[zaloguj się]

RATYFIKOWAĆ (4) vb impf

jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 ratyfikujemy
3 ratyfikuje

praes 3 sg ratyfikuje (1). ◊ 1 pl ratyfikujemy (3).

Sł stpCn brakLinde bez cytatu.

praw. Zatwierdzaćuznawaćnadawać moc prawną [ratificare Łac śr] [co] (4):

ratyfikować czym (1): SarnStat 61 cf W połączeniu szeregowym.

W połączeniu szeregowym (1): Téſz ich przywileie [...] do piérwſzégo ſtánowienia ich przywodźimy/ y nápráwiamy/ y w zupełność wſtáwiamy/ y obroną ninieyſzégo piſmá ich potwiérdzamy/ rátifikuiemy [mocné czynimy; ratificamusJanPrzyw 18]/ y obiáſniámy/ áby miáły moc wiecznégo trwánia. SarnStat 61.

Szeregi: »approbować, ratyfikować« (2): WOlność od Podwód zdawná miáſtá Poznańſkiégo in toto ápprobuiemy/ ratyfikuiemy/ etć. SarnStat 970, 961.

»konfirmować i ratyfikować« (1): Ale tu y potomki obowięzuie, y Król Zygmunt III. to wſzyſtko confirmuie y rátyfikuie. SarnStat 130.

Cf [RATYFIKOWANY]

MP