[zaloguj się]
[pdf]

LANIE (9) sb n

-å- (7), -a- (2); -a- CzechRozm; -å- : -a- Mącz (3 : 1); e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N låni(e)
G låniå
D låniu
I lånim

sg N låni(e) (3). ◊ G låniå (3). ◊ D låniu (2). ◊ I lånim (2).

Sł stp Cn notuje, Linde bez cytatu oraz w formacjach pochodnych s.v. lać.

1. Sprawianie by ciecz płynęła; fusio Cn [czego] (3):

lanie do czego (1): á lánim záś winá do kubká y pićiem iego/ wylanie krwie Chriſtuſowey ná náſzych grzechow omyćie y zgládzenie [abyśmy sobie przypominali]. CzechRozm 261v.

lanie w co (1): WYſzſzey námieniony Autor wypiſał o rozmáitych mękách/ kthore złoczyńcom bywaią zádáwane więcey z wymyſłow Sędźiow niebácznych/ [...] niż wedle Práwá: iáko wodą/ octem/ lanim wrzącego oleiu w gárdło GroicPorz iiv.

Przen: Zabijanie (1):
Zwrot: »krwie lanie« = walka (1): Który [Achilles] żyw będąc niechćiał krwie lania przeſtáwáć GórnTroas 63.
2. Proces wytapiania, przetapiania metali; fusura Mącz, Cn; conflatura Mącz (5): Fusura, lanie. Mącz 139c, 139c.

lanie czego (1): Conflatura, ut auri conflatura, Lanie álbo ſpuſzczánie złotá. Mącz 130d.

a. Proces wyrabiania różnych przedmiotów polegający na wlewaniu roztopionego metalu lub innego materiału w odpowiednie formy [czego] (2): o ktorych [działach] niewiem ieſliżeby ſię kto więtſzym vſzyłowanim [!] wywiadował/ albo ſię o ich okwitość lania ſtarał. KwiatKsiąż 04v; Statuarius, ut statuaria ars, Nauká cioſánia/ rzezánia/ kowánia/ lánia słupów y obrazów. Mącz 412c.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Fusio ‒ Ląnie. Calep 441a.

Cf LAĆ

KN