[zaloguj się]
[pdf]

POBACZAĆ (4) vb impf

o jasne; w formach osobowych pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 pobåczåm pobåczåmy
imperativus
sg
2 pobåczåj

praes 1 sg pobåczåm (3). ◊ 1 pl pobåczåmy (1). ◊ [imp 2 sg pobåczåj.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. pobaczyć.

1. Rozpatrywać, rozważać (1): [Pobaczam/ Adverto, animadverto, sentio. Volck Rrrv.]

pobaczać co (1): Wielkie zaijſté panie ſą ſądy twé a nierozbadané/ ktoré gdy pobáczám/ wſſytki moie cżlonki we mnie ſcirpaią OpecŻyw 87v. Cf pobaczać co, ze zdaniem przydawkowym orzekającym.

[pobaczać co, ze zdaniem przydawkowym orzekającym: Pobaczay vczynki miłego bogá/ iż tego niemoże káráć żadny/ ktorego on nienawidźy. HierWielEccle 9.]

2. Domyślać się, wyciągać wniosek; subolere Mącz (2): Oboleo, Smierdzę/ czuchnę. [...] Aliquando per translationem significat, Pobaczam/ porozumiewam/ záwoniawam czym. Mącz 262b, 262c.
3. Stwierdzać za pomocą zmysłów; annotare, aspicere, conspicari, conspicere, notare, observare, praevidere, sentire, sublegere Cn [co przez co] (1): inſze rzecży przez widzenie oglądamy/ drugie przez ſluchánie pobacżamy [alia percipimus per auditum] HistAl K4.

Synonimy: 2. domniemawać się, domyślać się, dorozumiewać się, porozumiewać.

Formacje współrdzenne cf BACZYĆ.

KW