αα. Z woli bożej (324): KrowObr 223v; A zoſtáli były dwá mężowie w oboźie/ [...] ná ktorych też odpocżynął duch [...]. I gdy też ći prorokowáli w oboźie/ przybieżáło pácholę/ y powiedziáło Moizeſſowi/ mowiąc: Heldád y Medád prorokuią w oboźie. Leop Num 11 /27; A przethoż prorokuy/ á thák rzecżeſz do nich: To mowi Pan Bog/ Otho ią otworzę mogiły wáſſe/ y wywiodę was z grobow wáſſych ludu moy: á w wiodę was do źiemie Iſráelſkiey. Leop Ez 37/12, Num 11/25, 29, 1.Par 25/2, 3, 4.Esdr 8/5 (16); Tedy Amázyaſz rzekł do Amoſá/ O widzący idź iuż á vćiekay do źiemie Iudſkiey/ á tám pożyway chlebá twego/ y tám prorokuy. BibRadz Am 7/12, I 161a marg [2 r.], Am 7/13; [Samuel do Saula:] Potym przydzyeſz ná mieyſce ktore zową Stanie Filiſthynow/ potkaſz ſie s Proroki sſtępuiącemi z gory Páńſkiey/ ſpiewáiąc weſele/ gędąc ná gęſlach y prorokuiąc/ tho ieſt/ Bogá chwaląc/ á wſtąpi w cię duch Prorocki/ á będzyeſz z nimi prorokował. BielKron 64, 40 [2 r.], 64 [2 r.], 66, 87v; OrzQuin V v; RejAp 87v [2 r.], 88, 89, 89v, Ee2; RejPosWstaw [143³]v [2 r.]; Ano y ná niewolniki moie/ y na niewolnice moię we dni one wyleię z duchá moiego y prorokowáć bedą. BudNT Act 2/18, 1.Cor 14/39, Apoc 11/3; A co więtſzego/ iż oni ktorzy vwierzyli w Iezuſá Chriſtuſá/ znácżnie Duchá święte^go widomym ſpoſobem bráli/ prorokowáli/ y rozmáitymi obcymi ięzyki mawiáli. CzechRozm 182v, 132, 140v [2 r.]; ModrzBaz 23v, 142v; A ten [Filip] miał cztery corki pánny/ ktore prorokowáły. WujNT Act 21/9; Kto ięzykiem mowi/ ſámego śiebie buduie: lecz kto prorokuie/ zgromádzenie wiernych buduie. WujNT 1.Cor 14/4; A doſyć ieſt/ według Apoſtołá/ żeby ięzykiem poſpolitym prorokowano to ieſt kazánie miewano y piſmá wykłádano. WujNT 616, Ioann 11 arg, Act 2/18, 19/6, s. 486, 566 marg (19); Helżbietá S. iáko prorokowáłá. SkarKaz 580a marg, 160a; SkarKazSej 660b [2 r.], 678a marg, 679a [2 r.]; [Tak y po śmierći cudá cżynił Elizeuſz. nie tylo żywot iego święty/ ále y ćiało iego iako mowi piſmo prorokowáło/ to ieſt cuda cżyniło SkarŻyw 915 (Linde)].

prorokować co (23): Iezus iuż na każdym cżlonku zmęcżony/ widzątz ijż wſſytko tzo onijm prorokowáno/ iuż ſie bylo ſpelnilo/ rzékl [...] OpecŻyw 150; PatKaz II 75v; PatKaz III 129v; mychmy go [Józefa] przedali Zayrzącz mu oney łaski czos mu okażował Dzywnąs zwirzchnoſcż nad námi żawzdy prorokował RejJóz P4; Leop Ier 28/9; RejWiz 129v; Rzekł tedy Krol Iſráelſki ku Ioſáffátowi: Zażem ći niepowiedział/ żeć on [Micheasz] mnie nigdy nic dobrego nie prorokuie/ iedno záwżdy co złego? Leop 3.Reg 22/18, 3.Reg 22/8; BibRadz 3.Reg 22/8, 18, Ier 25/30; RejPos 19, [340]; Y náwiodę ná ziemię onę wſzytki słowá moie/ ktore mowiłem ná nię/ wſzytko co nápiſano wkſięgach tych/ co prorokował Ieremiaſz ná wſzytki narody. BudBib Ier 25/13; CzechEp 194, 284; Ieſli kto ma dar prorokowánia/ lub przepowiádánia przyſzłych rzeczy/ lub wykłádánia piſmá: niechże go vżywa według práwidłá ábo ſznuru wiáry: to ieſt/ niech nic nie prorokuie náprzećiwko wierze WujNT 566. Cf »prorocy prorokowali«; »prorokować rzeczy przyszłe«.

prorokować kogo (1): Bo nie tylko Kryſtuſa przydącégo na ſwiat prorokowál [św. Jan Chrzciciel]/ ale go téż ſwy^m wláſnym palcem vkázál. OpecŻyw 47v.

prorokować z czego [= na podstawie czego] (3): A coż tho ieſt s tych kſiążek prorokować? Szcżyrą á wierną prawdę powiedáć o Pánu o tym/ á o woley/ á o ſwiętym poſtánowieniu iego/ á nie ſzukáć wymyſłow z inych kſiąg RejAp 88v, 88v. Cf »z natchnienia bożego prorokować«.

prorokować komu (18): Leop 3.Reg 14 arg, 22/8, 18, Iudith 6/2; A gdy Dawid wſtał ráno/ mowił Pan do Gád proroká/ co był zwykł Dawidowi prorokowáć BibRadz 2.Reg 24/11, 3.Reg 22/8, 18, Ier 29/27; Iáko Sámuel o tymże Prorokował Zydóm/ tákżeć y nam ſye téż Polakóm pewnie prze bluźniérſtwo sſtánie. OrzQuin O; [Bóg do Jana apostoła:] muśiſz z nowu prorokowáć ludziom y wſzytkim narodom. RejAp 85v, CC2, 87v, 107; RejPos 29v, 35v; BiałKat 131; CzechEp 352; WujNT Apoc 10/11.

prorokować przeciw(ko) komu, przeciw(ko) czemu (20): y rzekł Pan do mnie: Idź/ prorokuy przećiwko ludowi memu Iſráelſkiemu. Leop Am 7/15, Is 10 arg, Ez 21/2; [Ezechiel] Prorokuie przećiw miáſtu Tyru/ przeto iż ſię kocháło z vthrapienia Zydowſkiego. BibRadz Ez 26 arg; [Amos] Prorokuie przećiwko czterzem niepráwośćiam Dámáſzku. BibRadz Am 1 arg, Is 19 arg, Ier 25/30, 26 arg, 47 arg, Ez 4/7 (16); BielKron 96.

prorokować na kogo, na co [= przeciw kontu, czemu] (6): Synu cżłowiecży prorokuy ná páſterze Izráelſkie BudBib Ez 34/2; Synu cżłowiecży/ poſtaw oblicże ſwoie przećiw Gogowi ziemi Mágogowey/ kśiążęćiu głownemu Meſzechá y Thuwalá/ á prorokuy nań. BudBib Ez 38/2, 2.Par 20/37, Ier 25/13, Ez 4/7. Cf »prorocy prorokowali«.

prorokować przez kogo [= za czyim pośrednictwem] (1): [Chrystus do Maryi:] vmyſlile^m moie wſſytki męki ij boleſci tobie obiawitz/ bo wiéſs dobrze ijżci o mnie przez Izaijáſſa prorokowáno: Iż pocżąwſſy od pięty nożné aż do wirzchu głowy moié/ niemá bytz w mym ciele zdrowié. OpecŻyw [79].

prorokować miedzy kim (2): RejAp 87v; Skoro był [Saul] ná kroleſtwo od Sámuelá pomázány/ duchá kápłáńſkiego wźiął: y pierwey prorokowáć miedzy kápłany począł SkarKazSej 679a.

prorokować nad kim, nad czym [= przeciw komu, czemu] (2): Nie będzieſz prorokował nád Iſráelem/ y niebędzieſz mowił przećiwko domowi Báłwáńſkiemu. Leop Am 7/16. Cf »prorocy prorokowali«.

prorokować przed kim (3): RejAp 87v; [Bóg do Jana apostoła:] muśiſz zaś prorokowáć przed ludźmi/ y narodámi/ y ięzyki/ y (przed) krolmi mnogimi. BudNT Apoc 10/11; CzechRozm 148v.

prorokować o kim, o czym (105): OpecŻyw 26, 30v, 150; PatKaz II 55, 59, 75v [3 r.]; PatKaz III 129v; WróbŻołt L5; KrowObr 200v; Leop Tob 13 arg, Ez 11/4, 38/2; [Daniel] Prorokuie o Kroloch Perſkich ktorzy mieli panowáć w Perſyey áż do czáſow Alexándrá wielkiego BibRadz Dan 11 arg; O thym drżeniu źiemie Amos prorokował dwie lećie przed tym niż ſię ſtáło. BibRadz I 461b marg, Iob 14 arg, Is 54 arg, 66 arg, Ier 12 arg, 30 arg (13); BielKron 97; OrzQuin O; LeovPrzep I2v; Teżći Dánielowi długo nie wierzyli gdy prorokował o onych Monárchiach pod figurą onych żeláznych mężow z gliniánemi nogámi RejAp 3v, 107, 166v; RejPos 19, 29v, 47v, 209v, 260v; WujJud 125; CzechRozm 117, 132v, 137, 141v; Rok przed tym o ſwey śmierći [św. Małgorzata] prorokowáłá. SkarŻyw 161, 108; CzechEp 194, 288, 289, 352, 356; NiemObr 20; Symeon prorokował nie tylko o Chriſtuśie/ ále y o P. Máriey/ y o iey boleśćiách/ ktorych záwſze z ſynem ſwym vczeſtnicką byłá WujNT 200, 765, Iudae 14. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym; Frazy, Zwroty.

prorokować gdzie [= w tekście] (10): W thym pieniu prorok vskarża ſie na lud pogański [...]. Też prorokuię y żąda aby ſie nad nimi pan bog pomſcił aby ie ſtracił WróbŻołt cc6, H8, R8; łatwie káżdy poznáć może/ kogo właśniey X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ náśláduie: Chriſtuſáli ćichego/ pokornego/ y dobrotliwego: cżyli onego ktory ná gorze/ oney tłuſtey (iáko X⟨iądz⟩ K⟨anonik⟩ ſam mieyſce Papieſkie opiſuie) vśiadſzy/ krwią świętych Páńſkich opoiony ieſt/ o cżym Ian ś. w Ziáwieniu prorokował. NiemObr 20. Cf »prorocy prorokowali«.

cum A cum inf (1): Iezu łtorys [!] od biſkupa odzienie na ſobie drapaiączego biſkupſthwo od nich być odięte prorokował, ſmi⟨łuy⟩ ſie nad n⟨ami⟩ TarDuch C2v.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: tak (1); iż, że (13), jako ‘że’ (8), zaimek pytajny (1)] (22): W tym pieniu prorokuie iako lud krzeſciański miał przeſladowanie cirpieć/ á iaio [!] zawżdy miał być pocieſzon. WróbŻołt R8, C4v, H8, P5, R2v, Z3v; KromRozm III Ev; A ták iáko on Dawid z dawná prorokuie/ Iż kto ſie boi Bogá/ niebo opánuie. RejWiz 137, 129v; Bo o tym ieſzcże Páweł ſwięthy prorokował: Iż Antykriſt gdy ſie zyáwi poćichu pocżnie tháiemnice ſwe ſpráwowáć. RejAp 166v; RejPos 260v; [Kajfasz] tego od ſamego śiebie nie rzekł/ ále Arcyoffiárnikiem będąc roku onego/ prorokował że miał Ieſus vmrzeć zá narod. BudNT Ioann 11/51; ModrzBaz 133v; Pierwſza oná beſtya Ceſárzowie Rzymſcy/ prześládowáli/ y mordowáli prawdźiwe Chriſtyány: nie mniey Papieżowie Rzymſcy/ krwią świętych Bożych opoieni ſą: co iż obiedwie beſtye cżynić miáły/ Ian ś. zdawná prorokował. NiemObr 161; WujNT Ioann 11/51, s. 492. Cf »prorocy prorokowali«.

Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia dalszego w zdaniu nadrzędnym [w tym z zapowiednikiem: tak (1); zawsze: o kim, o czym iż] (5): OpecŻyw [79]; RejPos [340]; Bo mam rzecż pewną co prorokował Ionaſz prorok o Niniwenie/ iſz ma być zburzono BudBib Tob 14/6; A o Chriſtuſie ták zdawná prorokowáli Prorocy/ iż on miał być ćichy y ſkromny/ że głoſu iego ná vlicy ſłycháć nie miano: á on też niemiał trzćiny náłomioney dołámowáć: áni knotá kurzącego ſie dogáſzáć. CzechRozm 234; CzechEp 18.

Z przytoczeniem [w tym z zapowiednikiem: tak (2); przytoczenie poprzedzone słowami: mowiąc, rzek(n)ąc (17), tymi słowy, w ty słowa (4)] (23): Poty^m prorokowál [Symeon] o ſmierci przyſſlé iego [Jezusa]/ rzekątz. To dziecię ieſt położono na vpadnienijé mnogim/ a on dá naukę zbawieniá wſſemu ſwiatu. OpecŻyw 26; o tobie prorokowál Dáwid: Vbogi ſtálemſie w robotach od mloſci [lege: młodości] moié. OpecŻyw 30v, 11, 108; PatKaz II 59; MurzNT Matth 15/7; Y prorokował Eliezer ſyn Dodau z Máreſá mowiąc do Ioſáffátá: Iżeś vcżynił przymierze z Ochozyaſſem/ ſkarał Pan pracą twoię/ iż po rozbijáły ſie Okręthy Leop 2.Par 20/37, Ez 38/2; BibRadz Luc 1/63[67]; BielKron 3v; A Zácháriaſz [...] będąc nápełniony Duchá ſwięthego/ prorokował wnet tymi ſłowy/ mowiąc: Błogoſłáwiony ieſth Bog Izráelſki / iż iuż racżył náwiedzić á ſpráwić odkupyenie ludowi ſwemu. RejPos 296; KuczbKat 190; BudBib 2.Par 20/37; CzechRozm 124; ArtKanc A11; Bo to ieſt przećiw Ezáiaſzowi ktory prorokował nawięcey o kápłaniech nowego teſtámentu [...] tymi ſłowy: A wy będziećie názwáni kápłany Bożymi; Będą was zwáć ſługámi Páńſkimi WujNT 765, Matth 15/7, Luc 1/67, Iudae 14. Cf »jako prorokował«.

Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: tak (1); zawsze: iż; zdanie poprzedzone słowem: mowiąc (1)] (2): Aleć ſie to wſzyſtko dla tego działo/ áby ſie ono proroctwo Páwłá Swiętego wypełniło/ kthory ták prorokował. Iż po moim odeśćiu/ przyidą ná was wilcy ſrodzy/ ktorzy będą mowić rzetzy przećiwne/ áby záwiedli zá ſobą vtznie/ ktorzy odſtąpią wiáry KrowObr 234; RejAp 84.

W połączeniach tautologicznych typu: prorokować mowiąc (21), prorokując mowić (3) (24): y [ojcowie święci] yąly przypomynacz czo ktory o yey [Maryi] począczyu y narodzenyu prorokuyącz pyſaly PatKaz II 75v; [Izajasz] Prorokuie przećiw Sennácherybowi opiſuiąc pychę iego Leop Is 10 arg, Iudith 6/2; RejPos 47v; CzechRozm 61v, 72v. Cf Z przytoczeniem, Z połączeniem przytoczenia ze zdaniem dopełnieniowym.

Podmiotem jest tekst (2): WróbŻołt L5; Zali ták ślepi będźiemy żebyſmy tego bacżyć nie mieli iż Pſalm [...] o Meſyaſzu potomku Dawidowym prorokuie? CzechEp 288.

W połączeniach szeregowych (7): KromRozm III D3; Leop Ioel 2/28; Y będzie potym/ że wyleię duchá mego ná wſzelkie ćiáło/ á prorokować będą ſynowie wáſzy/ y corki wáſze/ ſtárcy wáſzy ſny śnić będą/ młodzieńcy wáſzy widzenia vrzrzą. BudBib Ioel 2/28; BudNT Act 2/17; CzechEp 284; W pierwſzym onym kościele Apoſtolſkim Chrześćijánie przyiąwſzy Duchá ś. bráli záraz cudowne dáry iego: á zwłaſzczá iż mowili nowymi ięzykámi ktorych pierwey nie vmieli/ y prorokowáli/ y piſmá wykłádáli. WujNT 614, Act 2/17.

W charakterystycznych połączeniach: prorokować według sznuru wiary (2); prorokować krolom (wielom krolow) (2), ludziom, narodom (3), poganom (2), Żydom (2); prorokować ku kościołowi; prorokować przeciw Ammonitom, przeciw Bethel, przeciwko Egiptowi, przeciw Filistynom (2), przeciw Gog (i Magog) (2), przeciw Jeruzalem, przeciwko ludu izraelskiemu, przeciw (wielu) narodom (2), przeciwko nieprawościam [czyim], przeciw pasterzom izraelskim, przeciw Sennacherybowi, przeciw starszym z ludu, przeciwko ziemi izraelskiej, przeciwko Żydom; Chrystusa prorokować, coś dobrego (4), pokoj, wszytko (złe) (6), złe rzeczy, zwirzchność [nad kim]; prorokować na krolestwa, na narody, na pasterze izraelskie; prorokować przez anioła; prorokować miedzy języki, miedzy kapłany, miedzy narody, miedzy pogany; prorokować nad Izraelem, nad wielą ziem; prorokować pod figurą [czego], pod ręką [czyją]; prorokować przed krolmi, przed ludźmi, przed narodami; prorokować o bitwie, o Chrystusie (Mesjaszu, Panu) (7), o drżeniu ziemie, o głodzie, o Jeruzalem, o kapłaniech, o kościele (2), o krolestwie Krystusowym (2), o kroloch, o łasce (3), o Maryjej (3), o mękach, o monarchiach, o naprawie Kościoła (2), o narodzeniu [czyim] (2), o Niniwenie, o obfitości skarbow duchownych, o ostatecznym dniu, o panowaniu [czyim], o poczęciu [czyim] (2), o pokoju, o powołaniu poganow (2), o przyściu Krystusa, o szczęściu, o śmierci (3), o świętości, o upadku jerozolimskim, o wybawieniu, o zmartwychwstaniu (2), o znędzeniu, o zwiastowaniu; na lutniej prorokować; prorokować w krolestwie, w obozie (2); w pieniu prorokować (6), w Zjawieniu [= Apokalipsie]; apostoł(owie) prorokował(-li, -y) (8), Chrystus, Jan święty (2), wszystek lud, Mojżesz, ojcowie święci, pieśni, prostaczkowie, synowie i córki (4), urzędnicy (2).

Żart., iron. (15): Iezu kthorys był bith w głowę y naſmiech był przimuſzan prorokować. TarDuch C3; Czi [Izmaelici] go [Józefa] nam barzo radży/ żapłaczą ſowito Niechayz tam prorokuie/ baday [!] gy żabito RejJóz B; ArtKanc D17; LatHar 710; WujNT Mar 14/65.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: nam (5); zawsze: zaimek pytajny] [bibl. Matth 26/68 i Luc 22/64 (9)] (10): Drudzy mu ocży zawiązali/ a tam bez lutoſci bijątz mowili: Prorokuy nám kryſte/ ktory to ieſt tzo cie vderzyl? OpecŻyw 114v; WróbŻołt cc; MurzNT Matth 26/68; Leop Luc 22/64; A nákrywſzy go/ bili iego oblicże/ y pytáli go/ mowiąc: Prorokuy/ kto ieſt kto ćię bije? BudNT Luc 22/64; obſkocżywſzy Chryſtuſá [tj. oszusta udającego Chrystusa] y iego Apoſtoły/ ieſzcże w okniech tłukli ich kiymi/ mowiąc do Chryſtuſá: Prorokuy nam Chryſtuśie z twoimi Apoſtoły/ w ktorym leśie te kije roſły. WerGośc 220; LatHar 695, 721; WujNT Matth 26/68, Luc 22/64.

ββ. Wbrew woli bożej (o fałszywych prorokach i prorokach pogańskich w Izraelu) (32): y teraz wiele ſię tákich náyduie [...]/ ktorzy widzenie ſercá ſwego powiádaią nie z vſt Páńſkich/ ktorzy biegáią choć ich nie poſłano/ ktorzy prorokuią choćia do nich Pan nie mowił ReszPrz 102.

prorokować co (8): Leop 3.Reg 22/13, Ier 28/6; Iż ſobie daſz prorokowáć rzecży prożne [Quando videbant tibi vanum]/ á kłamſtwá tobie opowiedáią/ przeto też polężeſz miedzy złośniki pobitymi BibRadz Ez 21/29; Biádá Prorokom fałſzywym/ ktorzy idą zá duchem ſwym prorokuiąc to cżego nie widźieli CzechRozm 149; Znáki fáłſzywych prorokow te ſą. Pirwſzy, ieſli ſię to nie sſtánie co prorokowáli. WujNT 30, 31. Cf »fałsz prorokować«.

prorokować komu (9): Otho wſſyſtcy prorokowie iednoſtháyną mową/ wſſyſtko dobre prorokuią Krolowi Leop 3.Reg 22/13; Ták mowi Pan o Semeiaſzu Nehelámićie/ Iż wam Semeiaſz prorokował/ á iam go nie ſłał á przywiodł was w omylne vſánie. BibRadz Ier 29/31, Ez 21/29; BudBib 2.Esdr 6/12. Cf Zwroty.

prorokować ku komu [= o kim] (1): Y poznałem ią że go Bog nie poſłał áby ku mnie prorokował/ ále iż go Thobiaſz y Sánábálláth náięli. BibRadz 2.Esdr 6/12.

prorokować przed kim (2): Leop 3.Reg 22/10; A ná ten czás Krol Izráelſki y Iozáfáth Krol Iudſki ſiedźieli ná ſtolicách ſwoich w ſzátách ſwych/ w vlicy v brany Sámáryey/ á wſzyſcy prorocy prorokowáli przed nimi. BibRadz 3.Reg 22/10.

prorokować w kim [= w imię jakiego boga] (1): Y w Prorocych też Sámáriyſkich widziałem ſſaleńſtwo/ prorokowáłi [!] w Báálu Báłwánie/ á zwodzili lud moy Izráelſki. Leop Ier 23/13.

W połączeniach tautologicznych typu: prorokować mowiąc (3), prorokując mowić (1) (4): PatKaz II 57v; Y zrozumiałem że go Pan Bog nie poſlał/ ále iákoby prorokuiąc mowił do mnie/ á że Tobiaſz y Sánábállát przenáięli go byli. Leop 2.Esdr 6/12, 3.Reg 22/12; BibRadz 3.Reg 22/12.

W połączeniach szeregowych (5): KromRozm I [L3]v; RejPosWiecz² 92; CzechRozm 112v; NiemObr 115; Wiele ich rzecze mi dniá onego/ Pánie/ Pánie/ izaliſmy w imię twoie nie prorokowáli/ y w imię twe czártow nie wyganiáli/ y w imię twe wiele cudow nie czynili? WujNT Matth 7/22 [przekład tego samego tekstu RejPosWiecz², CzechRozm, NiemObr].