Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PŁODNY

Następne hasło: PŁODZĄCY »

[PŁODOWITY ai

Fleksja

N sg f płodowit(a).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

1. [Obficie rodzący; przen]
2. [Żyzny, urodzajny]

1. Obficie rodzący; przen: Ziemia [...] Tarnowska [...] Leliwę w Polszcze urodziła, która to Ziemia albo Familija Tarnowska jako płodowita tak rozkrzewiła się z Tarnowa po Jarosławiu, po Łańcucie. OrzŻyw 206.

2. Żyzny, urodzajny:

Fraza: »ziemia płodowita jest«: Był niegdy na świecie czas, za którego ziemia płodowita nie była OrzŻyw 211 (Linde).

Synonimy: 2. obfity, rodny, rodzajny, urodny, urodzajny, żyzny.

Cf [PŁODLIWY], PŁODNY, PŁODZISTY]