![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [RZEŻANIEC] | Następne hasło: [RZEŻAWICA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
RZEŻATEK (1) sb m
Fleksja
L sg rzeżåtku.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).
Znaczenia
Żar, rozpalone węgle:
W porównaniu: Iáko wągl w rzeżatku [Sicut carbo est dispositus ad prunas] á drwá ná ogniu/ thák człowiek ſwarliwy łátwie roznieći zwádę. BibRadz Prov 26/21.
Synonim: żar.
Cf RZEŻAWIE
MN