[zaloguj się]
[pdf]

MARKOTANIE (2) sb n

Oba a jasne; teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w -otanie).

Fleksja
sg
N markotanie
G markotaniå

sg N markotanie (1). ◊ G markotaniå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Mruczenie, szeptanie (1): Murmurillum – Markotanie cziche. Calep 681b.
2. Gniewne słowa, wyrażanie niezadowolenia; murmuratio querula Cn (1): A wſzytko cżyńćie okrom márkotánia [sine ira]/ y ſporow. BudNT Philipp 2/14.

Synonimy. 1. mruczenie, szeptanie; 2. szemranie.

Cf MARKOT, MARKOTAĆ

AL