[zaloguj się]
[pdf]

NATARGAĆ (2) vb pf

Wszystkie a jasne.

Fleksja
inf natargać

inf natargać (1). ◊ part praet act natargåwszy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Pokruszyć, rozdrobnić wiele [czego] (1): maſz natargać pąpia á włożyć w oley/ á poſtawić na ſłoncu á mieſzać FalZioł I 69a.
2. Nadwerężyć, naruszyć, uszczknąć; delibare, delumbare, exulcerare, frangere, infirmare, infringere, labefacere, violare Cn (1):
Zwrot: »zdrowia natargać« (1): [kto jest kompleksyjej co sangwinenum zowią w Cieplicach nie ma nic czynić] chybá iżby zdrowia nátárgawſzy/ dobrą ónę kreẃ odmienić/ á zákáźić miáł Oczko 33v.

Synonimy: 1. nadrobić, pokruszyć, skruszyć. 2. naruszyć.

Formacje współrdzenne cf TARGAĆ.

Cf NATARGANY

DD, JR