[zaloguj się]
[pdf]

BUTA (10) sb f

Fleksja
sg pl
N buta
G buty
A butę
I butą butami

sg N buta (3). ◊ G buty (3). ◊ A butę (2). ◊ I butą (1). ◊ pl I butami (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Pycha, chełpliwość, zarozumiałość; gloriatio Mącz; animus, arrogantia, fastus, flatus, iactantia, insolentia, spiritus, superbia Cn (10): BierEz H4v; ForCnR kt; Miáſto Buty wezḿ s cnotą pokorę BielKom F4v; Gloriatio, sławienie/ pycha/ butá/ chełpliwość. Mącz 146d; Więc nie iedno tym/ ále poſłuſzeńſtwem prżodkow wáſzych nie butą Polſká ſkrzydłá ſwe rożſzerżyłá. GórnRozm Mv; ZawJeft 35; ActReg 86; A nędzna butá żydowſká/ iuż w ten cżás byłá pod iárzmem Ceſárzá pogáńſkiego. PowodPr 61, 77; Przedſię on płynie iák rybá ná wędę/ Przedſię on mowi/ ſtráćiwſzy nábędę. Y nie zániecha połatawſzy ſzkuty Tey ſwoiey buty. KlonFlis D4.

Synonimy: chełpa, chełpienie, chełpliwość, chlubienie, chłuba, dufanie, nadętość, pycha, sławienie.

Cf BUTLIWOŚĆ, BUTNOŚĆ

KN