[zaloguj się]
[pdf]

1. NIENARUSZENIE (6) sb n

Zawsze w pisowni łącznej.

Pierwsze i drugie e oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N nienaruszenié
A nienaruszeni(e)
I nienaruszenim, nienaruszeni(e)m
L nienaruszeniu

sg N nienaruszenié (2). ◊ A nienaruszeni(e) (1). ◊ I nienaruszenim (1) OpecŻyw, nienaruszeni(e)m (1) LatHar. ◊ L nienaruszeniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zachowanie bez uszczerbku (o dziewictwie) (4): Przeto dóſtoynas abys była bogu náblizſſá/ bo nienaruſſenijé cżynij bogu barzo bliſkiégo. OpecŻyw 183, 180v.

nienaruszenie czego (1): [Panna Maryja] wſzytkich białogłowſkich ſtanow przywileymi y ſzcżęśćiem opátrzoná: iáko nienáruſzeniem pánieńſkiey cżyſtośći: ſwobodą wdowiey do ſłużby Páńſkiey przyſtoyney wolnośći LatHar 477.

W przen (1): matka bożá [...] od wſſelkié zmazy grzéchu była oddálona/ ſwiétzątz wielkim nienaruſſenijm. OpecŻyw 183.
2. Stałość, niezmienność (2):

nienaruszenie czego (1): KuczbKat 260 cf W przen.

nienaruszenie w czym (1): Sámego śiebie we wſzytkim podaway wzorem dobrych vczynkow/ w náuce/ w ſzczerośći/ w powadze (marg) w náuce ſzczerość, powagę, nienáruſzenie. (–) WujNT Tit 2/7.

W przen (1): áby ten cżłowiek ſerdecżny [wewnętrzny WujNT] ktory ieſt ſkryty/ w nienáruſzeniu ſpokoynego y ſkromnego duchá/ [...] był bogátym [1.Petr 3/4], KuczbKat 260.

Synonimy: 1. nieumniejszenie, nieuszkodzenie.

Cf 1. NARUSZENIE

AŻ