[zaloguj się]
[pdf]

POLOWAĆ (17) vb impf

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf polować
indicativus
praes
sg pl
1 poluję poluj(e)my
3 poluje polują
praet
sg pl
2 m -ś polowåł m pers
3 m polowåł m pers polowali
fut
sg
2 m będziesz polowåł
imperativus
pl
3 niechåj polują

inf polować (5). ◊ praes 1 sg poluję (1). ◊ 3 sg poluje (1). ◊ 1 pl poluj(e)my (1). ◊ 3 pl polują (2). ◊ praet 2 sg m -ś polowåł (1). ◊ 3 sg m polowåł (1). ◊ 3 pl m pers polowali (1). ◊ fut 2 sg m będziesz polowåł (1). ◊ imp 3 pl niechåj polują (1). ◊ part praes act polując (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVIII w.

Tropić i zabijać zwierzynę; venari Mącz, Calag, JanStat, Cn; sectari Mącz, Cn; persequi, sequi, venaturam facere Cn (17): RejWiz 15; PLeban ieden myſliwy rad cżęſto polował/ Náukę s ſwiątoſciámi/ wſzytko pofáłſzował. RejFig Ee2v; RejZwierz 136v; BielKron 320, 345v; Multum sunt in venationibus, Vſtáwicznie poluyą. Mącz 428d, 384d, 483c; Tráfi ſię że z Dyánną cżáſem poluiemy KochDryas [A3]v; Calag 292b; áby [...] ná máiętnośći cudzéy przez woléy onégo páná żaden nie śmiał polowáć. SarnStat 673; Ták v myśliwcow gdy kto xtałtem innym Mowi poluiąc/ muśi wnet być winnym KlonFlis Fv.
Przen (5):

polować kim [= na kogo] (3): że on Cerberus/ ze trzemi głowámi/ Roſpuśćił ſwe ſcieniętá/ co poluią námi. RejZwierz 142v; RejPos 331v; Bo ſie lepiey ná cudzych ſpráwach polerowáć/ Aby potim náſzemi nie mogł nikt polowáć. RejZwierc 239v.

a) O iskaniu wszy (2): Szcżeſz łeb chociay páznokty/ nie maſzli grzebieniá. A pewnie gdzye vłápiſz/ zá vchem Ieleniá. Doſyć tego nábiegło/ w ty głuche zapuſty/ Podobnoś nie polował/ iákoż w mięſopuſty. RejZwierz 139v; Drudzy też niechay w kołnierzu poluią/ Niech ſię ſzwom [= wszom] iákoby nie ſwoim przypátruią. KlonFlis H4.

Synonimy: łapać, łowić.

Cf POLOWANIE

EB