[zaloguj się]
[pdf]

ASTRONOM (15) sb m

Prawdopodobnie a jasne; oba o jasne; pisane dużą literą.

Fleksja
sg pl
N astronom astronomowie
G astronom(o)w
D astronom(o)m
A astronoma astronomy
I astronom(e)m

sg N astronom (5). ◊ A astronoma (2). ◊ I astronom(e)m (2). ◊ pl N astronomowie (2). ◊ G astronom(o)w (2). ◊ D astronom(o)m (2). ◊ A astronomy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Uczony zajmujący się astronomią, badacz ciał niebieskich; też przepowiadający przyszłość z gwiazd; astronomus Mącz [astronomus – gwiazdarz Mymer1, Mymer2; gwiazdarz, qui docet legem et regulam de astris BartBydg; praktykarz z gwiazd niezabobonny astronomus Cn] (15): MiechGlab nlb 9; [Jonichus] był mąż wielkiego vcżenia/ y Aſtronom niepoſpolity/ ktory napirwey biegow niebieſkich ſpráwę obacżył BielKron 6; [Domicyjanus] 1udzi vcżone precż wygnał/ zwłaſzcżá Aſtronomy y Mátemátyki/ iż mu rychłą śmierć á złą powiedáli przyść. BielKron 148; [wyspy morskie nowo nalezione] mogą być rzecżone świát nowy/ iż nie były znáiome nigdy ſtárym ludziom/ żeglarzom/ kupcom/ albo też y Aſtronomom BielKron 440v, 23v, 122v, 138, 144v, 279v (12); Aſtronomus, Aſtronom. Gwiazdozorcá/ który ſie około tey náuki obiera też Mátematikiem zową niektórzi. Mącz 18b; Ktory rachunek [położenia geograficznego Sarmacji] biegłym á dowćipnym Geographom y Aſtronomom zlecam. StryjKron 21.

Synonimy: astrolog, gwiazdarz, gwiazdozorca.

WG