[zaloguj się]
[pdf]

OBŁOCZONY (1) part praet pass impf

Fleksja

N sg m obł(o)cz(o)ny.

Sł stp s.v. obłóczyć, Cn, Linde brak.

Na którego wkłada się ubranie [w co]:

W przeciwstawieniu: »zwłoczony ... obłoczony«: [Panie Jezu racz wspomnieć] kiedyś też niewinnie ná śmierć był oſądzony/ kátom cżęſto podawány/ ſzárpány/ pchány/ zeplwány/ z właſnych ſzat zwłocżony/ w cudze odźienia obłocżony LatHar 290.

Synonim: odziewan.

Cf OBŁOCZYĆ

JB