[zaloguj się]

NADZIAĆ SIĘ (15) vb impf a. pf

sie (12), się (3).

Pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
1 m nadziåł się m pers -smy nadziåli się
f nadziałam się m an
3 m nadziåł się m pers nadziali się
conditionalis
sg
3 m by się nadział

fut 1 sg nadzieję się (1).2 sg nadziejesz się (4).3 sg nadzieje się (1).praet 1 sg m nadziåł się (2). f nadziałam się (1).3 sg m nadziåł się (2).1 pl m pers -smy nadziåli się (1).3 pl m pers nadziali się (1).con 3 sg m by się nadział (2).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Przypuścić, powziąć nadzieję (15): BierEz I2v; naucży cie cżego ſie nienadzieieſs/ cżegos anij ſlychál/ anij wycżytál. OpecŻyw 42v; RejJóz D2v; BielKron 125v; Opinione pulchrior, Pięknieyſzy niźliby ſie yeden nádźiał. Mącz 265c, 322c, 344c; BudBib Eccli 19/24.

nadziać się na kogo (1): A Nieświeſka [biblia tłumaczy:] Bog opoką moią/ (nádzieię ſie nań [...]) CzechRozm 128.

Ze zdaniem dopełnieniowym [by (3), żeby, iżby] (5): kto śię nádział/ By Ezop ták kłámáć vmiał BierEz G2v; gdy Aliathus kxiążę vyrzał [tłuste jałówki] nadział ſie żeby ieſzcże doſić potrawy mieli BielŻyw 14; BierRozm 3, 26; RejJóz P7v.

cum inf (1): trzy mieſiące vſtáwicżnie płynąc niewidźieliſmy żadnego brźegá álbo źiemie/ gdźieſmy w tákim ſtráchu byli/ iż nigdyſmy ſie nie nádźiali do domu przyiecháć BielKron 444v.

Synonimy: przypuścić, spodziać się.

Formacje współrdzenne cf DZIAĆ.

JR