[zaloguj się]
[pdf]

POGRUCHOTAĆ (1) vb pf

Fleksja

1 sg fut pogruchocę.

Sł stp brak, Cn s.v. potrzaskać, Linde XVII – XVIII w.

Rozbić na kowalki, roztrzaskać, połamać; przen; assulatim exitium afferre, assulose frangere, facere assulas Cn [kogo]:

W porównaniu: y wźiąwſzy gárniec gliniány/ á zwoławſzy was wſzytkich/ vderzyłbych go mocno o śćiánę w oczách wáſzych mowiąc: Ták was pogruchocę/ mowi P. Bog/ iáko ten gárniec SkarKazSej 705b.

Formacje współrdzenne cf GRUCHAĆ.

Cf POGRUCHOTANIE, POGRUCHOTANY

JDok