[zaloguj się]
[pdf]

BLADO (3) av

a oraz o jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

1. Bez rumienców, mizernie (o człowieku); luridus Cn (2): PAniey iedney zuchwáłey też ſie mędrek pytał/ Iáko ſie ma ná zdrowiu/ bo ią bládo záſtał. RejFig Bb7v; Bo ſnádnie Koleriká poznaſz y po ſierśći/ bo ſie vrodzi cżarno/ Melánkolik liſowáto/ Flegmátyk bládo/ Krewnik z białá rumiáno. RejZwierc 6v.
2. Ledwo widocznie, słabo, niedokładnie (1): Acż gi [miesiąc, księżyc] przedſię będzye znáć/ ále bárzo bládo/ Aż ſie ſłońce przymknąwſzy/ oświeci gi rádo. RejWiz 145.

KN