[zaloguj się]
[pdf]

PRZYROK (3) sb m

o jasne.

Fleksja
sg
N przyrok
A przyrok

sg N przyrok (2). ◊ A przyrok (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w.

Czary, czarowanie, urok; sztuczka magiczna; fascinatio BartBydg, Cn; fascinum Mącz, Cn; defascinatio, efascinatio, fascinus Cn (3): Fascinatio, vrzeczenye, sicut faciunt histriones, cuglarze – przyrok BartBydg 56; Mącz 119b; [Fascinum, eine bezauberung. P. przyrok/ vczárowánie. Volck 202 (Linde); przyrok/ Fascinum, incantamentum, aspectus contagiosus. Volck Vvv3v].
Zwrot: »przyrok czynić« (1): Fascinor, Czáruyę/ Przyrok czinię. Efascinor, idem. Mącz 119b; [Fascino, ich bezaubere/ beſpreche. Pol. vczáruię/ przyrok czynię. Volck 202].

Synonimy: czar, uczarowanie, urzeczenie.

MP