[zaloguj się]
[pdf]

ROZJEŻDŻAĆ SIĘ (18) vb impf

Zapisy: -jeżdżać (9), -jezdzać (5), -jeżdzać (3), -jezdżać (1); roz- (17), roź- (1).

sie (10), się (8).

o, e oraz a jasne.

Fleksja
inf rozjeżdżać się
indicativus
praes
sg pl
1 rozjeżdżåm się rozjeżdżåmy się
3 rozjeżdżå się rozjeżdżają się
praet
sg pl
1 m m pers rozjeżdżali(s)my się, -(s)my się rozjeżdżali
3 m rozjeżdżåł się m pers rozjeżdżali się
conditionalis
sg pl
3 m by się rozjeżdżåł m pers by się rozjeżdżali
n by się rozjeżdżało subst

[inf rozjeżdżać się.] ◊ praes [1 sg rozjeżdżåm się]. ◊ 3 sg rozjeżdżå się (1). ◊ 1 pl rozjeżdżåmy się (1). ◊ 3 pl rozjeżdżają się (5). ◊ praet [3 sg m rozjeżdżåł się.] ◊ 1 pl m pers rozjeżdżali(s)my się, -(s)my się rozjeżdżali (2). ◊ 3 pl m pers rozjeżdżali się (5). ◊ con 3 sg m by się rozjeżdżåł (1). [n by się rozjeżdżało]. ◊ 3 pl m pers by się rozjeżdżali (1). ◊ part praes act rozjeżdżając się (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. rozjechać się.

Oddalać się z jakiegoś miejsca, jadąc w różne strony, rozstawać się, odjeżdżając (o wielu); digredi, discedere, discessionem facere Cn(18): a bez żadnego postanowienia żeśmy się wiele razow rozjeżdżali Diar 65, 66; DiarDop 112; A ták oni pánowie gdy ſie rozyeżdzáią/ Z onych wielkich rádośći ſpołu ſobie łáią. RejWiz 73v, 73; rozieżdżamy ſye/ nágániwſzy Krolá/ á zháńbiwſzy Rády OrzRozm C3; A ták [cesarz Karzeł z królem Franciszkiem] tego roku ſpołu byli áni ſie rozieżdzáli. BielKron 191v; Ewángelikowie będąc w woyſce v Giengi y z poſły ſwymi/ bacżąc iż ſie ſłużebni dlá niedoſtátku rozieżdżáią/ káżdy dzień woyſká vbywa/ rádzili co máią cżynić BielKron 228, 344v; SkarŻyw 543; widzę że ſię ſpoźniło. Senatorowie iuſz ſię roźiezdzáią GórnRozm H3; ActReg 124, 158; SarnStat 1184; [Diar 1566 42; JanPrzyw 123].

rozjeżdżać się od kogo (1): y owszem aby się nie roziezdzali odKrola radziełem. czekali puentum. ActReg 72.

[rozjeżdżać się z kim: Owa, Boże, bądź s nami, bo przeczedszy ten list, cały dzień dziś – i długo to być musi – czwałało mi we łbie żegnanie a wieszczba Lutomirskiego, kiedy się se mną rozjeżdżał. ListyPol II 1548/19; Diar 1566 28; Że sie z tobą rozjeżdża[m] – wielką teskność czuię, Znając chęć, znając przyjaźń twą przeciwko sobie Smolik 44.]

rozjeżdżać się skąd (2): już skoro potym panowie się z Rady rozjeżdżali, i oni [posłowie] się rozeszli. Diar 56; BielKron 204.

rozjeżdżać się dokąd (1): Poſłowie tedy Ewángelikow widząc iż ſie wſzytkie rzecży ich ku walce ſćiągáią/ rozieżdżali ſie táiemnie do domu ieden zá drugim. BielKron 225v; [Ale się tak zachowywa, iż tym przerzeczonym rybitwom, gdy się rozjeżdżają na spusty, wyrażają im po niedziel 4. LustrRus I 13].

Formacje współrdzenne cf JECHAĆ.

MN