« Poprzednie hasło: DOJENIE | Następne hasło: [DOJEŚĆ SIĘ] » |
DOJEŚĆ (8) vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak Cn).
inf | dojeść |
---|
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by dojådł |
inf dojeść (4). ◊ fut 3 sg doj(e) (2). ◊ con 3 sg m by dojådł (1). ◊ part praet act dojådszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. dojadam, Linde XVI – XVIII w.
dojeść czego (po przeczeniu) (2): A czo z grochu nie doye káwálcá ſłoniny/ To włoży do kálety Dáycżmánek náſz miły. RejZwierc 241v; cżego nie doyie ćiáło/ duſznym ſię pokármem/ [...] nágrodzi. SkarŻyw 51.
»nie dojeść, nie dopić, nie dospać« (2): y nędze poćirpieć muśi/ nie doieść/ nie dopić/ nie doſpáć RejZwierc 177v, 65v.
»ani dospać, ni dojeść« (1): Ani doſpáć/ ni doieść/ ni wcżáſu żadnego Nie mogą mieć/ dla kęſá pożytku nędznego. RejWiz 54v.
Synonim: 2. nasycić się.
Formacje pochodne cf JEŚĆ.
LZ