć nieznoſne pány. GórnTroas 65, 54; KochFrag 52. Cf Wyrażenie przyimkowe.

W połączeniach szeregowych (2): Sżukám matki bożé/ a nienayduię iedno ſliny/ bicié/ a rany/ bos ſie wſſytka w to obrocila. OpecŻyw 146; On ſmutné ſercá ćieſzy/ troſki lékuie/ Rány wiąże/ boleśći wſzelkié vymuie. KochPs 213.

W charakterystycznych połączeniach: nieznośna rana, nowa, przedziwna, skryta, sroga (2), świeża; ran(y) przymnożyć, ruszyć; przydać boleści ranam; czuć rany(-ę), poruszać, rozmnożyć, uspokoić, zawinąć; raną dręczyć.

Zwroty: »cierpieć ranę« (1): A ćiérpiąc w ſercu ták nieznośną ránę/ Aż w ten czás płakáć/ gdy y żyć/ przeſtánę. KochFrag 53.

»ranę odnowić (a. odnawiać)« (2): O przyczynę [serdecznego żalu]/ prze bóg/ nie pytayćie/ Ani mi téy rány odnawiayćie. KochFr 74; GosłCast 59.

»otwarzać ranę« (1): To lékárſtwo [tj. pocieszenie w nieszczęściu] otwárza ránę zágoioną/ Y ćiężéy trwoży mátkę fráſunki zwątloną ZawJeft 48.

»podjąć rany« (1): Gdy ſyn z wieże poleći młyńcem/ y ták pádnie/ Ze kość cáła nie będźie: Iuż to śćiérpię ſnádnie. Wolę/ mężu móy/ podiąć té ſerdeczné rány/ Niżbyś zwyćiężcé ręką miał bydź rozmietány. GórnTroas 46.

»ranę zadać; zadana rana« (1;2): ćiebie śmierć poymáłá: Czym téż nie ládáiáką mnie ránę zádáłá. PudłFr 62; ZawJeft 39, 48.

»zgoić rany; rana zagojona« (2;1): ZawJeft 48; OstrEpit A3v; ſkarb ieſt nieprzebrány Wieczne miłośierdźie iego/ On nie leniw źgoić [!] rány/ Y poddźwignąć vpadłego SzarzRyt B2.

»ranę(-y) (z)leczyć; rana leczy się, uleczona; lekarstwo na rany« [szyk zmienny] (4;1:1;1): BudBib Ier 15/18; żeś mátká/ nie gánię iſz płácżeſz: ále gdy wſpomnię żeś Chrześćiánká y zakonicżká/ tu iuſz mátką być przeſtaieſz. Rzecżeſz: świeża rána rychley ſię tákim dotykánim vraża niſzli lecży. SkarŻyw [197]; ZawJeft 27, 39, 48; (nagł) Fragment nagrobku. (–) IAż to ćiebie ćieſzyć mam/ ſmętny Rádźiwile/ W tym żáłoſnym przypadku téy nieſczęſnéy chwile? Gdźie rzeczy/ albo y ſłów ták władnych doſtánę/ Którémibych miał léczyć twoię ćiężką ránę? KochFrag 52; [Pan Bóg] zráni ſerce náſze práwą zá grzechy náſze ſkruchą/ y ſamże one rány zleczy SkarKazSej 707b.

»rany (z)więzać« [szyk zmienny] (2): Lecżże też ty kędy iedno możeſz nędznego bliźniego ſwoiego [...]. Zwiężyſz kędy możeſz rány iego/ pomoż mu w nędznym vćiśnieniu á w nieſpráwiedliwośći iego RejPos 211; KochPs 213.

Wyrażenia: »ciężka rana; ciężkość ran« (1;1): kogoś ty dobrowolnie pokáráć raczył/ oni więcey dręczyli/ á cięſzkość ran moich inem zwielką rádoſćią roſpowiedawáli. RejPs 101v; KochFrag 52.

»głęboka rana« (1): Mądrze té ſłowá wyſzły z vczónych vſt twoich: Lecz im gotowſzé dáieſz mnie lekárſtwo twoié: Tym głębſzą ránę czuią truchłé pierśi moié. ZawJeft 20.

»serdeczne rany; w sercu rana« (3;1): A ieſli áni mármór ſerdecznéy rány/ Ani vlżą iedwabiem obité śćiány/ Przécz mam zayźrzéć koſztownych páłaców komu KochPieś 18; GórnTroas 46, 54; KochFrag 53.

»rany śmiertelne« (1): Styſkuie duſzá/ ran pełná śmiertelnych GrabowSet S3.»wnętrzna rana« (1): Spiéwa więźień okowány/ Táiąc ná czás wnętrznéy rány. KochSob 65.

Szeregi: »bol(ączka) (a. boleści) a (abo, i) rany(-a)« [szyk 3:1] (4): BudBib Ier 10/19; GórnTroas 43; Dopusććie duſzy/ niech żal ſwoy wyznawa/ Poznayćie moy bol/ á vważćie rány/ Rzecżećie/ iż duch znácżnie zfráſowány. GrabowSet Gv; OstrEpit A3v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rany a krzywdy« (1): Tákże też mądry á dobry pan/ im nalżey może rány á krzywdy poddánych ſwych vſpokoić/ á wolnośći y práwá ich w cáłośći záchowáć/ tym więtſzą v nich ſobie miłość á życżliwość ziednáć może. RejZwierc 44v.

Wyrażenie przyimkowe: »w swą ranę« = na swe nieszczęście (1): Chłopiec mnimáiąc by źwirzę [było w chrościku]/ náwiodł mu [ślepemu Lamechowi] ſtrzelbę ná ono mieyſce/ gdy ſtrzelał Kaimá trafił y zábił/ [...] zábił też y chłopcá iż mu kazał ſtrzelić. A gdy ſie náwroćił do żon nárzekał mowiąc: Zábiłem Kaimá w ſwą ránę/ á chłopię ná ſwą potępę/ ſiedmiorę pomſtę wezmę o Kaimá BielKron 3v.
α) O miłości [w tym: czyja (= od kogo) (1)] (2): (nagł) O Miłosci. (–) KTo naprzód począł miłoſć dźiéćięćiem málowáć Może mu ſię záprawdę káżdy podźiwowáć. [...] Strzały znáczą/ że nagle człowieká vgodźi/ A z onéy rány żaden zdrowo nieodchodźi. KochFr 81.
Wyrażenie: »krwawa rana« (1): Ale y ia od ćiebie [= Miłości] zá ſwoię chęć ſkáżon. Iednák ábo nie káżda krwáwa twoiá ráná/ Abo znośna niewola v wdźięcznégo páná. KochFr 95.
b) O przelewaniu krwi, narażaniu się na niebezpieczeństwo [w tym: w pl (77)] (79): RejZwierz 44v; zátrzy [królu] w imię páńſkié gdźie ieno żyw niechceſz z Turkiem/ byle nie domá w Polſcze: [...] Ale gdy nam té rzeczy [tj. bezpieczeństwo rodzin, domów itp.] domá wcále zoſtáną/ tedy wżdy owé rány lżeyſze będą/ których zá gránicámi doſtániemy/ y których mi áni żoná z duſze wylękłá obwiiáć [nie będzie]/ áni [...] OrzJan 136.

rany czyje (1): Bo nigdyby byli dziś ludzie nie wiedzieli co był Hektor/ co był Achilles/ [...] Hetmani Rzymſcy/ by ich byłá tá ſwięta krolowa [tj. cnota] oną zacną ſławą nie inácżey iedno iáko złotą koroną nie vkoronowáłá. O ſwięteż to były rány ich/ álbo ony trudnośći/ dla ktorych oná zacná ſławá/ á ſnadź áż do ſkońcżenia ſwiátá/ práwie ie żywo zoſtáwiłá. RejZwierc 23.

W połączeniach szeregowych (12): A tak prawdę mowyċ muſę Acz niemalo wſedy ſkuſę. Nedze/ guzow/ ran/ y byady/ Wſzytkiego mam tego ſtady. RejKup d8v; gdy ſie też [ciało nasze] ná ſwą wolą roſpuśći/ tedy mu ſie zda áby wielkiey krotochfile vżywáło/ [...] á on ſie vda ná rozmáithe guzy/ ná rány/ á cżáſem y ná ſmierć RejZwierc 165, 23; Z ſtráchu rośćie/ gniew/ niezgody/ ſwary/ nieprzyiáźni/ ſromocenia/ rány/ ochromienia/ zabijánia/ á miedzy ludźmi możnemi/ woyny y niezlicżone nędze. ModrzBaz 7v, 36v, 85, 138; A ták ſłuſznie każdy S. mecżenniki [!] vmiey vcżćić/ ábyś ſam ſwey dobrey woley świádkiem był/ á bez przenáſládowánia/ bez ogniá/ bez bićia/ y ran/ iednákiey znimi zapłáty doſtáć mogł. SkarŻyw 206; iſz ſię kámieni/ kiiow/ ran/ v tych [tj. złych] ludzi nieboiał: á miłośći ſię/ y życżliwośći ich boiał. SkarŻyw 238, [236]; W náſzey Polſzce ſpoſpolitowáły ſie zwády/ naiázdy/ rány/ y mężoboyſtwá. PowodPr 67; CiekPotr 17.

Wyrażenie: »krwawe rany« (1): do iákiéy był Mars przyſzedł trwogi/ [...] Ze go Wulkan ták związał w łyki z ſwoią żoną/ Iż tego nie mógł ſpełznąć żadną ſwą obroną. Iednák ón dla miłośći/ którą był ſpętány/ Wyćiérpiałby był nád to ſnadź y krwáwé rány PudłFr 51.
Szeregi: »krew a (i) rany« (2): Multo sanguine ac vulneribus ea poenis victoria stetit, Wiele krwie y ran Cartaginenses to zwycięſtwo koſztowáło. Mącz 417c; SkarŻyw [407].

»i szkody, i rany« (1): Tanie tho v Polakow/ bo miłuią pány/ Cirpią wſzytko dla ſławy/ y ſzkody y rány. RejZwierc 244.

α) O Chrystusowej męce na krzyżu [w tym: czyje (43) – pron poss (22), G sb i pron (14), ai poss (7)] (59): ijżbychom s toba twégo ſyna rany noſili/ abyſmy od krzyża nie odſtępowali OpecŻyw 146v; OpecŻywPrzedm C3v; TarDuch C6v; OrzQuin N2; wierz mocno/ iż ty rány moie zyednáły tobie wſzytko miłoſierdzie v Bogá Oycá twego niebieſkiego RejPos 121, 121; Płácżmyż dźiś wſzyſcy wierni krześćiáni/ Dźiękuiąc Pánu zá nadrożſze rány/ iż zá nas racżył ták okrutnie ćierpieć ArtKanc D10v, D17v; iżby pámiątká tych to ran nigdy z ſercá mego wnętrznośći nie wypłynęłá: ále rácżey y żáłowánie męki twoiey/ we mnie ſię ná káżdy dźień odnawiáło LatHar 299, 280, 297, 298 [3 r.], 386; Kielich z Winem im dáć racżył/ [...] Mowiąc: ten Teſtáment niech wam będźie dány/ Krwie moiey zá grzechy wáſze wylaney/ Pijćie pomniąc ná me rány. RybGęśli B4v.

W połączeniach szeregowych (3): ijż on wiſſątz na krzyżu wielé rán/ wielé mąk ij boleſci cirpiál OpecŻyw 149v; iſz nieieſteſmy ſrebrem áni złotem odkupieni: iedno krwią y rány y śmierćią P. y B. náſzego Iezuſa SkarŻyw 358; SkarKaz 205a.

W charakterystycznych połączeniach: rany(-a) godne opłakania, nadroższe, niezliczone, okrutna, otworzone; głębokość ran, pamiątka (2), rozliczność; rany oglądać (2); ranami(-y) oszpecony, pojednać z Bogiem Ojcem, uzdrowić [kogo] (uzdrowiony) (2), wykupić (odkupiony) (2), zaleczyć [co]; (ws)pomnieć na rany (2); dziękować Panu za rany (2).

Zwroty: »cierpieć rany« [szyk zmienny] (5): OpecŻyw 149v; Wierzże w to cżłowiecże/ iſz Iezu Chryſt práwy/ ćierpiał zá nas rány/ ſwą świętą krew przelał/ zá nas Chrześćiány. SkarŻywBog 358; ArtKanc D9, F10v; LatHar 679.

»rany (jakoby) odnawiać« (2): ktoregoś częſto ćięſzkimi grzechámi obrażał/ y rány iego iákoby odnawiał. LatHar 669, 581.

»rany podjąć« (1): dlya ktorich ſbawyenya n[ago] s roſcyαgnyonima rαkoma na krzizu racziles wyſyec ij pyαc ran yes podiᾳl a na oſtatek barzo gorkᾳ ſmyerc BierRaj 21.

»zadawać ranę« (1): O Iudáſſu zráydtza ij kupcże przeklęty/ cżemu przez znamię pokoiu ij miloſci/ zadáwáſs ſynowi bożemu okrutną ranę ſmierci OpecŻyw 106.

Wyrażenia: »blizny ran« (3): LatHar 271; On ieſt przyczyńcą y pośrzednikiem náſzym/ on blizny ran ſwoich w ktorych zá nas vmárł vkázuie/ y miłośierdźie wſzelákie y dobrodźieyſtwá iedna. SkarKaz 245b, 203b.

»krwawe rany« (2): Dayże mi/ ábych to twoie imię IEZVS [...] nośił w ćiele/ krwawe rány twoie w vmartwieniu cżłonkow y ſmyſłow moich/ pozdrawiáiąc SkarŻyw 4; LatHar 71.

»rany Pańskie, Pana Krystusowe (a. Jezusa (Chrystusa)), [Boże]« (5:4): OpecŻywPrzedm C3v; Y co inégo Nowy Zakón ieſt/ iedno nie Ewányelia święta/ ná piąćioch ránách Páná Kryſtuſowych zbudowána? OrzQuin N2, N4v; ieden grzech śmiertelny [...] rány Páńſkie ile w grzeſzniku ieſt/ odnawia LatHar 581, 207, 493, 509; SkarKaz 204a, 209b; [weſſło to iuż/ ták we zły obyczay/ że wiele ich [chrześcijan] nieumie dźieſiąći ſłow rzec/ áby wnich przyſięgi nieprzyłożył [...] iedno rány Boże/ y inne rzecży/ ták lekce wſpomináią ErazmJęzyk R5 (Linde)].

»pięć ran« (8): BierRaj 21; OrzQuin N2, N4v; RejPos 82; LatHar 271, 508; Zwykliſmy pięć paćierzy mowić/ y zá pokutę ie wam dáwáć/ ná pámiątkę tych piąći ran Páńſkich. SkarKaz 209b; [ktorzy [ludzie pyszni] [...] ſye chwaląc/ vmieią cżyśćie ſzerokiemi ſlowy dzieie ſwe roſſerzáć/ á one przez ſacrámenty/ [...] przez pięć ran poprzyſyęgáć. LorichKosz 91 (Linde)]. Cf Wyrażenia przyimkowe.

»sine rany« (1): żeſmy iego doſſyć vczinienym vſprawiedliwieny/ iego ſynemy ranamy vzdrowieny SeklKat O3.

»rana śmierci, śmiertelna« (1:1): OpecŻyw 106; boiował zá ćię z dyabłem y odźierżał zwyćięſtwo: wſzákoż ránę śmiertelną dla ćiebie przyiął/ á przywroćił nam náſze dźiedzictwo. HistRzym 106v.

»święte rany« [szyk 6:1] (7): A yaka wniem nadzeye mieċ Niewzwony ani worgany Iedno w yego Swiente rany Ktoremi on nas wykupił RejKup X; ábyſmy poznawſzy ony ſwięte rány twoie/ ktoremiś nas poiednał z Bogiem Oycem ſwoim/ wyználi ſwięte Boſtwo twoie RejPos 121v, 121 [3 r.]; Pánno błogoſłáwioná/ Krolá [...] Proś/ niechay w rány święte Me ſmyſły wźięte/ Chwalą go ſerdecżnie. GrabowSet V3v; iżby té naświętſzé rány twoie były lékárſtwem zránionéy duſzy moiéy SiebRozmyśl Dv.

Szeregi: »rany i boleści« [szyk 1:1] (2): Racży iuż mily panie twą boleſcią/ ij twymi ranami ranitz duſſę moię OpecŻyw 159v; OpecŻywPrzedm C3v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rany i krew« (1): iż ty rány moie zyednáły tobie wſzytko miłoſierdzie v Bogá Oycá twego niebieſkiego/ gdy ſie vciecżeſz do niego w imię moie/ poſtánowiwſzy mocno wiárę o miłoſierdziu ſwiętym iego/ á o tych ſwiętych ránach moich/ y o tey krwi moiey ktora ieſt wylaná s tych ſwiętych ran moich/ dla ciebie RejPos 121. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

»rany a (i) męka (a. znaki męki)« (3): wſpomni boże oytcże na rany ij na cięſſką mękę twégo milégo ſyna/ a odpuſtz miloſciwie wſſytki winy grzéſſnégo cżlowieka. OpecŻyw 143v; RejPos 120v; LatHar 493.

»siność a rany« (1): iż on śinoſcią á ránámi ſwemi zálecżył y zágoił wſzytki ty śinośći y ty márne blizny náſze. RejPos 327. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rany i zbicia« (1): Cierpiał ná duſzy/ ſmutek/ boiazń/ y teſkliwość: ná ćiele niezlicżone rány y zbićia zśiniáłe. LatHar 679.

Wyrażenie przyimkowe: »prze(z) rany« = za sprawą męki (3): Ktory [Bóg] cziebie przes ſwe rany Prawie złaſky Boſtwa ſwego Tu wyſluchał vpądlego RejKup p7v; Boże miłośierny/ [...] Prze twe rány drogie/ zacność męki twoiey/ Smierći ſpráwiedliwych/ życż iedyney moiey. GrabowSet Qv.
~ Wyrażenie: »przez pięć ran« (1): PRoſzę ćię/ o Páni święta [...] przez pięć ran tegoż Syná twego/ [...] LatHar 488. ~
c) O grzechu, występku, skazie na duszy [w tym czyje(-a) (34): pron poss (27), G pron (2), ai poss (5); w pl (45)] (59): Iezu ktorys z ran thwogich lekarzſtwo ranam naſzem wypuſcić racżił. ſ⟨miłuj się⟩ TarDuch C6v; HistRzym 54; Coż ieſzcże dáley vcżynić racżył ten twoy dobrotliwy Sámáritan Pan Iezus Kriſtus? Otho ſłyſzyſz iż zálał rány twoie winem á oleiem/ to ieſt/ iż iuż omył s ciebie ony ſproſne blizny twoie rozlicżnych grzechow twoich/ [...] krwią ſwoią. RejPos 210v, 210v [2 r.], 211, 211v; [Pan] grzéchem ſye brzydźi: [...] który nam [...] dał lekárſtwá/ áby w nas ran ſobie brzydliwych nie widźiał. BiałKat 218v; my rány y ćięſzkie grzechow choroby máiąc/ do lekárſtwá ochotni nie ieſteſmy. SkarŻyw 112; Tobie ia/ Pánie/ rány moie vkázuię/ tobie záwſtydzenie z nieprawośći moich opowiádam. LatHar 206.

rana czego [= będąca czym] (5): I[e]zu ktorys iżby naſze niedowiarſthwa rany vlecżył/ rany twoie od apoſtoła zwolennika Tomaſza racżył dać dotknąć. ſmi⟨łuj⟩ ſie nad nami. TarDuch C8v; ábowiem pokorá á ſćiſnienie vmyſlu náſſego ieſt iákoby plaſtr ná ránę ziątrzoną wyſtępkow náſſich á máſć ná wſſytki blizny náſſe. RejPs 187; RejPos 210v marg, 309v; Y Sákráment twoy ſwięty/ mnie ſtrzegł od ran złośći GrabowSet P3.

rany czego [= na czym] (2): otzyść [serce] plugáwościámi zránione: Vzdrow ſmyſlu náſzego rány KrowObr 176v; RejPos 309v.

rana czego [= zadana przez co] (3): Iáko miecż oboiętny wſſelki grzech/ á iego ránie nie máſz vzdrowienia. Leop Eccli 21/4; Wſzyſcy ſie rodzimy z ranámi wężá onego Ráyſkiego. RejPos [154] marg, [154].

rana na czym (2): A ſnadz to ieſt ieſſcze ćięſſa ráná ná duſſy moiey/ iż ſie niemogę záprzeć wſtydliwych wyſtępkow ſwoich RejPs 58; iż mię pomázał Pan/ y poſłał mię [...]/ ábym rány záwinął ná ſercu ſkruſzonym CzechRozm 119.

Zwroty: »dać się odnawiać ranom« (1): Nie iżby cie oni [duchowni] vlecżyć miełi [!]/ iedno iżby ſie z nowu nie dáli odnáwiáć ránom onym twoim/ iuż opátrzonym od niego [Pana] RejPos 211.

»opatrzyć rany(-ę); rany opatrzone« (3;1): Záwiężyſz á opátrz ty márne á ſmrodliwe rány náſze/ á owrzedzyáłe ſumnienie náſze. RejPos 211v, 211, 309v, 326v.

»na ranę przykładać« (1): A ták ſłuchay coć tu zá plaſtr álbo zá lekárſtwo ná thę ránę twoię ten dobrotliwy Pan przykłádáć racży: Oto ſie vznay nędzniku/ oto cżyń pokutę RejAp 31v.

»zadać ranę« (1): zádano mi w márnym świátá tego Hierychu nie iednę ránę/ á práwie nápoły żywego mię zoſtáwiono: do ćiebie niebieſkiego Sámárytaná wzdycham/ ćiebie o vleczenie ran moich [...] proſzę/ nie odrzucay mię grzechámi ſplugáwionego LatHar 217.

»(za)więzać rany(-ę)« (4): iż on [...] zmiłował ſie nád tobą/ záwiązał łáſką á miłoſierdzyem á onemi obietnicámi ſwemi/ ony nędzne rány twoie RejPos 210v, [154], 210, 211v.

»rany zgoić; rana(-y) niez(a)gojona(-e)« [szyk zmienny] (1;2): Zem ia nie przyſzedł lecżyć ſpráwiedliwych/ ále grzeſzniki. Otoż iuż maſz Doktorá/ [...] otoż maſz drogę/ [...] gdzye ſie maſz vciec s thą boleśćiwą á niezgoioną ráną twoią RejPos 327, 326v; Omyi [Panie] zmázy/ rány zgoy/ zgładź blizny/ niech wády We mnie nie zoſtáwuie/ wyſtępek ſzkárády GrabowSet S4.

»(z)leczyć itp., uzdrowić rany(-ę); wyleczyć się z ran; uleczenie (a. zleczenie), uzdrowienie ran(y); na rany lekarstwo; uzdrowione rany« [szyk zmienny] (7:3;1;4:1;1;1): TarDuch C8v; KrowObr 176v; RejPos 210v, 211, 211v, 326v; KuczbKat 300, 420; Gdy táki w kośćiele Bożym cżynił pożytek S. Chryzoſtom/ á złe obycżáie/ zwłaſzcżá łákomſtwo przeklęte/ wykorzeniał: onym ſwoim wolnym á ſłodkim ięzykiem lecżąc rány duſzne: ći ktorzy w złośći zátwárdzeni byli/ bárzo ſię obrażáć pocżęli. SkarŻyw 88, 371; Dla twych ran ćię proſzę (coś vkrzyżowány Byś nas zbáwił) rácż dźiś zlecżyć moie rány. GrabowSet Qv, O3v, R3; Skarb nie oſzácowány/ ieſt męká zbáwićielá náſzego: ná rány lekárſtwo/ płomień miłośći Bożey/ oſtátecżna grzeſznych vćiecżká LatHar 264, 155, 217, 677, 678.

Wyrażenia: »rany duszne« (4): ábyſmy [...] święte Boſkie Sákrámenty ktore vſtáwione ſą ku zbáwieniu náſzemu/ dla vzdrowienia ran duſznych cżęſto prziymowáli. KuczbKat 300, 420 [2 r.]; SkarŻyw 88.

»głębokie rany« (1): iż choćia z opoki/ Pobrzeżne pſuią śćiány/ Morſkich wáłow przeſkoki: Ták y mnie/ wielkie á głębokie rány/ Cżynią/ grzechy brzydliwe GrabowSet H4.

»smrodliwe rany« [szyk 3:1] (4): A tym ſwiętym winem przenadroſzſzey krwie ſwoiey vſtáwicżnieć przemywa ty ſmrodliwe á záplugáwione rány twoie/ przed oblicżnoſcią Bogá Oycá ſwego niebieſkiego RejPos 210v, 211v [2 r.]; GrabowSet R3.

»rana(-y) szkodliwa(-e)« [szyk 2:1] (3): RejPos 309v, 326v; Klerykowie teſz y ſtan duchowny/ naprzod ſię był ſkáził/ żenić ſie iáwnie niewſtydáli/ kárność kośćielną zmiátáli [...]. Lecżył [biskup] wrzody ony: vpominánim/ karánim/ przykładem: ále iáko ſzaleni/ z ran tych ták ſzkodliwych/ przywijánia y máśći drogie zdzieráli SkarŻyw 353.

»śmiertelna rana« (1): Iż gdy vpádnie w grzech nędzny cżłowiek/ á będzye záráżon tą ſmiertelną ráną ſwoią/ [...] RejPos 327.

Szeregi: »rany a blizny« (2): RejPs 187v; wierz mocno moy miły ſynacżku/ á będzyeſz vzdrowiony/ y wſzytki rány twoie/ á thy ſproſne á ſzkáráde blizny nieznośnych grzechow twoich. RejPos 210v.

»razy a rany« (1): [Pan] okázáć racżył/ [...] iáko to ſą śmiertelne ty rázy á ſrogie rány iego [morderza, tj. czarta]/ á nigdy nie zagoione áni vlecżone żadnym wymyſlonym lekárſtwem ſwiátá tego RejPos 326v.

»wrzod a (albo) rana« [szyk 3:2] (5): RejPos 326v [2 r.], 327, 327v; Tákże y then wrzod álbo ráná ktora nieobácżnie przywrzáłá ná poććiwym ſumnieniu cżłowieká vważnego/ choć ią wſzyſczy widzą á o niey wiedzą y ſzepcą/ nie ták wżdy ſnadź boląca ieſt/ iáko tá ktorą cżłowiek vććiwy ſam w ſobie obacży/ á ſzkodliwą być wyrozumie RejZwierc 267.

d) O klęskach i innych zjawiskach politycznych, społecznych i religijnych (12): Pan Bóg z oſobliwégo miłośierdźia ſwoiégo/ ſtrzégł nas ſam/ żeſmy vbodzy ludźie wſzyſcy rázem poſpołu z Pánem ſwym/ iedną ráną [tj. kacerstwem] nie zginęli OrzQuin L; Grekowie wielką á ſrogą ránę w tym iednym ciele Chryſtuſowym/ odćinánim wiele cżłonkow od niego/ vcżynili. Ktorych odſzcżepieńſtwo długo trwáło SkarJedn 154; (nagł) O wtorym y trzećim Krziżáckich woysk poráżeniu Roku 1410. [...] (–) Hans Xiążę Monſterberſkie/ z Wircburſkim Biſkupem Eberhárdem vćiekli: á náſzy ich łupem Zbogáćili ſię hoyno/ iż potym Krzyżacy Nie wſkoráli z tych trzech ran długo nieboracy. StryjKron 537.

rana czego (1): Co pomaga człowyekowi zdrowa wyárá/ álbo ſnadź zdrowa śwyątoſć wyáry/ gdźye śmyertelną ráną odſſczepyenya zágłádzone yeſt zdrowye miłoſći? KromRozm I O3v.

rana od kogo (1): RP ową wolną y obieranie Panow takze iako IchM mielismy teraz ato nas w tym vprzedzono [...] ato wtym szkarada odsobie rownego brata rana, zetym skwapieniem ieden drugiemu rowną wolnosc odeimował ActReg 30.

rana czyja [= jakiej zbiorowości] [w tym: G sb (2), pron poss (1)] (3): Ne refricare iam obductam Reipub. cicatricem viderem, Abych záſię z nowu neiznawiał [!] rány á vpadku rzeczy poſpolitey. Mącz 52d; ModrzBaz 93v; SkarJedn 129.

Zwrot: »rany uleczyć; rany poleczyć się mogły; uleczenie ran; rana niezleczona; ranom lekarstwo« = medicinam vulneribus facere Modrz (1;1;1;1;1): ModrzBaz 93v; Dáli ſię bárzo záſtárzeć tey ránie [tj. odszczepieństwu]/ iſz mniemáią/ áby iuż nie zlecżona byłá. SkarJedn 380, 129; A kiedyby X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ chcąc te rány ktore ſą z ſtrony Religiey w Polſzcże vlecżyc/ mądrey rády y roſtropnośći Chriſtyáńſkiey vżywał/ nigdyby ſię ná tákie [...] śrzodki nie zdobywał. ále [...] NiemObr 16; ReszList 191.
Wyrażenia: »opatrzenie ran« (1): áby co rok bywáły [sejmy] potrzebá. Naprzod dla opátrzenia ran wſzytkiego páńſtwá [ad inspicienda regni ... vulnera]/ ieſliby ſię iákie wynorzyły/ y dla vlecżenia iych. ModrzBaz 93v.

»śmiertelna rana« (2): KromRozm I O3v; pirwſza beſtya v Ianá/ nic innego nie znácżyłá/ iedno ſtolicę onych Ceſárzow Rzymſkich Pogáńſkich/ ktora wźięłá śmiertelną ránę/ po cżęśći kiedy Ceſarz [...] przenioſł Ceſárſką ſtolicę do Konſtántynopolá: A ieſzcże znácżniey/ kiedy Gottowie [...] Rzym ſpálili NiemObr 158.

»zadana rana« (1): że ſię tám nayrychley zádáne wierze chrześćijáńſkiey rány polecżyć mogły/ gdźie wiárá dobra żadney klęſki/ áni vſzcżerbienia nigdy nie ćierpiáłá. ReszList 191.

a. W opisie działań sądowych dotyczących oskarżeń o zranienie (zwykle w pl) (168): ZapWar 1511 nr 2114, 1548 nr 2669; LibMal 1543/73v; GroicPorz k3; Bártoſz ſkárżył ná Andrzeiá o rány/ Andrzey ſię znał iż ránił niechcąc w żárćie/ My w tákowey rzeczy ſkázuiem/ iż Andrzey ma doſyć vczynić Bártoſzowi zá rány. UstPraw D4, D3v [3 r.], K2; rádźiłem ſye Prokuratorá iednego/ iákobym mogł Pozwow zniknąć Sąśiádá ſwego/ ktoremi mię pozywał o rány OrzRozm E2, E2; ModrzBaz 70v; (marg) Potwarz o rány. (–) iż kto ſię ná czyię máiętność vſadźi/ á zwlaſczá kto iey ma nie wiele/ ránámi temi/ á prżyśięgą fałſzywą wyżuie ſąśiádá ze wſzyſtkiey máiętnośći. GórnRozm G3, F2, G3 [2 r.], H [3 r.], Hv, I; Powodowéy ſtronie ná rány ábo vćięćie członków nalezy ze dwiemá świádki dowodzić SarnStat 620; Ná Wiécách áby té Aktciȩ zoſtawiáli: to ieſt/ o rány/ o kmiećiá zbiegłégo/ o wſzelákié rękoiemſtwo SarnStat 742; tákiéż od zapiſów wiecznośći wſzelákiéy/ y ran/ gwałtów/ zaſtaw y długów proſtych/ [sąd] nie więcéy ma bráć [pamiętnego] y wyćięgáć/ iedno pułtorá groſzá. SarnStat 1156; GDyby ſie wſczęłá zwádá/ między którémi zágáśiłby kto w tym ogień/ y w tym zágáſzeniu byłby kto ránion/ [...] zachowa ſie/ iż ten kto ogień zágáśił/ zá ránę ma bydź ſądzon: przeto iż dał przyczynę do onégo zrániénia. SarnStat 1174, 128, 239, 247, 616 [2 r.], 617 (22).

rana od czego [w tym: żywotne (3)] (5): ráná krwáwa od kijá/ teyże wági iáko y od mieczá UstPraw D4; O ránách od pſá gdy kto im poſczuie: wysſzéy naydźieſz ten Státut. SarnStat 673, 621, 623. Cf »rana od miecza«.

rana z czego [= czym zadana] (2): A ráná káżda z ruſznice in duplo płácona bydź ma. SarnStat 622, 500.

rana gdzie (1): zá vćięćie ręki/ nogi/ noſá 15 grzywien/ zá vćięćie wielkiego pálcá v ręki 8 grzywien/ zá inſze pálce po trzy grzywny/ á ták też y zá inſze rány v pálcá y indźie UstPraw D3v.

rany(-a) czyje(-a) [w tym: ai poss (22), G sb i pron (7), pron poss „swe” (6)] (33): MetrKor 40/812; iż ieſli kto pozowie/ álbo kogo wyzowie do ſądu o rány: Woźny ná prośbę ránnégo/ rány niech obeyźrzy doſtátecznie: á ránny ná zeznánié ran ſwych przed ſądem ma wwiéźdź świádki doſtáteczné ná rány ſwé SarnStat 616 [idem 912 (2)], 616, 912 [2 r.], 1169. Cf W połączeniu z przydawką.

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy części ciała (1): obliczna raná znáczna krwáwa [ma być płacona] grzywien trzydźieśći SarnStat 622.

W połączeniu z przydawką określającą status społeczny pokrzywdzonego [w tym: ai poss (22), G sb (6)] (26): ComCrac 20; zá głowę práwego ſláchćicá 60 grzywien/ zá ránę práwego ſláchćicá 10 grzywien: zá ránę kreowánego ſláchćicá trzy grzywny UstPraw D4; (nagł) O Ránach żydowskich [...]. (–) Gdy kto żydá ráni/ táki [...] UstPraw I4v, D4v; Rány Plebeiorum in duplo płáconé bydź máią. SarnStat 615; Ziemſkiego práwá Kśięgi dźieśiąte o Ránách chłopich. SarnStat 621 żp; (nagł) O RANACH KMIECYCH. (–) Kto ráni kmiećiá, ma mu dáć grzywnę SarnStat 653; tákowy pokonan wedle práwá poſpolitégo/ ſowitą zapłátę ran ſzlácheckich/ ſtronie obráżonéy zápłácić będźie powinien. SarnStat 1170, 69, 213 marg, 240, 252, 253, 616 (21).

W połączeniach szeregowych (13): vidzialem thego tho gospodarza rannego [...] Vidzialem gospodinia y dziathki barzo klopothne y wstrwozone o kthore thy tho rzeczy o gwalth o nayasd domowy o rany o nasiekj o okrwavienie y otho wssythko czom vidzial dal vine Swienthochowskim ZapWar 1550 nr 2674; Na duchowny ſąd prziſluſayą ſądzicz roznicze viary [...], o duchownych zabiianie, biczie, a rany ſwięczonych ComCrac 20; GroicPorz k3v; Duchowni ſądźić niemaia [!] rzeczy ziemſkich/ á ſámi krzywd ziemſkich/ iáko o gránice/ o zábićie/ o rány/ o chłopá zbiegłego dochodić [!] niemáią/ ieno práwem źiemſkiem. UstPraw B; Gdy ktorey rzecży nie będzieſz vmiał rozſędzić miedzy krwią á krwią [tj. zabójstwem]/ miedzj przą á przą/ y miedzy ráną á ráną/ (gdy tákie) rzecży przećiwne wbronach twjch (będą) tedy wſtánieſz [...] BudBib Deut 17/8; iáko v nas we Włoſzech o lekkośći/ o rány/ mordy/ nie poźywa ſię Szláchtá/ bo by to ſromotá byłá GórnRozm C3, L; WOźnych żaden iedno Woiewodowie ſtánowić nie ma: y oné ſądźić/ y o ich vbićie álbo rány/ álbo o głowę winy wyćięgáć y bráć niech máią zupełną moc. SarnStat 243 [idem 572], 203, 572, 618, 663.

W charakterystycznych połączeniach: rana od kija, od psa (3), z rusznice (2); rany mieć (2), szacować, zadać; skazować dowod na rany, przysiąc (przysięgę skazać) (3), świadek (2); o rany(-ę) akcyja (2), karany, obwiniać (dać winę, obwiniony, obwinienie) (7), potwarz, poz(y)wać (7), sądzić (sądzony) (11), skarżyć (2), sprawiedliwość czynić (3); za rany(-ę) dosyć uczynić (5), (dać) [ile] grzywien (6), karan (karanie) (2), liczyć, sądzon; o ranach księgi (prawa) (4), statut (2).

Zwroty: praw. »rany obwodzić; obwodzenie ran; rany mają być (a. bywały) obwodzone« = vulnera conspiciebantur JanStat (1;1;2): UstPraw D4v [2 r.]; Rány iáko niegdy przez Woznégo bywáły obwodzoné, y przez świádki dowodzoné. SarnStat 616, 709.

praw. »ranę oględować (a. oglądać), obeźrzeć, widzieć; rana widziana; oglądanie ran« [w tym: widzieć i oględować (1)] = vulnus (videre vel (et)) conspicere; vulnus conspectum vel visum JanStat [szyk zmienny] (3:2:2;1;1): ZapWar 1521 nr 2272; ći ktorzi ná oglądánie ran [ad inspicienda vulnera] od vrzędu przysłáni byli/ pytáli/ ktoremuby z onych dwu co go bili/ więtſzą w tem winę dawał? ModrzBaz 70v; Iuz nie Wozny, ále vrząd Stárośći rány oględowáć ma. SarnStat 616, 505 [3 r.], 616, 912.

praw. »opisać rany; pisać, opisowanie ran« [szyk zmienny] (3;2:1): To názáiutrz poiádą piſáć ran do Grodu BielSat C4 [idem] BielRozm 22; nie ná tego opiſzą rány/ ktory ranił/ ále ná tego kto ſię ma dobrże/ á był prży zránieniu/ wiedząc że tęn ma czem zápłáćić. (marg) Opiſowánie ran ná bogátſze. (–) GórnRozm I, G3, H.

»rany oprawować« (1): Phálk zna iż świeczkę zágáśił/ ále ſię przy iżby Idziego ránił: [...] tedy mu Phalk winien rány opráwowáć. UstPraw D4v.

praw. »rany pokazać; okazowanie ran« = vulnera ostendere JanStat (1;1): prze którą dálekość drógi [...] niemáłé omieſzkánié ſpráwiedliwośći ſwéy ćiérpieć muſzą: zwłaſczá/ w okázowániu ran/ któré in recenti bydź máią SarnStat 1151, 616.

»rany(-ę) (za)płacić (a. opłacać); za ranę(-y) (za)płacić (a. (za)płacono być ma); rany(-a) płacone(-a) być ma(ją); rany zapłacenie« = vulnera a. pro vulnere solvere JanStat [szyk zmienny] (15;5;3;1): A yeſtliby nyebyl szlachczicz then czo byl abo zabyl thedi zaplacziwſzi rany abo glową, y schkodi vyni, ma dacz staroſczye ſzeszcz dzyeſzyąnt zlothich walaſkich. MetrKor 40/822, 40/822; gdyby cztery álbo pięć ran miał opłácáć/ káżdą ránę połowicą Wargieltu/ przenośiło by tho [...] zapłátę człowieká zábitego. GroicPorz k4, k3; iż tu y głowę/ y rány pieniądzmi płácą. GórnRozm C4v; Mniey da zábiwſzy/ niżby rany płáćił. GórnRozm Hv marg, Hv, H2, I; A ieſli ránią álbo zábiią tego/ który zboża bróni/ niech zápłácą rány obráżonému/ álbo głowę dźiećióm/ álbo przyiaćiołóm z winámi przerzeczonémi. SarnStat 679, 252, 500, 615, 618, 622 [2 r.] (14).

Wyrażenia: »rana ciężka« (1): Gdy téż ráni proſtégo ſtanu człowiek Szláchćicá [...]: tymże obyczáiem ná gárdle niech będźie karan. A wſzákże to ma bydź rozumiano o ránie ćiężkiéy [de vulnere gravi JanStat 603]/ z któréy pochodźi ochromienié/ álbo niewładza SarnStat 618.

»rana krwawa, [czym] rozkrwawiona« = cruentatum vulnus JanStat [szyk 3:1] (3:1): zá rány krwáwe kmiećiowi grzywnę/ á pánu drugą UstPraw D3v, D4; SarnStat 618, 622.

»rana mieczowa, od miecza« = gladiale vulnus JanStat [szyk 1:1] (1:1): UstPraw D4; A ieſli będźie kiiem rozkrwáwiona ráná/ iáko zá mieczową ránę ma bydź doſyć vczyniono. SarnStat 618.

»rany (nie)szkodliwe« (3): Winá zá rány ſzkodliwe y wargielt. GroicPorz k3 marg, k3, k3v marg.

praw. »prosta rana« = lżejsza rana niepociągająca za sobą trwałego uszkodzenia ciała (1): iż gdy ſzláchćic równégo ſobie ſzláchćicá zábiie/ zá głowę ſześćdźieśiąt/ zá odćięćié członku którégokolwiek trzydźieśći/ á zá proſtą ránę [pro simplici vulnere JanStat 603] piętnaśćie grzywien będźie powinien zápłáćić. SarnStat 618.

»rana sina« = vulnus lividum JanStat [szyk 2:2] (4): Zá rozkrwáwienie iednego/ winá ieſt Sędźiemu/ dwádźieſćiá groſzy y pięć/ y ſzeląg. Zá śiną ránę/ pięć groſzy y ſzeląg. GroicPorz c3v, k3v; Zá ránę śiną [pro plaga ... non sanguinolenta JanStat 1118] zydowſką winá ma bydz Woiewodzie dáná, á obrázonému ma bydz doſyć czyniono. SarnStat 253, 653.

»rana śmiertelna« (1): káżdy táki żak/ láik [...] ábo ich ſługá/ o mężoboyſtwo/ pożogę/ cudzołoztwo/ vćięćie członku/ álbo o ránę śmiertelną [de ... lethali vulnere JanStat 220]/ álbo dla inégo łotroſtwá wielkiégo obwiniony/ [...] SarnStat 203.

Szeregi: »(albo) rany, (a(l)bo, (tak jako) i) głowa« = vulnera (vulnus) aut (et, vel) caput Modrz, JanStat [szyk 6:6] (12): abi vsthawa korunna [...] okolo dowodu o glowe i na rani prziiali ZapWar 1545 nr 2646; MetrKor 40/822; ModrzBaz 71; GórnRozm C4v; iż pozwány o głowę álbo o rány/ chcąc vyśdź karánia ſłuſznégo zá głowę ábo zá rány/ záſię powodowę ſtronę wielą pozwów zwykli pozywáć. SarnStat 616; Dawność o rány ták iáko y o głowę trzy látá bydź ma. SarnStat 622, 679, 1162, 1168 [2 r.], 1169. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

»rany i mężobojstwo« = vulnera et homicidium JanStat [szyk 4:2] (6): VStáwiamy/ iż mieſczánié miaſt náſzych/ Szlácheckich y Duchownych/ o rány y mężobóyſtwo práwem Polſkim ludźióm ze wśi náſzych Duchownych y świetckich ſpráwiedliwość czynić będą powinni. SarnStat 617 [idem 654, 913]; O Sądźie mieyſckim/ o rány/ y mężobóyſtwo. SarnStat 913 marg, 603 [2 r.], 654, 913. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»rany i szkody« [szyk 2:1] (3): MetrKor 40/822; O tjm który dawa przyczynę ran y ſzkód SarnStat 1174, 530.

»rana albo uderzenie« (1): ieſli kmieć będźie z wylaniem krwie álbo bárzo ránión/ z wſzyſtkich win zá ránę álbo vderzenié [pro vulneribus aut percussionibus JanStat 1091] ſkazáné dwie częśći ránnému/ á trzećia ſądowi [...]/ ſkázuiemy áby byłá dáná. SarnStat 653.

»zabicie (a. ubicie) albo (i) rany(-a)« = vulnus aut nex JanStat [szyk 5:3] (8): O zábićiu y o Ránách. Kápitulum XVII. UstPraw D3v, D4, F3v; O zábićie álbo rány Szlácheckié y kmiecé w mieśćiéch, práwem Polſkim ma bydz ſądzono. SarnStat 617, 617, 619, 622, 655. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.]

α. Zapłata, kara pieniężna za zranienie, grzywna (5): A ieſliby ſie z tego ſcrutinium nálázło/ iż on ránny nie przy roboćie ránion ieſt/ tedy oné rány tráćić ma. SarnStat 1171.

rany czyje (2): Rány Szlácheckié potym podwysſzono. SarnStat 622, 1162.

Zwrot: »rany zapłacić; płaca ran« (2;1): takowy pozwány y pokonány ſowité rány ránionému zápłáćić [...] ma SarnStat 1174, 1162, 1174.
b. Blizna, szrama, ślad po ranie (3):

rana na czym (1): TEn [Koriolan] kiedy mu precż z Rzymu pánowie kazáli/ [...] Vkazał im niemáło ran ná ſwoim ciele/ Ktorych był ná ich ſłużbach doſtał bárzo wiele. PaprPan Gg2v.

rany czyje (2): Niech żaden zaſługámi ſye ſwemi tobie krolu niebroni/ niech więźienia/ áni krwie roźlania ſwego nikt przed tobą niewſpomina/ niech ran ſwych potćiwych przed tobą nie vkázuie OrzRozm C4v, R4v.

W połączeniu szeregowym (1): Háńbá záprawdę wielka ieſt wſzego narodu Polſkiego/ gdy ludźie wſzyſcy [...] vſłyſzą/ że Mikołay Sieniáwſki z bráćią y z ſynmi ſwemi/ rány/ vtráty/ nędze/ prace/ y gárdłowánia ſwe przy ſobie zádźierży/ [...] á datki ktore od nas zá to wźiął/ Státućiſkiem iákimśi Alexándrowem vtráći. OrzRozm R4v.

2. W tłumaczeniu łac. „plaga” ‛uderzenie, cios’ (też Przen w psalmach niebędących dosłownym tłumaczeniem) (11): Nagotowano ſzyderzom ſądy/ á rány ná grzbiet głupich. BudBib Prov 19/29, Prov 6/33.

rana czyja [= od kogo] (2): Ten ktory wzgorę rzuca kámień/ ná głowę iego pádnie: á ráná chytra chytrego cżłowieká rozetnie ránę. Leop Eccli 27/25; BibRadz Prov 27/6.

W przeciwstawieniu: »rany ... pocałowanie« (1): Wdźięcznieyſze ſą rány miłuiącego/ á niżeli łagodne pocáłowánie cżłowieká nienawidzącego. BibRadz Prov 27/6.

Przen (7):

rany czyje (2): [ksiądz kanonik] Názywa y wyznawa nas być paruulos, et plagas nostras paruulorum, f. ij. to ieſt/ malucżkimi dźiatkámi/ y rány náſze być ránámi dźiećinnymi/ [...] ktorych [dzieci] vderzenia ſzkodźić nie mogą CzechEp 92.

α) To, czym Bóg boleśnie doświadcza; dopust, plaga (5): Też moc máią [apostołowie Chrystusa] nád wodámi obroćić (ie) wkrew/ y vbić ziemię wſzelką ráną/ ilebykolwiek kroć chćieli BudNT Apoc 11/6.

rana czyja [= od kogo] (1): Niechcą rozumiéć páńſkiéy rády twoiéy/ Ze mię podwyżſzaſz [...]: Przeto ie zniſzczyſz: á zá twoią ráną Iuż niepowſtáną. KochPs 39.

Wyrażenie: »srogie rany« (2): LubPs T5v; widźim ná ſię gotowe/ ſrogie rány morowe/ á przedſięſmy nie gotowi/ z śmierćią k temu boiowi ArtKanc R18v.
Szereg: »rany lub kaźni« (1): Widziałem [...] ániołow ſiedm máiących śiedm rázow oſtátecżnych/ iż wnich wykonan gniew Boży. (marg) Al: ran/ lub kazni/ iáko nizey. (–) BudNT Apoc 15/1.
3. Wżery w murze spowodowane pleśnią, zagrzybieniem (5): Potym [kapłan] wnidzye á opátrzy ieſli ieſt zarázá trądowa ná domu/ á vyrzyli ná ściánach iáko dołki bláde álbo żołte ſzkáráde á głębſze niż ine mieyſcá ná ścienie/ wynidzye z domu á záwrze gi zá ſiedḿ dni/ ſiodmego dniá záſię przydzye ogląda ieſli ſie ſzerzy álbo vmnieyſza ráná. BielKron 37, 37.
Wyrażenie: »rana trądowa« (2): [Bóg rozkazuje:] Gdy [...] przepuſzcżę ná dom ktorego ránę trądową [si fuerit plaga leprae Vulg Lev 14/34]/ idź do kápłaná á rzecż mu thak: Zda mi ſie iż mam ránę w domu ſwym. BielKron 37, 37.
Szereg: »plaga albo rana« (1): Po tym odnowieniu [domu kamiennego z zagrzybieniem] kſiądz ogląda ieſli ſie záſie plagá táka álbo ráná vkazáłá BielKron 37.

ZCh