[zaloguj się]
[pdf]

KWAP (4) sb m

-p (2), -(p) (2). ◊ a jasne.

Fleksja
sg
N kwap
I kwap(e)m

sg N kwap (4). ◊ [I kwap(e)m.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.

1. Puch, delikatne pierze ptasie; pluma BartBydg, Mącz, Calep, Cn; penna BartBydg; lana, plumula Cn (4): Pluma, in avibus est, pennae, kwap, mech BartBydg 118; Pluma, Kwáp cienkie pierze álbo puch. Mącz 300b, 306c; Calep 814b; [Na dziewcze łoże pierzyna dobra wespołek z kwapem, zwierzchna InwMieszcz 1559 nr 88, 1583 nr 250; Lanugo, [...] Moſz oder wolle an andern dingen. P. kwáp/ mech/ puch/ ná inſzych rzeczach. Volck 311, 481, Iii4v].
2. [Brud, śmiecie: Dobrze iednák vdźiáłáli Iż go [mistrza] chędogo ſſczoſáli [= zbili]/ Bo ſie przed tym nierad coſał [!] Záwżdy mu kwáp w głowie zoſtał By dopiro wylazł z brogu Ták w głowie miewał bárłogu. KorczRozm K4.]

Synonimy: 1. mech, puch; 2. brud, śmiecie.

WG