[zaloguj się]
[pdf]

KUŹNIK (1) sb m

Fleksja
sg pl
N kuźnik kuźnicy

sg N kuźnik. ◊ [pl N kuźnicy.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVII w.

Właściciel albo pracownik kuźnicy, zakładu przetapiającego i obrabiającego żelazo; ferrarius, ferramentarius Cn: [LustrKrak II 7, 35, 36; Tamże na tej dziedzinie jest ruda, którą biorą kuźnicy za najem od ziemian doruchowskich LustrWpol II 65; Przy tejże wsi są dwa kuźnicy LustrWpol II 119.]
Przen: Sprawca, twórca [czego] (1): on [czlowiek zły] żárty niewſtydliwé Z pośmiéchem ze mnie ſtroi/ kuźnik złéy niecnoty/ Smieie ſie niewſtydliwie/ z ſwoiéy złéy roboty. GosłCast 61.

Synonimy: hamernik, hutarz, hutnik, żeleźnik.

Cf [KUŹNIAK]

TZ