[zaloguj się]
[pdf]

[POCIĄG sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg pl
N pociągi
G pociąga, pociągu

sg G pociąga, pociągu. ◊ pl N pociągi.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XIX w. w innych znaczeniach.

1. Poprzeczna belka podtrzymująca konstrukcję drewnianą: Także koło do wieszania szat w izbie u pociąga wiszące też zostawuje InwSzlachKal 1589 nr 51.
2. Sznur u sieci ptaszniczych, za którego pociągnięciem sieci się zamykają: GDy obacżyſz ptaki gdzie ſie wpáſzą/ tám poſtaw śieć [...]. Iedno ieden nic nie vcżyni/ trzebá dwu/ bo ieden powiedzie ptaká á drugi będzie pilnował v poćiągu CygMyśl A3.
3. [Żagiel:
Wyrażenie: »pociąg powietrzny«: Sicut navis cuius arbor aut velum {(Malus Maſth aut velum Poczagy powyethrzne)} dum frangitur de facili submergitur. Glosy III nr 54/17.

Synonimy: 1. belka, tram; 2. sznur; 3. żagiel.

Cf PODCIĄG]

AL