[zaloguj się]
[pdf]

ROZMACHNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut rozmåchnie.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Machnąć czymś nad kimś, tu: kropidłem; iron.: pobłogosławić [kogo]: Abo gdy w obiad przybieży [ksiądz] A kukla ná ſtole leży To ią wnet z ſtołu ogoli A mnie kęs poſypie ſoli [...] Potym mię pokropi wodą To iuż z bogiem idą zgodą. Alić przed ſię iáko gorze Ciągni ſie Woyćie nieboże. Iednák niżli ćię rozmachnie Przed ſie tá rzecz mieszkiem pachnie. RejRozpr A3.

Formacje współrdzenne cf MACHAĆ.

PP