[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSADNIK (1) sb m

-a-, [-å-].

Fleksja

N sg przysadnik.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Doradca pomagający sędziemu w rozpatrywaniu spraw: Assessor, Radny pan. Qui scilicet praesidibus assidet, Który yeſt ku rádnym pánóm prziſádzony prziſádnik álbo prziſądnik wybornie może być zwan. Mącz 379a; [Assessor, ein beyſitzer. Pol. przyſadnik/ przyſłuchacz/ tribunáliſtá. Volck 576].

Synonimy: asesor, ławnik, poradnik, przysądnik, przysłuchacz, trybunalista.

MP