[zaloguj się]
[pdf]

NALEZCA (6) sb m

nalezca (3), należca (1), nalejzca (1), nalejźca (1); nalezca KochPieś, Calep (2); należca GrabowSet; nalejzca : nalejźca Mącz (1:1).

Pierwsze a pochylone, e oraz końcowe a jasne.

Fleksja
sg
N nålezca
A nålezcę
V nålezco

sg N nålezca (4). ◊ A nålezcę (1). ◊ V nålezco (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znalazca, wynalazca, odkrywca; repertor Mącz, Calep; inventor Calep (6): Mącz 279b, 483a; Repertor ‒ Naliezcza. Calep 912b.

nalezca czego (2): [Mytyleński mieszkaniec] Muzy Párnázkie/ y nalesce [!] winá/ Y Aphrodytę/ y znią iéyże ſyná/ Y Lyká z czarnym włoſem y z czarnémá Spiewał oczémá. KochPieś 53; Physicus Rzeczi przirodzonich nakiſcza [lege: nalezca]. Calep 803b.

W przen [czego]: Wyrwi mnie z złey toni/ pośiłko zemdlonych/ Rátuy należco duſz/ ludźi záwiedźionych GrabowSet O4.

Cf NALEZICIEL

LW