[zaloguj się]

91. Błędne znakowanie.

Uwagi o błędnym znakowaniu w zasadzie nie stosujemy w części fleksyjnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy paradygmat zawiera jeden zapis (dotyczy to pochylenia tematycznego) oraz gdy ma się ona odnosić do końcówki formy podstawowej w wyrazie, który oprócz tego nie ma samogłosek wymagających opisu pochyleń (np. GNAĆ). Oczywiście w wypadkach niewątpliwych, jak np. w odniesieniu do -a w rzeczownikach żeńskich, nie podajemy tej uwagi w ogóle. W pozostałych wypadkach albo podciągamy całość formy pod poprawny zapis, albo różnicę zapisu traktujemy jako istotną oboczność.