[zaloguj się]
[pdf]

NIENABOŻNY (6) ai

W pisowni rozłącznej (4), w łącznej (2).

e oraz o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
mNnienåbożny nNnienåbożn(e)
pl
D nienåbożnym

sg m N nienåbożny (4). ◊ n N nienåbożn(e) (1). ◊ pl D nienåbożnym (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde brak.

Niepobożny; niezgodny z zasadami wiary; irreligiosus Mącz, Calep, Cn; impius a. religione remotus Mącz; sceleratus PolAnt; parcus deorum cultor et infrequens, non multum religiosus, parum in Deum pius, non satis addictus pietati, minus religiosus, [qui] raro precatur a Deo quidpiam Cn (6): Irreligiosus, Niebogoboyny/ Nienabożny/ Niepobożny/ Przesduſzny. Mącz 351c, 235a, 301d; Calep 563a.
a. O ludziach; w funkcji rzeczownika (1):

W połączeniu szeregowym (1): Wiedząc to/ iż ſpráwiedliwemu zakon nie położon/ lecż bezzakonnym/ y niepoſłuſznym/ niezbożnym y grzeſznym/ nienabożnym y ſproſnym BudNT 1.Tim 1/9.

b. O uczynkach (1): Przećiwko Trzećiemu [przykazaniu], [...] Mſzey świętey zániedbánie/ álbo nie nabożne iey ſłuchánie. LatHar 114.

Synonimy: niebogobojny, niepobożny, niezbożny.

Cf NABOŻNY

AŻ