• Instrukcja
  • I. Materiał Słownika
  • II. Podział materiału na artykuły hasłowe
  • III. Hasło
  • IV. Specyfikacja gramatyczna
  • V. Część gramatyczna
    • 36. Kolejne partie w części gramatycznej
    • 37. Schemat graficzny części gramatycznej
    • 38. Kolejność źródeł pochodzących z różnych lat
    • 39. Znaki dla zapisów fonetycznie dwuznacznych
    • 40. Nawias dla oznaczania cząstek fakultatywnych
    • 41. Znaki interpunkcyjne w części gramatycznej
    • A. Oboczności fonetyczne lub morfologiczne hasła
    • B. Uwagi o grafice
    • C. Pochylenia rdzenne i tematyczne
      • 55. Zasady ogólne
      • 56. Pochylenia i wtórna nosowość
      • 57. Zależność pochylenia od formy gramatycznej
      • 58. Wpływ spółgłoski półotwartej
      • 59. Sposób opracowania
      • 60. Podstawy opracowania
      • 61. Końcówka formy podstawowej
      • 62. Hasła jednokartkowe
      • 63. Pochylenia w wyrazach zapożyczonych
    • D. Stopniowanie
    • E. Część fleksyjna
    • F. Pochylenia w końcówkach
    • G. Uwagi o składni
  • VI. Stosunek do innych słowników
  • VII. Semantyka
  • VIII. Frazeologia
  • IX. Cytaty
  • X. Lokalizacje
  • XI. Synonimy
  • XII. Formacje współrdzenne
  • XIII. Odsyłacze
  • XIV. Układ Słownika
  • XV. Indeks frekwencyjny
  • XVI. Użycia spoza naszego kanonu źródeł
  • XVII. Sposób traktowania kustoszy, żywej paginy i tekstów erratowych
  • Dodatek: pochylenia i miękkości oraz poprawki lokalizacyjne

55. Zasady ogólne.

Kolejną partią jest opis samogłosek pochylonych. Sporządzamy go dla każdego użycia samogłoski a, e, o, nawet w pozycji, gdzie zawsze panowała wymowa jasna bez wahań. W części tej rozpatrujemy tylko pochylenia rdzenne i tematyczne, natomiast pochylenia końcówkowe wchodzą w skład części fleksyjnej.

a. Odstępstwa.

aa. Sporadyczne formy fleksyjne.

Pochylenia rdzenne zależne od sporadycznych form fleksyjnych opracowujemy pod odpowiednią formą w części fleksyjnej (ale tylko w wypadku, gdy występują tam wahania).

bb. Końcówka formy podstawowej.

Samogłoski w końcówce formy podstawowej (mianownika, bezokolicznika) omawiamy (jeżeli jest ona zaświadczona w materiale) w części poświęconej pochyleniom tematycznym, jednakże tylko wówczas, gdy prócz tego w wyrazie występuje jakaś inna samogłoska podlegająca opisowi. Tak więc w hasłach typu RYBA, DMUCHAĆ wstępnych uwag o pochyleniach w ogóle nie będzie. Szczegóły por. 61.