[zaloguj się]
[pdf]

[ŁAWICZNY ai

Tekst nie oznacza pochyleń.
Fleksja
pl
A m pers ławicznych
I m ławicznemi
inne formy
pl N m pers a. sg m N - ławiczni, ławiczny

pl N m pers ławiczni a. sg m N ławiczny.  ◊ pl A m pers ławicznych. ◊ I m ławicznemi.

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. W funkcji rzeczownika: ławnik, przysięgły zasiadający w ławie sądowej:

W połączeniu z imieniem i nazwiskiem: na ktoreÿ schodcze bel Adąm, woÿth trzesnÿowsky, z lawÿcznemÿ, to yest Maczey Szbygyen, Stanyslaw Dydak. KsięgaSądTrześ 1597 nr 1501; lawÿczny, to yest Maczyey Szbÿgÿen, Tomasz Dÿak [...] y ÿnszÿ lvdze vczÿwÿ KsięgaSądTrześ 1597 nr 1502.

Wyrażenie: »siedm ławicznych« = zespół przysięgłych, zasiadający w sądach prawa niemieckiego:   stalo sye ÿest wÿelkÿe prawo zagaÿone, ktorę jesth sprawowane przesz lethwoytha Adama Wóytanÿa y przess syedmy lawÿcznÿch KsięgaSądTrześ 1598 nr 1506, 1599 nr 1511.

Synonimy cf ŁAWNIK.

Cf ŁAWNICZY, ŁAWNIK]

MK