[zaloguj się]
[pdf]

KWITNIENIE (4) sb n

kw- (3), kf- (1); -en- (3), -ęn- (1).

Pierwsze e jasne (Cn pochylone).

Fleksja
sg
G kwitnieniå
I kwitnieni(e)m

sg G kwitnieniå (2). ◊ I kwitnieni(e)m (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Wydawanie kwiatów; efflorescentia Cn (4): Roratio etiam, Czerẃ na winnicách od wielkich á niewczeſnych deſzczóm [!] czáſu kwitnienia. Mącz 358c, 483b; Iuli ‒ Mechna owoczach przed kwitniemi [lege: kwitnieniem a. kwietniemi [dniami]]. Proprié dicuntur tenerae illae lanugines, quae in arboribus flores antecedunt Calep [570]a.
Przen: Wspaniałość (1): A pán Chriſtus miáł być zwan tęm imięnięm [Nazareński]/ nietak dálece ieſli że śię nimylęmy od miaſteczka Nazareth/ iako z Zydowſkiégo od świątośći i poświęcęniá/ abo kfitnięniá MurzNT 8v.

Cf KTNIENIE, KWITNĄĆ, KWITNIEĆ

WG