[zaloguj się]
[pdf]

ODCEDZIĆ (8) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz cedzić).

Fleksja
inf odcedzić
imperativus
sg
2 odcedz

inf odcedzić (2). ◊ imp 2 sg odcedz (2). ◊ part praet act odcedziwszy (4).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Przelać, przesączyć przez sito lub rzadką szmatkę w celu oczyszczenia (o płynach) (8): Albo Ruty náwárzyć z Winem álbo z piwem/ á odcedźiwſzy pić SienLek 50, 105v, 114v.

odcedzić co (4): Naprzod wząć cżiſtą pſzeniczę a wypłokać ią barzo dobrze iżby w niey niebyło żadnego prochu/ to ieſt plew, á odcedziwſzy tę wodę nalać iney cżyſtey FalZioł III 41d, I 154b [2 r.], V 72.

odcedzić od czego (1): Warz w wodzie ſzałwiją/ piołyn/ á z tey wody ługu nadziałay/ potym włoz rożey w then ług/ á po dobrey chwili odczedz od rożey á wyżmi rożą, á w tym głowę myy FalZioł V 65v.

W charakterystycznym połączeniu: odcedzić wodę (3).

Formacje współrdzenne cf CEDZIĆ.

Cf [ODCEDZONY]

MN