[zaloguj się]

176. Przyimek.

Pierwszą zasadą podziału znaczeniowego przyimka jest wskazanie na łączliwość z odpowiednimi przypadkami, np.

I. cum I,
II. cum A.
Przy braku zróżnicowania pod tym względem odpowiednią uwagę piszemy przed objaśnieniami znaczeń.
W obrębie tych grup wydziela się znaczenia na zasadzie wskazania na zakres użycia. Używamy w zasadzie formuły:
Wskazuje na ...;
możemy podawać też synonimy. Przykłady utarte, niedające się ująć w żadne nadrzędne grupy znaczeniowe, gromadzimy w ostatnią pod danym przypadkiem rubrykę semantyczną, określając ją np.:
W połączeniach frazeologicznych
– albo:
W wyrażeniach przyimkowych
itd. – w zależności od konkretnego materiału.
W obrębie znaczeń wydzielamy też wypadki powtarzania przyimka na początku i w obrębie połączenia przydawki z wyrazem określanym, jak w następującym przykładzie: „do worka do Judaszowego”. Tworzymy z nich:
Połączenia: »do ... do«.
Nie podajemy prócz tego żadnych ścisłych zaleceń ani nie powołujemy się na żaden wzór; praktyka pokaże, jaki sposób rozwiązywania określonych problemów przyimka okaże się dla nas najdogodniejszy.