[zaloguj się]
[pdf]

ODRODEK (5) sb m

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N odrodek odrodkowie
D odrodkowi
V odrodku

sg N odrodek (4). ◊ [D odrodkowi.] ◊ V odrodku (1). ◊ [pl N odrodkowie.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Ten, kto jest gorszy niż rodzice lub przodkowie, wyrodek; degener Mącz, Calag, Cn (5): Degener, Odrodek/ wyrodek/ niecnotá. Mącz 143d; Calag 520b; POPIEL Pierwſzy/ Syn iego/ niewieśćiuch/ odrodek/ Do Kruſzwice Stolicę przenioſł/ ſwych wyrodek. KlonKr wstęp A2v, B2.
Wyrażenia: »ojca odrodek, [odrodek od ojcow]« (1): VVLADZISLAVV WTOry/ Oycá odrodek ták cnego: Chćiwie bráckiego prágnąc/ wygnan y z właſnego. KlonKr wstęp A3; [by nyebýly odrothkowie od Oyczow ſwogÿch. ArgWykład 121].

[»odrodek przodkow«: obywatele [...] powstać mają przeciwko takiemu, jako przeciwko odrodkowi przodków swych bezecnemu AktaSejmikPozn 1572/7.]

Synonim: wyrodek.

MP, RS