Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBLATYWAĆ

Następne hasło: [OBLAZOWANIE] »

OBLAZŁY (13) part praet act

oblazły (12), oblezły (1); oblazły : oblezły Calep (4:1).

o oraz a jasne; oblezły z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja

sg
m	N	oblazły	f	N		n	N
	A			A	oblazłą		A	oblazł(e)
	L			L	oblazł(e)j		L

pl
N	subst	oblazł(e)
inne formy
pl A - oblazł(e)

sg m N oblazły (4). ◊ f A oblazłą (2). ◊ L oblazł(e)j (1). ◊ n A oblazł(e) (1). ◊ pl N subst oblazł(e) (2). ◊ A subst oblazł(e) (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. obłaz.

Znaczenia

1. Pozbawiony włosów, któremu wypadły włosy; wyłysiały (11)
2. O włosach, które wypadły (2)

1. Pozbawiony włosów, któremu wypadły włosy; wyłysiały; defluus, depilis, glaber Calep; defloccatus Cn (11): Myſze layno w oczcie roſpuſzcżone/ thym głowę oblazłą mazać/ włoſy roſci FalZioł I 144d, I 27a; Mącz 15c; Ale gdy włoſy oblázą/ á ty ie thám mieć chceſz/ ſpal zęby końſkie/ á on popioł s śiłnym octem zmieſzawſzy/ oblázłe mieſtcá pomázuy. SienLek 47, 47; ZNáć że to dáwny żołnierz po oblázłey ſkorze PaprPan Y3v; Calep 81a, 297a, 307b, 456a [2 r.].

W charakterystycznych połączeniach: oblazła(e) głowa (2), mies(t)ce (3), owca, skora.

2. O włosach, które wypadły (2): Popioł z kopyta mulego z oleiem bagniſkowem/ włoſy oblazłe przywracza. FalZioł IV 12b, IV 13b.

Synonimy: 1. bezwłosy, goły, łysy.

Cf OBLEŹĆ