[zaloguj się]
[pdf]

MYŚLIWCZY (5) ai

myśliwczy (2), myśliwc(z)y a. mysliwcy, mysliwczy [zapis -ſ-] (3); myśliwczy PowodPr (2); myśliwc(z)y a. mysliwc(z)y StryjKron, Calep (2). myśliwczy (4), myśliwcy (1); myśliwczy Calep (2), PowodPr (2); myśliwcy StryjKron.

Fleksja
sg
mNmyśliwczy fNmyśliwczå
A Amyśliwczą

sg m N myśliwczy (1). ◊ f N myśliwczå (3). ◊ A myśliwczą (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „myśliwiec” ‘łowca’; venaticus Calep; aucupatorius, venatorius Cn (5):
a. Przydatny, używany do polowania, do łowów (5): Venaticus quod ad venationem pertinet – Myſliwczi, łowiczi. Calep 1110a.

W porównaniach (2): że tá vłogá [= pokusa rozkazowania]/ iáko myśliwcża/ ná vśidlenie ſtoi. PowodPr 34, 66.

Wyrażenia: »łapica myśliwcza« (1): Iáko łápicá myśliwcża pełna ieſt ptáſtwá [Sicut decipula plena avibus Vulg Ier 5/26]/ ták domy ich nápełnione ſą zdrády. PowodPr 66.

»sieć myśliwcza« (1): Plagae Retia dicuntur rariora ad capiendas feras – Siecz miſliwczą. Calep 811a.

»trąba myśliwca« (1): á przy nim [przy zmarłym położyli na stosie] ſługę wiernego żywego/ koniá nalepſzego żywotnego vbránego/ parę chártow/ ſokołow/ y wyżłow/ páznogćie Ryſie y Niedźwiedzie/ y trąbę myſliwcą StryjKron 467.

b. [Należący do myśliwego: Ktożby był wierzył Boginiey mocży/ Iáką widźiáły myśliwcże ocży KmitaŁów A4v.]
c. [Właściwy myśliwemu: A ſámá Iuno gdy ſie nápiłá/ Myśliwcży żywot dźiwnie ſławiłá KmitaŁów C.]

Synonimy: łowczy, łowiecki.

Cf [MYŚLIWCOWY], MYŚLIWSKI

KK