[zaloguj się]
[pdf]

NIEMOŻNOŚĆ (4) sb f

e oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
N niemożność
A niemożność

sg N niemożność (2). ◊ A niemożność (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

To, że ktoś czegoś nie może, brak zdolności działania; impossibile PolAnt; impotentia Calep [w tym: czego, czyja (3)] (4): Bo nie możność zakonu gdy mdłá byłá przez ćiáło/ Bog ſwego ſyná poſławſzy w podobieńſtwie ćiáłá grzechowego y o grzechu oſądził grzech wćiele. BudNT Rom 8/3; Calep 513b.

niemożność ku czemu (1): A gdy mu mowiono aby ſwego grzechu tak cieſzkiem być niepowiedáł/ ale proſto w miłośierdźie vfáł on niemożnośc ku vſaniu ſwoię tak wyrázáł MurzHist Q.

Szeregi: [»mdłość i niemożność«: wyznaważ teſz przytym/ przyrodzoną twoię mdłość y niemożność/ że okrom pomocy a ratunku Boga wſſechmogącego/ właſnemi śyłami tego czynić nieprzepomożeſz UstKościel 117v.]

»niemożność i niedostatek« (1): Cżego zakon vcżynić y ſpráwić niemogł prze niemożność y niedoſtátek ćiáłá náſzego WujJud 77v.

Synonimy: niepodobieństwo, niepodobność.

Cf MOŻNOŚĆ

LWil