« Poprzednie hasło: RADLICA | Następne hasło: RADLNY » |
RADLIĆ (2) vb impf
a jasne.
Fleksja
inf | radlić | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | radli |
[inf radlić.] ◊ praes 3 sg radli (2).
Sł stp brak, Cn s.v. przeorywam rolą, Linde bez cytatu; poza tym XVII w. s.v. radlanka.
Znaczenia
Przeorywać, orać ziemię radłem; arare, offringere terram Cn (2): [Numquid tota die arabit arans. vt serat: {(Radlicz)} proscident Glosy III 121/46.]
W połączeniach szeregowych (1): [rolnik] Wieźie gnoy/ rádli ſkrodli/ vgorzy/ odwráca: Sieie/ plewie/ ogania/ pieniądzmi opłaca. KlonWor 77; [[kmiecie] jednak będą wiedzieć dzień przed tym, na jaką robotę iść albo jachać mają, to jest orać, radlić, włóczyć, kosą siec, zboże z pola zwozić PrzywPozn 1588 nr 166].
Przen: Drapać [co czym] (1): A theż gdy [głupi] miedzy zacne przydzye ogon tuli [...]. A on ſtroi poſtawki/ á on pálce ſkubye/ A brzuch rádli páznogty á w ogon ſie dłubye. RejWiz 98.
LWil