[zaloguj się]
[pdf]

OBCIĘŻLIWIE (3) av

obciężliwie (2), obciążliwie (1); obciężliwie Mącz (2); obciążliwie WujJudConf.

o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -e).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Niechętnie, opieszale; graviter Cn (1): Gravate, Obcziężliwie beſdzięcznie/ nie s dobrą wolą. Mącz 149.
2. Skarżąc się na kogoś, obwiniając (1): O co wſzyſcy Prorocy obćiążliwie ná on lud Zydowſki wołáli/ iż przy Bogu iednym záwſze mieli ſwe obrázy WujJudConf 54.
3. Żałośnie (1):
Zwroty: [»obciążliwie obciążać sobie«: ięli s ſobą myſlić/ ieſliby ſie they lekkośći mieli mśić [!] álbo nie/ bárzo to ſobie [...] rozmáicie á obciążliwie obciążáli HistTroj B2v.]

»obciężliwie [na kogo] skarżyć się« (1): Est enim expostulare de iniuria nobis a quopiam illata apud eundem quaerere gravissime mecum per literas expostulavit, Vprzeymie álbo obcięzliwie ſie ná mię przes liſt skárżił/ álbo ſie ſemną ſwárził przes liſt. Mącz 315c; [Nie mozem iedno ſzie opcziązlivie ſkarzicz przed vamy Na thi tho dobre liudzie ZapWpol 14/45v; AktaSejmikPozn 1597/198].

[»żałować się obciążliwie«: Raczył v.m. knam piſzacz zalvyącz ſye obczyązlywye, na naſſ ZapWpol 9/254v.]

Synonimy 1. bezdzięcznie.

Cf [OBCIĘŻLIWO]

LW