[zaloguj się]
[pdf]

POKRUSZONY (6) part praet pass pf

Oba o jasne.

Fleksja
sg
fNpokruszonå
pl
N m pers pokruszeni
subst pokruszon(e)
G pokruszonych

sg f N pokruszonå (1). ◊ pl N m pers pokruszeni (1). subst pokruszon(e) (3). ◊ G pokruszonych (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: pokruszony od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Połamany na kawałki; pogruchotany (6): Leop Is 27/11; Wźięte ieſt Bábilon/ Bel poháńbion ieſth/ [...] báłwány iego poháńbione/ y bogowie iego pokruſzeni ſą [fracta sunt]. BibRadz Ier 50/2; CzechRozm 133v; lecz okrętów Tyśiąc rozbitych widźiał/ y moc ſprzętów Okrętowych/ ſztuk ktemu pokruſzonych GórnTroas 67.
Przen: Zgładzony, unicestwiony (1):

[Wpołączeniu szeregowym: áby wſzyſcy nieprzyiáćiele możnego imieniá twego [...] potárći pokruſzeni á wniwecż obroceni byli. KrowObraz B.]

[W porównaniu: Kto zwyćięży [...]/ dam iemu włádzą nád narody: y będźie ie paść [...] prętem żelaznym/ iáko gárnce gárncárſkie będą pokruſzeni BudArt Y4v.]

Szereg: »starty i pokruszony« (1): rácż weyźrzeć ná porátowánie ludu Chrześćijáńſkiego/ áby narody pogáńſkie/ [...] mocą práwice twey były ſtárte y pokruſzone. LatHar 622.
a. Rozdrobniony, zmielony; w przen (1): Słyſzę młynik nie záwádźi choć owo tárkoce/ Przy ſzumiącym potoce. Kiedy od brátá Neptuná/ Ceres vſzuſzona Bywa więc pokruſzona. KlonŻal C2.

Synonimy: podruzgany, połamany, potłuczony, rozbity, stłuczony.

Cf POKRUSZYĆ

LWil