Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIĘKNIE

Następne hasło: [PIĘKNOSPRAWNY] »

PIĘKNIUCHNY (3) ai

Fleksja

sg
m	N	piękniuchny	f	N	piękniuchnå

sg m N piękniuchny (2). ◊ f N piękniuchnå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. piękny.

Znaczenia

Intens. od „piękny” (3)

Intens. od „piękny”; bellus, pulchellus, scitulus Mącz (3): Bellus, Miluchny, Wyborniuchny, Dobruchny, Piękniuchny. Mącz 24b; Forma scitula, Piękniuchna twarziczká. Mącz 372c, 330d.

Synonimy: nadobniuchny, wyborniuchny.

Cf [PIĘKOŚCIWY], [PIĘKOŚNY], [PIĘKUCHNY]