[zaloguj się]
[pdf]

RYCINA (3) sb f

a jasne.

Fleksja
sg pl
N rycina
G ryciny
A ryciny
L rycinåch

sg N rycina (1). ◊ G ryciny (2). ◊ [pl A ryciny. ◊ L rycinåch.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Trójwymiarowy obraz przedmiotu lub postaci wykonany techniką rytu: rzeźba lub płaskorzeźba; sculptile Vulg (3): [jako Duch Święty zowie obrazy] Ryćiná/ Drwá/ Kámienie/ Nietzyſtość/ [...] Bogowie ryći/ [...] Báłwany. KrowObr 110, 110v; [BudBib 3.Reg 6/35 (Linde); ryćiná/ Sculptile. Volck Yyy2; Ołtarze ich [narodów pogańskich] wywróććie/ y báłwány po kruſzćie/ y gáie wyrąbayćie/ y ryćiny popalćie. WujBib Deut 7/5, s. 85a].

W połączeniu szeregowym (1): Nietzyń ſobie Ryćiny álbo iáko wy mowićie Obrázu/ áni żadnego podobieńſtwá/ [...] nie będzieſz ſię im kłániał/ áni ich chwalił. KrowObr 110v.

[Szereg: »rycina i (ani) podobieństwo«: Nie vczyniſz ſobie ryćiny/ áni żadnégo podobieńſtwá/ któré ieſt ná niebie wzgórę/ y któré ná źiemi niſko [...]. WujBib Ex 20/4 (Linde), 85a.] [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Synonimy: figura, obraz, podobieństwo, rysowanie, rzezanie.

Cf RYCIE, [RYCIZNA]

MC