[zaloguj się]
[pdf]

NIEOKROTNY (1) ai

Fleksja

N pl subst nieokrotné.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w. s.v. okrotny.

Którego nie można ujarzmić, niepohamowany, gwałtowny; przen:
Wyrażenie: »nieokrotny wiatr«: O którąby [skałę] ſie wiecznie morzkie rozbiiáły Flagi/ y nieokrotné wiátry vdérzáły. KochFrag 54.

Cf NIEOKROCONY, NIEOKROTŁY

AŻ