Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DZIWOPŁODNY

Następne hasło: [DZIWOTWORCA] »

[DZIWOSPRAWCA sb m

Fleksja

I pl dziwospråwcami.

Znaczenia

[Czyniący cuda]

Czyniący cuda: Bo tá rzeczy przyrodzonych Philozophia/ y iéy vmieiętność/ vczyłá ie nie tylo być roſtropnymi y bácznymi królmi: ále też w rzéczách táięmnych bárzo vmieiętnymi/ y dźiwoſprawcámi. BiałPos 156 (Linde).

Synonimy: cudoczyńca, cudotworca.]]