[zaloguj się]
[pdf]

GWAŁCIĆ SIĘ (2) vb impf

Zawsze sie.

a pochylone.

Fleksja
inf gwåłcić sie
indicativus
praes
sg
3 gwåłci sie

inf gwåłcić sie (1). ◊ praes 3 sg gwåłci sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. gwałcić.

Być przekraczanym (o normach) (2):

gwałcić się na czym (1): Ale iżem ia ieſt ſtrożem práwá niechcę áby ſie ná cżym gwałćić miáło. RejZwierc 34.

gwałcić się w czym (1): Pierwey było okázáć/ ieſli ſie w tym Teſtáment Syná Bożego gwałći WujJud 248.

AL