Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: RZYGAĆ SIĘ

Następne hasło: RZYGANIE »

[RZYGAJĄCY part praes act

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	rzygający

pl
D		rzygającym

sg m N rzygający. ◊ pl D rzygającym.

Sł stp s.v. rzygać, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. rzygnąć.

Znaczenia

1. [Wymiotujący; w funkcji rzeczownika]
2. [Wydzielający przykry zapach]

1. Wymiotujący; w funkcji rzeczownika: Lákwarz czyniąc z Bukwice z miodem/ [...] ſtrawienié mocne czyni w człowiecze. Tákiéż dáwáć kwáśno ná ſmrodliwie rzygáiącym: tákiéż dobrze dáwáć którzy pokármu w żołądku nieſtrawią. UrzędowHerb 53a.

2. Wydzielający przykry zapach: eructuans rzigaiączy i⟨d est⟩ fetorem emittens ReuchlinBartBydg l3v.

Cf RZYGAĆ]