Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MŁYWO

Następne hasło: MNICH »

MNA (3) sb f

mna (2), mina (1); mna LatHar, mna : mina WujNT (1:1).

Fleksja

	sg	pl
N	mna	mny

sg N mna (2). ◊ pl N mny (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Starożytna, wywodząca się z systemu babilońskiego, złota lub srebrna jednostka wagowa, będąca również środkiem płatniczym, pod względem wartości odpowiadała 1/50 talentu czyli 100 drachmom, pod względem wagowym 1/60 talentu; (z grec. μνα̃); tu w odniesieniu do jednostek wymienianych w tekstach biblijnych (3)

Starożytna, wywodząca się z systemu babilońskiego, złota lub srebrna jednostka wagowa, będąca również środkiem płatniczym, pod względem wartości odpowiadała 1/50 talentu czyli 100 drachmom, pod względem wagowym 1/60 talentu; (z grec. μνα̃); tu w odniesieniu do jednostek wymienianych w tekstach biblijnych [Mina, Funt [...] Mina Graecorum valet, Około pułtrzecianasta ryńskiego złotego, około pułczwartanasta złotego polskiego, dziesięci koron francuskich a czerwonych węgierskich złotych ośmi mniej albo więcej. Mącz 221d-222a] (3): przyzwawſzy dźieśiąći ſług ſwych dał im dźieśięć grzywien [decem mnas] (marg) Grzywná, Mná ábo Miná, ma ſto drachm w ſobie: iákoby pułtrzynaſtá tálárow náſzych. (–) WujNT Luc 19/13.

Szereg: »mny i talenty« (1): w licżbie drugich [dobrodziejstw boskich] wchodzą one Mny/ y Tálenty/ ktore ſługom rozmáitym rozmáićie rozdano/ y one też ktore do Korynthow Páweł S. wyráźnie wſpomina LatHar 558.

Synonim: grzywna.