[zaloguj się]
[pdf]

RZEWLIWIE (12) av

Pierwsze e jasne; teksty nie oznaczają -é (Cn końcowe e pochylone).

Sł stp brak, Cn s.v. narzekam, Linde bez cytatu.

Żałośnie, ze smutkiem, z płaczem; lachrymose Mącz (12): Mącz 181c; V ſłupá kátowano/ ćierniem go zbodźiono/ Oto cżłowiek/ rzewliwie do ludu mowiono. LatHar 521.
Zwroty: »rzewliwie płakać, płaczący« [szyk zmienny] (6:1): (marg) O grzechow odpuſzcżenie zchućia [!] prośić mamy/ przykład z ludźi świętych biorąc. (–) Záśię y oney grzeſzney niewiáſty/ [...] Ná oſtátek y Piotrá S. Apoſtolſkiego Kśiążęćiá/ ktory precż wyſzedſzy płákał rzewliwie. KuczbKat 420; ſkruchę w zakonie Páńſkim zálecono [...] y on ſerdecżny żal y wſtyd iáwnogrzſzniká pokutuiącego/ y Mágdáleny obfite łzy wylewáiącey/ y Piotrá S. rzewliwie płácżącego przykłády w Ewángeliey przełożono. LatHar 109, 139, 143, 386, 539, 696; [Ktorego [zmarłego Chremesa] obá vprzeymie s ſercá żáłowáli/ Iák ſynowie oycá ſwego rzewliwie płákáli StokWąchHist [A]3v].

»rzewliwie żałować, żałujący« (1:1): Pánno rozlicżney lekkośći/ prac/ męki y śmierći Páná IEzuſowey/ rzewliwie żáłuiąca modl ſię zá ná⟨mi⟩. LatHar 503, 257.

Szereg: »żałośnie a rzewliwie« (1): [Cyrus] żáłoſnie á rzewliwye ſobye ſłowá Solonowe ná pámięć przywodził/ yáko nicżemne ſą ſkárby GliczKsiąż F2.

Synonimy: płaczliwie, żałośnie.

Cf RZEWNIWIE, RZEWNO

DDJ