[zaloguj się]
[pdf]

NACECHOWAĆ (11) vb pf i impf

pf (10), impf (1) Mącz 392d.

Wszystkie samogłoski jasne (w tym w pierwszym a 2 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf nacechować
indicativus
praes i fut
sg
1 nacechuję
praet
sg
3 m nacechowåł
n nacechowało

inf nacechować (8). ◊ praes 1 sg nacechuję (1). ◊ praet 3 sg m nacechowåł (1). n nacechowało (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI ‒ XVII w,

1. Opatrzyć znakiem, naznaczyć; imprimere Mącz (2): Imprimere etiam significat, Nacechowáć/ cech wybić. Mącz 321b.

nacechować co (1): Notam alicui rei apponere, Nácechowáć/ náznáczić co. Mącz 310a.

2. Przez nadanie znaku wyróżnić kogo w znaczeniu pozytywnym lub negatywnym; insignire, inurere, notare Mącz (5): Insignio, Nácechuyę/ znákomitym czinię przes nieyáki znák. Mącz 392d.

nacechować kogo (2): KrowObr 129v; A coż to za piątno? na cżymże ie noſzą? Nicći to inſzego nie ieſt iedno oná mocna ich wiara/ á ono ich mocne wyznawanie ſtałośći ich przy tym Pánu ſwoim nácechowáło ie RejAp 118.

nacechować czym (1): nie od Páná Kryſtá Syná Bożego/ ale od Antykryſtá obráni y poſláni ieſteśćie/ ktory was z wierzchu nácechował tymi máſſkárámi/ áby wſzelki wierny was poznał po tych lárwach iż nieieſteśćie Biſkupi prawdziwi/ od Bogá poſláni KrowObr 129v.

Przen: Osławić (2): Inurere notam, Przepalić twarz/ Nácechowáć/ To yeſt osławić. Mącz 250c.

nacechować czym (1): Notare carbone, Węglem nácechowáć/ To yeſt zelźić/ Zeſromoćić. Mącz 250c.

3. Poranić, uszkodzić ciało [kogo, co czym] (3): Cicatrio, Zránić kogo/ álbo dęgámi nácechowáć. Mącz 52d; Inscribere corpus, Podrzeć ćiáło/ nieczym nácechowáć. Mącz 375b.
Zwrot: »nacechować rozgami« (1): Inscribere tergum virgis, Pośladek nácechowáć rózgámi. Mącz 375b.
4. Naszkicować (1): Ducere primas lineas, Naznáczić/ Nacechowáć. Mącz 95d.

Synonimy: 1., 2. napiątnować, naznaczyć, naznamionować.

Formacje współrdzenne cf CECHOWAĆ.

Cf NACECHOWANIE, NACECHOWANY

HJ